पुल देशपांडे उर्फ भाई यांस,
उथळ उथळ उथळ किती
नवसमाज भाई
सूज्ञांची परिवशता
अंत कळत नाही.
उथळ .......
रंगवूनी स्त्रीपात्र हिडीस
पुरुष लचकती
नाटक वा सिरियल हो
तेच सूत्र भाई
उथळ ........
अकलेला साजिशी
गोष्ट निर्मिती
लांबण किती चालावी
हेच कळत नाही
उथळ .......
नवल मनीं हे वाटे
'गुरु' जनांचे
'पीजे' ला ' सिद्धु' हास्य
खंत उरी राही
उथळ उथळ उथळ किती
नवसमाज भाई !
अमावास्या हा दिवस आपल्या कडे अशुभ मानतात ..
वातावरणात अनेक अघोरी व अमानवी शक्ती वास करत असतात व त्या अमावास्येला कार्य रत होतात.
या बाबतच्या दोन आठवणी ..
१...भोसरीत तुफान पाऊस सुरू झाला होता...
कारखान्यात अडकून बसण्याची वेळ आली..गाडी सर्विसिनंग ला टाकली होती
तेवढात मित्राची गाडी दिसली व त्याला थांबवून रिक्षा स्ट्यांड पर्यंत सोडण्याची विनंती
केली..
पुण्याचे भाडे म्हटल्यावर रिक्शावाला पण खूश..
पुल ओलांडला अन चौकात जाम होता.
रिक्षावाल्याला म्हटले भाऊ..खडकीवरुन होळकर पुलावरून येरवडा मार्गे चल..
तो बोलेना..म्हटले ५-५० ज्यादा घे..
मध्यंतरी '१७ अगेन' हा झॅक अ‍ॅफ्रॉन, मॅथ्यू पेरीचा चित्रपट बघण्यात आला. मिडलाइफ क्रायसिस मध्ये अडकलेल्या,
एक साचलेलं, हरलेलं आयुष्य जगणाऱ्या नायकाला एका अपघाताने अचानक पुन्हा सतरा वर्षीय होण्याची संधी
मिळते तेव्हा तो आपल्या चूका सुधारून, आयुष्याची घसरलेली गाडी परत रुळावर कशी आणतो त्याची ही कहाणी.
असे टाइम ट्रॅव्हल वर आधारित बरेच चित्रपट आधीही येऊन गेलेत, जसे की बॅक टू द फ्युचर, १३ गोइंग ऑन ३० इ.
चित्रपट हलकाफुलका मनोरंजक आहे, करण जोहरादी मंडळींनी या कथेवर आधारित पॉपकॉर्नपट हिंदीत आणला नाही
हे एक आश्चर्यच.
पिराताईंच्या धाग्यावर म्हणल्याप्रमाणे अमेरिकेतील मेडिकल ट्रीटमेंट आणि मेडिकल इन्शुरन्स हा किती गंडलेला प्रकार आहे हा प्रत्यक्ष घेतलेला अनुभव.
पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांनी आवाहन केलेल्या "खासदारांनी गाव दत्तक घेऊन आदर्श खेडे" या संकल्पने अंतर्गत सचिन ने (खासदार असून्ही आपुलकीने एकेरी ऊल्लेख करावासा वाटतोय त्या बद्दल क्षमस्व्)आंध्रामधील पुत्तमराजूकन्ड्रिगा
ईग्रजी नाव Puttamrajuvari Kandrika दत्तक घेतले होते साल २०१४ नोव्हेंबर.
त्याचा झालेला कायापालट गोषवारा असा:
सामाजिक आरोग्य क्षेत्रात काम करत असताना अनुभवलेली ही घटना प्रत्येक टप्प्यावर विचार करायला भाग पाडतेयं. वय वर्षे २० असलेली आदिवासी समाजातील मंजुळा फार दूर नाही, नाशिकपासून अवघ्या ४५ किलोमीटर अंतरावरल्या एका गावात राहणारी. दुस-या बाळंतपणा दरम्यान तिचा मृत्यू झाला. ना पेपरात बातमी छापून आली, ना कुठे त्यावर चर्चा झाली. पण या प्रातिनिधीक घटनेमागे बरचं काही घडलेलं आहे.
नभांसवे वा-याची नवी तान घुमली
जलधारांच्या नादसंगिताची साथ लाभली
डबक्यातल्या पाण्यात होडी डुलू लागली
निरागस पावसात ती कैकवार डोलली
शोधार्थ त्याच्या ती ही बाहेर पडली
जिची छत्र्ी मुद्दामच होती विसरलेली
खट्याळ पावसात ती जास्तच भिजली
गालावरील आसवे सर्वांपासुन लपुन राहिली
एक बाग उदास होती बनलेली
जिथे कैक व्रद्ध जोडपी होती विसावलेली
एक सरी त्या जोडप्यावरही बरसली
भुतकाळच्या आठवणीत ती आजही रमली
क्षणोक्षणी ह्या पावसाने रुपे बदलली
परि त्याची साथ न सुटली
मुंबईतील एका मित्राकडे १९११ सालचा मनोरंजन मासिकाचा 'दिल्ली दरबार विशेषांक' बघायला मिळाला. खूप इच्छा असूनही वेळेअभावी त्यातील काहीही वाचता आले नाही, फक्त त्यातल्या मनोरंजक जाहिरातींचे पटापट फोटो काढून घेण्यावरच समाधान मानावे लागले.
मुखपृष्ठ :
'ब्लड आहे..... फास्ट सोडून नाही चालत!'
मऊ शीर, तीक्ष्ण सुई
लक्क काळीज, डोळ्यात पाणी
थंड एसी, मंद दिवे
पांढऱ्या भिंती, एकट रात्री!
तासाला थेंबभर या गतीने
ठि ब क ते रक्त रात्रभर....
जखडलेल्या शरीराने
श्रमलेल्या डोळ्यांनी
हुं कि चू न करता
बघत राहतो आपण
रक्ताची journey........
.
.
.
दुसरं काय असतो
एकांत म्हणजे तरी!
-- शिवकन्या
