भूमी अधिग्रहण कायदामध्ये सध्याच्या केंद्र सरकारने काही बदल केले आहेत.
त्यामधले मुख्य बदल खालीलप्रमाणे
१. पूर्वी संपादनासाठी 70 टक्के शेतकऱ्यांची संमती बंधनकारक होती . ही अट आता काढून टाकण्यात आली आहे.
यामुळे विरोध असतानाही सरकार बळजबरीने खाजगी / सरकारी प्रकल्पासाठी जमीन ताब्यात घेउ शकते .
२. संपादन केलेली जमीन त्या प्रोजेक्टसाठी जर ५ वर्षात वापरली गेली नाही तर ती जमीन मूळ शेतकर्‍याला परत करण्यात यावी . ही अट काढून टाकली आहे.
दोन दिवसापूर्वी वर्तमानपत्रात एक बातमी होती; 'शेअर टॅक्सी मधे पुढची पॅसेंजर सीट महिलांसाठी आरक्षित.' त्यावर अनेक प्रतिक्रिया होत्या. सामाजिक संस्था, प्रवासी संघटना, इत्यादींनी अगदी स्वागतार्ह निर्णय वगैरे संबोधून या गोष्टीचं कौतुक केलं होतं. ट्रेनचे डबे झाले, बसच्या सीट झाल्या आता टॅक्सीच्याहि सीट महिलांसाठी आरक्षित; किंवा राखीव.
जर तुम्हापैकी काही लोकांना आठवत असेल, कि ८ वी किंवा ९ वी मध्ये इंग्रजीच्या पुस्तकात बायबलमधील ऐक कथा धडा म्हणून होती, 'डेविड आणी गोलायथ' असा, अश्याच काहिश्या आधुनिक कथेचा मी आज इंटरनेटद्वारे अनुभव घेत आहे. अस म्हणतात, जेव्हा इस्रायेलचा राजा सॉल आणि फिलीस्तिनी सैन्य लढाईमधे एकमेका समोर उभे ठाकले होते, जेव्हा फिलीस्तिनी योद्धा गोलायथ, जो की जवळ जवळ ९ हात उंच, व बराच धिप्पाड, मजबूत चिलखताने मढलेला, मैदानात पाहून, इस्रायेली सैन्यातले बहुसंख्य भीतीने चळाचळा कापू लागले, त्यांची लढ्याची उर्मी कमी होऊ लागली. अश्या परिस्थितीत ऐक तरुण पुढे आला, तो होता डेविड.
काल पासून हे शब्द माझ्या मनाला अनंत यातना देत आहेत. अर्थ मी लावावा,तर अभिप्रेत अर्थ सुटून ..होणार्‍या अनर्थाचे भय. आणि तरिही लावला,तर मूलार्थाचे काय? याची चिंता! मला प्रतीत होणारा असा एक अर्थ आहेच..प्रतिबिंब म्हणून आलेला..! पण मूळ बिंबाचे काय मग??? ते कसे आहे??? तर कविने ते मानले आहे..मानवाच्या अज्ञेयवादाचे बीज असलेल्या परमेश्वरी स्वरूपात..! मानवाच्या अस्तित्वाचा (त्यानीच मानलेला..)काल्पनिक सहभागिदार:- परमेश्वर्,देव ,भगवंत,सखा ,सोबती,निर्मिक..सारे काहि!
(मग मी म्हटलं.की आपण आज आधी "हे" पाहू! आणि आपल्या तडफडिचं बीज कशात आहे? ते नंतर पाहू!)
मी एक सेकंडह्यांड स्पार्क.गाडी घेतली आहे. हळू हळू शिकणे चालू आहे.परंतु सध्या एक समस्या भेडसावत आहे बरेच परिचित, नातेवाईक हे गाडी मागत असतात. त्यातील काहींना आपण विश्वासाने देवू शकतो परंतु काहींना मात्र टाळायचे असते. त्यांना काहीना काही कारणे द्यावे लागतात नाहीतर शिष्टपणाचा शिक्का मारायला तयार .माझा स्वभाव हा अतिभिडस्त असल्याने सर्वांना टाळता येत नाही .पहिली गोष्ट इतरांची गाडी मागणे हे काही मला योग्य वाटत नाही. परंतु काही जन मात्र बिनदिक्कत गाडी मागतात त्यांना टाळण्यासाठी काय उपाय असतील तर सुचवावे एखाद दुसर्याचा प्रयोग करून बघावे म्हणतो .
आज संत नरहरी सोनार महाराज यांची पुण्यतिथी (माघ वद्य तृतिया).
त्यांना भावपूर्ण आदरांजली.
वारकरी संत मंडळात विविध जातीजमातीचे संत आहेत. विविध व्यवसाय
करणारेही संत आहेत. बहुतेक संत प्रपंच करीत परमार्थ साधनाही करीत
होते. गोरा कुंभार, सावता माळी, सेना न्हावी यांच्या नावातच त्यांचा
व्यवसायही दडला आहे. नरहरी महाराज हे सुवर्णकार जातीतले होते.
वाड्‌.मयेतिहासात त्यांचा ’नरहरी सोनार’ असा उल्लेख केला जातो.
वॉशिंग्टन डीसी मध्ये फेब्रुवारीच्या पहील्या गुरूवारी "राष्ट्रीय प्रार्थना न्याहारी" ;) अर्थात "National Prayers Breakfast" म्हणून सोहळा असतो. १९५३ पासून तो चाललेला आहे. जवळपास ३५०० अतिमहत्वाच्या व्यक्ती/उच्चभ्रू त्यासाठी येतात. एक वक्ता हा अमेरीकन राष्ट्राध्यक्ष असतो तर दुसरा त्या दिवशी सकाळपर्यंत गोपनीय ठेवलेला असतो. इंटरनेट, विकी आणि गुगलच्या जमान्यात एक गंमतीशीर निरीक्षण करता आले. या सोहळ्याविषयी काही माहिती मिळते का ते पहायला गेलो तर विकीवर (वर दिलेली) त्रोटक माहिती मिळाली. १९५३ सालपासून जरी चालू असला तरी विकीपानावर केवळ १९७३ पासूनचे वक्तेच लिहीलेले आहेत.
आपण फक्त बोलतो,
काही तू बोलते,
काही मी बोलतो,
बोलत बोलत कधी हसते
कधी रडते,
मी हि तसाच बोलतो
हसतो ,
पण तुला काय वाटत
या लोकांना ,
आपल्याकडे बघून काय वाटत,
तू म्हणशील सोड न यार ! ह्यांना काय वाटत ,
त्यांना जे वाटत ते वाटत ,
महत्वाच हे आहे कि आपल्याला काय वाटत .
पण मला वाटत आपल्याला समजून घ्यायला पाहिजे
कि यांना काय वाटत कारण
आपल्यालाही कधी कधी आपल्या सारख्यांना पाहूनकहि तरी वाटत
काय हो काका तुम्हलाला काय वाटत
आमच्याकडे बघुन,
मला वाटत
पंतप्रधान महोदय, सादर प्रणाम,
(हे पत्र २०१२ साली, तत्कालीन पंतप्रधान श्री.मनमोहनसिंग ह्यांना उद्देशून लिहिलेले असले तरी आजही ते संदर्भहीन झाले आहे असे नाही. वाचून सांगा की, याबाबत आपण काय म्हणता?)
कथाश्री २०१४ हा दिवाळी अंक गरज या विषयाला वाहिलेला आहे.
या विषयाला अनुसरून उचित लेख आहेतच्,शिवाय मंगला खाडीलकरांनी घेतलेल्या तीन मुलाखती वाचनीय आहेत.
