मी उत्सवला जातो (भाग २)
भाग १
____________________________________________________________________________________
मुक्तक
'उनाड'
एका मित्राशी व्हाट्सएप्प वर चॅट करत होतो,
सांगत होता गेले काही महिने जाम बिझी आहे,
पण आज मात्र अक्खा दिवस 'उनाड' पणा केलाय,
तेवढा मी लकी आहे!
त्यानी 'उनाड' पणा केलाय,
आता माझी जळजळ!
क्षणात आयुष्यभरातले काही 'उनाड'क्षण
वहीची पानं अंगठ्यानी सोडल्या सारखे सपासप सुटले,
अश्या ह्या उनाड पानांच्या वह्या...
काहींच्या बोटांनी मोजता येतील इतक्याच
तर काहींच्या शंभर पानी काहींच्या दोनशे!
काहींच्या तीनशे पानी!!
ही त्यांचीच कहाणी..
अँड व्हॉट दे सेड ? हॅप्पी न्यू यीअर !! ; ओह मिपाकर हॅप्पी न्यू यीअर !! बरं का ! हॅप्पी न्यू यीअर !!
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
स्वप्नात झाले होते
पटाईत आमचे (पटाईतांची पटाईतपणे माफी मागून!)
पंतप्रधान मोदींचे सचीव !! :)
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
त्यांनी विचारले गेले
वर्ष भर काय केले ?
ओबामां फोनु आला
डू यु नो अँड व्हॉट दे सेड ?
हॅप्पी न्यू यीअर !!
ओह मिपाकरांना आमचा
निरोप द्या
ओह मिपाकर
हॅप्पी न्यू यीअर !! बरं का !
हॅप्पी न्यू यीअर !!
घोस्टहंटर - पायरेट ऑफ़ अरेबिया १
आर.एम.च्या बंगल्यात सगळे घोस्टहंटर जमले होते.
"वेलकम मंडळी! आर.एम. म्हणाले."
सगळी मंडळी जेवणाच्या टेबलावर बसली.
"आपण सर्व येथे ग्रेगच्या परत येण्यानिमित्त जमलो आहोत."
ग्रेगने आपला ग्लास उंचावला!
"ग्रेग तू अत्यंत शूरवीर आहेस. ज्या अँद्रिआला १८व्या शतकापासून कोणी मारू शकलं नाही तिचा तू अंत केलास!"
ग्रेगने मनिषकडे बघितले!
मनिष मस्तपैकी खुर्चीत रेलून बसला.
"तर या अत्यंत खास प्रसंगी एक खास पेय!"
आर.एम. ने एक अत्यंत जुनी बोतल काढली.
१७५४ सालची अरेबिया वाइन!
पाइरेट ऑफ़ द अरेबियाच्या जहाजावरची!
ग्रीस आणि ययातीचे वंशज
"अर्धवट" यांनी ग्रीस प्रश्नावर लिहिलेला काळ्या विनोदाचा (black humor) लेख वाचला आणि मी त्याच विषयावर आधी लिहून ठेवलेल्या "ययातीचे वंशज" या लेखाची आठवण झाली. हा विषय आता मागे पडल्याने कदाचित वाचकांना संदर्भ लागणार नाहीत पण मिसळपाव वरील वाचक सुजाण आहेत या विश्वासाने इथे पोस्ट करतोय.
_________________________________________________________
पूर्वेच्या समुद्रात- १३
पूर्वेच्या समुद्रात- १३
घोस्टहंटर-४
रस्त्याच्या कडेला एक जुनाट हॉटेल होती.बघणारा तिथे कधी गेलाच नसता.
एक माणूस शांतपणे सिगार पीत होता!
बाहेर कार येऊन थांबली.
कारमधून उतरणारा सरळ हॉटेल मध्ये आला!
"मनिष तुला हजारदा सांगितलंय की इथे येण्यासाठी कार वापरायची नाही!"
"सॉरी ग्रेग."
"तू मी दिलेले कागद वाचलेस?"
"हो आणि ग्रेग ही खूपच विचित्र केस आहे."
"म्हणून मी तुला इथे यायला लावलं."
मनिषने कॉफीची ऑर्डर दिली आणि तो शांतपणे बोलू लागला.
"पण मला याचा मार्ग सापडला आहे!"
ग्रेग उडालाच!
"मी जोक ऐकण्याच्या मनःस्थितीत नाहीये मनिष!"
सॅचुरेशन पॉइंट
एक सूर्य
चांदण्या रात्री संथ जलाशयात
खड़े मारत बसलेला दिसला
'रस्ता चुकलायस का मित्रा?'
त्याच्या शेजारी बसत, हसत विचारले
म्हणाला ...
कंटाळा आला राव !
रोज रोज पूर्वेकडे उगवायचं
स्वत:लाच जाळत मावळतीकड़े जायचं..
रोजचा जन्म आणि रोजचाच मृत्यु
ते काय म्हणता तुम्ही?
संपृक्तता की काय, तशी स्थिती आलीय बहुदा
काहीतरी नवीन..
काही वेगळं करावंसं वाटतय मित्रा
एखादी हळुवार कविता ऐकावी
एखाद्या चित्रात संध्याप्रकाश व्हावं
अगदीच काही नाही तर
गेलाबाजार एखाद्या आमराईत मस्त ताणून द्यावी
आणि मग...
कडेमनी कंपाऊंड
जी ए कुलकर्णींच्या स्मृतीस.....
तगमग....
खरं सांगू हल्ली काही सुचतच नाही
ह्या बोथट मनाला हल्ली काही बोचतच नाही
ह्या शहरात राहून संवेदना झाल्यात बधीर
इथे जो तो नुसतेच फोटो काढायला अधीर
पडणारा कोणीतरी आकांताने हात मागतोय
बघणारा मोबाईलमध्ये त्याचाच फोटो काढतोय
तो पलीकडे लटकतोय… मला काय त्याचे ??
आपण तिथे नाही ना मग आपल्याला काय करायचे ?
तोही कोणाचा कोणीतरी असेल … मग असू देत ….
उद्या त्याच्यासाठी कोणीतरी रडेल … रडू देत ….
मी माझ्याच कोशात सुरक्षित आहे ना….
मग बाकीच्यांना काहीही करू देत ….