हल्ली कमीच झालंय तस तुझी आठवण येणं,
ओसरत आहे हळू हळू हळव्या समुद्राच उधाण
हल्ली कमीच झालंय तस रात्र रात्र तळमळणं,
मला बघून अंधारानेही कमी केलंय उसासे सोडणं.
हल्ली कमीच झालंय आता मला मोग-याने खुणावणं,
त्यालाही झालंय सवयीचं झुरत झुरत गळून जाणं.
हल्ली कमीच झालंय स्वप्नांनी डोळ्यात गर्दी करणं,
मलाच कसं नाही जमलं असं वेळीच शहाणं होणं.
हल्ली कमीच केलंय मी माझ्याच मनाच ऐकणं,
तुझ्याकडे तरी आलंय का रे माझं टिपूर चांदणं?
(नाव सुचलंच नाही कवितेला.)
विविधभारतीच्या 'आपकी फर्माईश' मधली
'काही' गाणी इच्छा नसताना ऐकणे;
त्यात मध्यरात्री हे कुत्र्यांचे भुंकणे;
सर्व बाजूंनी गुणगुणना-या डासांची
'अ'मानवी ठरावी अशीच कत्तल करीत बसणे;
मध्येच, बाहेरच्या रस्त्यावर, एखाद्या गाडीच्या चाकाला
खड्ड्यात डोकावून पाहताना
'ब्रेक' नावाच्या सद्गृहस्थाने हासडलेली शिवी;
अचानक लक्ष वेधून घेत
पायाकडील भिंतीवरून सरसरत, जणू
'बोल्ट'चा १०० मीं चा विक्रम मोडीत
आडोशाला गडप होणारी पाल;
विनाकारण! फक्त त्रास द्यायच्या हेतूनेच,
विचारलेलं नसतानाही,
कामधेनु दावणं सोडून केव्हाच गेली
काळाच्या पडद्याआड गोठाही केव्हाच गेला
न पळी राहिलीए ना पंचपात्र
किणकीणाट होतो कधीतरी कुठे कुठे
रिकामा किणकीणाट करणारे,तेवढेच
त्यांच्या नावे नुसताच टाहो फोडणारे
संपत आलेल्या किणकीणाटाला
खणखणाट समजून अथवा भासवून
उगाच खडे फोडतात कधी कधी
शिळ्याकढीला ऊत आणून
कधी सत्तेच्या आशेने
कधी कल्पवृक्ष मिळवून देण्याच्या
मृगजळी स्वप्नाने
कधी कामधेनू आपल्याही
गोठ्यातून निघून गेली या दु:खाने
वक्रमाप म्हणा हवे तर , बाजार हा आरसा
खुपणे वा सुरस काय, पारख असो माणसा...
निवडीचे स्वांतत्र्य इथे , तूप असोवा डालडा
सृजन नाही सर्जन नाही , निंदला अतिसारसा..
टिकाभैरवांचे असो नृत्य तांडव मुक्तसे
जिंकतो पडलेला जैसा वाढे अभ्याससा..
दोष नाही राऊळी शोध विठू राहे अंतरी
हसरी मिसळ हाणून मठ्ठा, दे रसिका दिदारसा...
मिसळ असते रोज नवी नवे वादळ रोज उठे
ओलांडता सीमा आपुल्या मिळतील मित्र रोज नवे...
हम्माऽऽऽ ...
बेफाम बोलण्यात, माझा नंबर पह्यला !
नकोत संदर्भ, नको पुरावे, तर्कविवेक नकोच नको,
माझा नंबर पह्यला !
बेछूट लिहिण्यात, माझा नंबर पह्यला !
शंका काढलीस तर आरोप करेन
जखमी असशील तर दोष तुझाच धरेन
माझा नंबर पह्यला !
बे रोकटोक बोलण्यात माझा नंबर पह्यला
माझा विरोध म्हणजे तुझेच चूक, वादविवाद हवा कशाला
एक माझे अन शांती मिळव
माझा नंबर पह्यला !
सेंसॉर करण्यात गचांडी धरण्यात माझा नंबर पह्यला
बातमीत येईन, सत्ता घेईन
सगळे म्हणतात बघ मलाच बरोबर
माझा नंबर पह्यला !
बेफाम बोलण्यात, माझा नंबर पह्यला !
(वि. सू. - ही कविता आणि कुणाल यांचा "घालमेल: हे प्रेम होतं की आकर्षण?" हा लेख यांचा काही संबंध दिसून आल्यास तो योगायोग समजावा. कारण तो फक्त योगायोगच आहे. सदर लेख इथे वाचता येईल)
तीच ती होती तरी का
प्रश्न सलतो अंतरी
सत्य होता काळ तो का
होती तरी का ती खरी?
तरल साधी स्वप्न प्रतिमा
जपुनि हृदयी ठेविली
अब्द गेले दशक गेले
ती तिथे परि राहिली
वाहते आयुष्य गेले
साजिऱ्या चित्रापरी
दुःख येई सुखहि येई
येति नेमेच्या सरी
