माझ्या चित्रातले पक्षी चौकट तोडून मोकळ्या आकाशात आले
तेव्हा दिसलं
इंद्रधनुष्य कवेत घेण्यासाठी
रिमझिमतं आभाळ तर
कधीचं ओथंबून वाकलंय
वीट वीट पारखून बांधलेल्या माझ्या कुंपणापलीकडे मी पाहिलं
तेव्हा दिसलं
मी सहज फेकलेल्या विटेवर
माझं श्रेय-प्रेय तर
कधीचं उभं ठाकलंय
अंधार पीत पीत मी इथवर आलो उजेडाच्या प्रतीक्षेत
तेव्हा दिसलं
माझ्या रोमरोमात तर
पहाटेचं तेज
कधीचं फाकलंय
प्रतिक्रिया
12 Jun 2017 - 11:46 pm | रुपी
सुंदर!!
13 Jun 2017 - 6:44 am | अत्रुप्त आत्मा
वाह!
13 Jun 2017 - 3:22 pm | एस
गुड. तुमच्या कवितांच्या फॉर्ममधले वेगळेपण छान असते.
15 Jun 2017 - 9:14 pm | संदीप-लेले
सहमत. सुंदर प्रतिमा !
13 Jun 2017 - 10:00 pm | अनन्त्_यात्री
धन्यवाद!
14 Jun 2017 - 11:02 am | इडली डोसा
माझ्या रोमरोमात तरपहाटेचं तेज
कधीचं फाकलंय
हे विशेष आवडलं
15 Jun 2017 - 8:49 am | अनन्त्_यात्री
____/\___
15 Jun 2017 - 2:58 pm | पद्मावति
सुरेख!
15 Jun 2017 - 8:31 pm | सनकी
"रिमझिमतं आभाळ तर, कधीचं ओथंबून वाकलंय". भिडलं मनाला अगदी! चौकटीबाहेरचा विचार करून आत्मविश्वासाने पुढे पाऊल टाकायचीच काय ती खोटी... सारं जग तुमचंच आहे.
15 Jun 2017 - 9:42 pm | अनन्त्_यात्री
आपल्या प्रतिसादा॑बद्दल मनःपूर्वक धन्यवाद!
21 Jun 2017 - 12:43 am | सत्यजित...
शेवटचा बंध अगदीच क्लासिक!
अवांतर—वातावरण म्हणा किंवा काय,पहिला नि तिसरा बंध वाचताना,पावसाळ्यातली एखादी ओलसर,कुंद पहाट-ऊषा,आठवुन गेली!
22 Jun 2017 - 9:14 pm | अनन्त्_यात्री
...ही एक नवी सुरुवात ठरावी अशी इच्छा आहे.
23 Jun 2017 - 12:31 am | सत्यजित...
मेळविता एकेक पणती,उजळता प्रकाश-पंक्ती
सूर्य व्हाव्या लक्ष ज्योती,अखंडीत!