मुक्तक

स्वप्नातही मला कायकाय सुचत , मी सायंटिस्ट असते तर माझे बहुतेक शोध स्वप्नातून जागी झाल्यावरच लागले असते . आताही किती भारी सुचलंय मला . हे आधी बाबाला सांगते त्याला हे फार आवडेल आणि त्याचही तो काहीतरी सुचवेल . बाबा, अरे बाबा कुठे आहेस ? घरभर फिरून आले पण बाबा नव्हताच तिथे . अरे मी काय शोधतेय , बाबा तर किती वर्ष झाली सोडून गेलाय आपल्याला .... कायमचा . मला का आठवलं नाही . का बाबा सोडून दुसरं काही आठवल नाही . असच आहे . मला असं काही सुचलं कि फक्त बाबा हवा असतो बाकी काही नाही . पण आता तो नाही . पण असं कस होईल . आजही त्याची आठवण येते आणि तो नाही असं वाटतच नाही कधी .

परवा एक व्हिडीओ पाहिला. आय पी एल चा किताब मिळताच चेन्नई चा संपूर्ण संघ उत्सवात गढ़ला असता चेन्नई चा कर्णधार धोनी आपल्या मुलीच्या झीवाच्या कोड कौतुकात मग्न होता. त्याला ट्रॉफी च काहीच देणं घेणं न्हवत होत ते आपल्या मुलीच कौतुक, तिच्या वरची माया.

संवाद हे मानवी जीवनाचे अविभाज्य अंग आहे मग तो संवाद शब्दाने, स्पर्शाने, लिखित व अन्य कोणत्या का स्वरूपात असेना. आपल्या मनातील विचार व्यक्त करण्यासाठी आणि इतरांचे विचार जाणून घेण्यासाठी संवाद अतिशय महत्वाचा आहे. त्याची सुरवात बालपणापासून होते. बोबडे बोल शिकत हा प्रवास सुरु होतो आणि पुढे शाळेमध्ये अक्षर ओळख होऊन वेगवेगळ्या भाषा लिखित स्वरूपात शिकता येतात. आपला संवाद कुटुंबात, मित्रमंडळीत, समाजामध्ये मुख्यत्वेकरून तोंडी स्वरूपात होत असतो.

नेदरलँड्सची सफर - १

या सफरीचे वर्णन इतर भटकंती सारखे नसून सामान्य माणसाला, जो कधीही भारताच्या बाहेर गेलेला नाही त्याला उपयोगी पडावी या हेतूने लिहिलेले आहे. शिवाय केवळ प्रेक्षणीय स्थळे कोणती आणि काय आहेत एवढे न करता त्या देशातील नागरिकांचे जीवन कसे आहे याचा एक शोध घेण्याचा प्रयत्न आहे. युरोपातील प्रेक्षणीय स्थळे आणि निसर्गसौंदर्य यावर अनेक लेखकांनी उत्तमोत्तम लेख लिहिलेले आहेत/ असतील. मी असे कोणतेही वर्णन न करता फक्त घेतलेल्या फोटोद्वारे हे निसर्गसौंदर्य आपल्या समोर आणण्याचा प्रयत्न करीत आहे.

भारत हा आख्यायिकांचा देश आहे. इथे हरघडी, हरवक्त, हरयुगी नवनवीन आख्यायिका जन्माला आल्या.

**

आख्यायिका सर्रियल भासतात. लाईफलाईक असतात. 'हे खरं आहे' असं वाटता वाटता एकदम भानावर येऊन लक्षात येतं अरे ही तर आख्यायिका आहे. पण आख्यायिका आभासी मात्र नसतात. किंबहुना त्या वास्तवाची जुळी प्रतिमा असतात. वास्तवाचं प्रतिबिंब असतात. त्यामुळे, आख्यायिका अमर आहेत. कारण वास्तव अमर आहे, अचल आहे.

**

आई...
तब्बल दहा वर्षं या शब्दाचा कल्पनाविस्तार करण्याचा मी प्रयत्न करतोय. हजारो विचारांचे गुच्छ त्यासाठी आनंदाने समोर येऊन हात जोडून उभे राहात होते. आम्हालाही वापर.. म्हणत!
पण काय होत होतं माहीत नाही. आपल्याकडे शब्दांचा पुरेसा साठा नाही, असंच सतत वाटत राहायचं.
आज, या क्षणालाही तसंच वाटतंय.
पण तरीही ठरवलं.
डोळे मिटून लिहायचं.
जमेल, आठवेल, सुचेल तसं लिहीत जायचं.
आणि शब्द संपले, की त्या क्षणी, तिथे थांबायचं.
तसंही, यावर लिहिताना, भल्याभल्यांना शब्द सापडत नाहीत.
मग, आपलीही तशीच अवस्था झाली, तर शरमायचं काहीच कारण नाही.

सरकारच्या बाजूने बोललो तर भक्त.
सरकार विरोधात बोललो तर देशद्रोही.

हिंदू धर्मविरोधात बोललो तर बुबुडाउविपुमाधवि*.
हिंदू धर्माच्या बाजूने बोललो तर सनातनी, हिंदुत्ववादी, प्रतिगामी.

जातीव्यवस्थेविषयी बोललो तर बामणी, मनुवादी.
जातीव्यवस्थेविरोधात बोललो तर आंबेडकरवादी, फुलेवादी.

खर्चाच्या बाजूने बोललो तर भांडवलशाही.
काटकसरीच्या बाजूने बोललो तर समाजवादी.

स्त्रियांना विशेष अधिकार असावेत बोललो तर फेमिनाझी.
स्त्रियांना विशेष अधिकार नसावेत बोललो तर एमसीपी.

प्रार्थनेच्या बाजूने बोललो तर आस्तिक.
कर्मकांडाविरोधात बोललो तर नास्तिक.

रात्रीच्या अंधारात...