काव्य, शास्त्र, विनोदाने दरवळणार्या मैफिलीत
हुरळून आपण सामिल होतो.
संवादासाठी, मैत्रीसाठी आसुसलेले आपण
चार दोस्तांच्या सहवासात हरखून जातो.
मैफिलीतल्या अनवट कविता,
एखादी नेमकी दाद,
तिथली व्यासंगी चर्चा,
आणि मनसोक्त गप्पा.
अशा हव्याहव्याशा वातावरणात
आपणच नकोसे आहोत,
हे अवचितच झालेले दंशभान….
राजे तुम्ही स्वराज्य निर्माण केल
पण आम्ही स्वराज्याच वाटिळ केल ।१।
राजे तुम्ही उत्तम आदर्श व्यवस्था निर्माण केलीत.
पण आम्ही ती आज आम्ही ती मोडीत काढली. ।२।
राजे तुम्ही उत्तम आदर्श निर्माण केलेत.पण आम्ही ते पायदळी तुडवले।३।
राजे तुम्ही गडकोट मंदिरे बांधली
त्या ऐतिहासिक वास्तुंची आज पडझड झाली ।४।
राजे तुम्ही रयतेवर प्रेम केलत
आम्ही त्यांना आज देशोधडीला लावल ।५।
राजे तुमच्या राज्यात सुख शांती नांदत होती.
पण आज बेकारी गरीबी नांदते।६।
राजे तुमच्या पदरी सर्व जाती समान.
पण आज सर्वत्र जाती जातीचे आरक्षण ।७।
मैत्री
मैत्री असावी
एकमेकांना जपणारी
पण नसावी कधी
एकमेकांना विसरणारी
मैत्री असावी
चांदण्यांसारखी
रात्री च्या त्या अंधारात
अथांग पसरलेली
मैत्री असावी
फुलासारखी
कितीही काटे बोलले तरी
सुगंध मात्र देणारी
मैत्री असावी
सागरासारखी
कितीही आल वादळ
तरी मात्र किनाऱ्यालगत येणारी
मैत्री असूदेत
कितीही अबोल
पण असावी एकमेकांना
समजून घेणारी
मैत्री मध्ये नसली जरी
रोजची ती भेट
तरीही हक्काने
एकमेकांना साथ देणारी...
राजे तुम्ही स्वराज्य निर्माण केल
पण आम्ही स्वराज्याच वाटिळ केल ।१।
राजे तुम्ही उत्तम आदर्श व्यवस्था निर्माण केलीत.
पण आम्ही ती आज आम्ही ती मोडीत काढली. ।२।
राजे तुम्ही उत्तम आदर्श निर्माण केलेत.पण आम्ही ते पायदळी तुडवले।३।
राजे तुम्ही गडकोट मंदिरे बांधली
त्या ऐतिहासिक वास्तुंची आज पडझड झाली ।४।
राजे तुम्ही रयतेवर प्रेम केलत
आम्ही त्यांना आज देशोधडीला लावल ।५।
राजे तुमच्या राज्यात सुख शांती नांदत होती.
पण आज बेकारी गरीबी नांदते।६।
राजे तुमच्या पदरी सर्व जाती समान.
पण आज सर्वत्र जाती जातीचे आरक्षण ।७।
प्रेरणा :
https://www.misalpav.com/node/44145
घटना "ती" ऐकताच आम्ही पेटलो..
कॅण्डल लावुनी आलो...अन मग विझलो..|
स्वप्नातही अणुबॉम्ब बघुनी "झिरपलो"
असे षंढ आम्ही कैसे निपजलो ||
घेतला ग्लासात सोडा अन म्हणालो युद्धाच्या बाता सोडा..
जास्तीत जास्त "त्यांच्याशी" क्रिकेट खेळणं सोडा...|
बीयर चिल्ल्ड नाही म्हणून ओरडाया लागलो..
असे षंढ आम्ही कैसे निपजलो ||
आज शिवजयंतीच्या निमित्ताने शिवरायांच्या चरणी मी हे काव्य विनम्र भावाने अर्पण करतो...
पुलवामा निषेधे कॅन्डल लावून आलो | “उरी” पाहताना, “जय हिंद” म्हणालो ||
पण, बलोपासनेची, महती विसरलो | असे षंढ आम्ही कैसे निपजलो ||
सायंकाळी हवी आम्हा दारूची बाटली | संडे टू संडे खातो मटणाची ताटली ||
पोहणे धावणे नव्हे, चालाणेही विसरलो | असे षंढ आम्ही कैसे निपजलो ||
स्वराज्य गुढी रोविली, शिवबाने | स्फुलिंग जे चेतले, जिजाउने ||
स्मार्टफोन लेकरांच्या, हाती देऊन बसलो | असे षंढ आम्ही कैसे निपजलो ||
पानगळीने रेखीव झालेल्या
त्या प्रचंड वृक्षातळी
ते दोघे होते मघामघाशी तर!
मी पाहीले त्यांना
बराच वेळ खाली मान घालून
एकमेकांमध्ये साखरेइतके अंतर ठेवून चालताना,
कुठेही न थांबता त्यांना एकमेकांकडे बघताना,
अन् तेव्हा रस्ता हसताना...
मी पाहिले त्या दोघांना ,
हात हातात घेताना
'बाहों के बाहर
नजरों से ओझल होना ही
लकिरों पे लिखा है
तो वो लकिरे ही मिटा देते हैं'
त्याने एवढेच म्हणलेले
मला ऐकायला आले
नंतर मला ते दिसले नाहीत...
आजही स्वप्नात मी त्या बावऱ्या परीच्या
आजही कुशीत मी ओलावल्या सरीच्या ।।
आजही वेड्या मनाला याद येते तिची
आजही ओल्या सरीतून साद येते तिची
आजही हृदयात मी त्या लाजऱ्या कळीच्या
आजही कुशीत मी ओलावल्या सरीच्या ।।
आजही ते थेंब ओले झेलण्या आतुर मी
आजही ते क्षण गुलाबी छेडण्या आतुर मी
आजही प्रेमात मी त्या गोजिऱ्या परीच्या
आजही कुशीत मी ओलावल्या सरीच्या ।।
महेश नायकुडे
हे दामोदरच्या सुता तुला कमळाचं वरदान
एकमुखाने बोला बोला नमो जयजयगान
दिव्य तुझी संघभक्ती धन्य दाढी काया
बालपणी गेलासी तू शाखेसी धराया
हादरली ती जननी, थरथरले घरचे जन
भाजपास येई मुर्छा लागे इलेक्शन
अडवानीच्या रथावरती तुझे कलाकाम
मंदिर प्रश्न उठवला, मिळे कमळा पंचप्राण
मेक इंडियाच्या नावे रोम कधी लंका
कुठे पिप्पाणी वाजवी, ड्रम कधी डंका
सेल्फीची भरवी जत्रा अन हसती सर्व जन
कोट तुला नऊ लाखांचा कुणी कधी घातला ?
मश्रूमाचे सूप पिऊनी, झोला कुठे टाकला?
खिशामध्ये अंबानी, अन अडाणी हे भगवान
ऋतू !
हा एवढा ऋतू संपल्यावर
काळोखातल्या गारठ्यामध्येच
निघेन मी ! .... दूरच्या गावात जाण्यासाठी ....
अंधारात स्तब्ध पणे उभ्या असलेल्या
तुझ्या गावातल्या, या झाडांना निरोप देऊन .....
या झाडांकडूनच शिकलीये बरंच काही .......
सगळे ऋतू एकाच जागी उभे राहून झेलायचे ....
इतरांना हवंय म्हणून बहर दाखवायचा अन
स्वतःला हवंय म्हणून टिपं पण गाळायची.....
श्रावण असल्याचे निमित्त करून ..... .
