असाव कोणीतरी
आयुष्यात कोणाची तरी साथ असणं खूप गरजेचं असत म्हणून कोणीतरी आपल्यासोबत कायम असाव त्याच वर्णन मी या कवितेत केल आहे. तुम्हाला ही कविता कशी वाटली हे तुम्ही कंमेंट ने कळवू शकता. https://www.truptiskavita.com
आयुष्यात कोणाची तरी साथ असणं खूप गरजेचं असत म्हणून कोणीतरी आपल्यासोबत कायम असाव त्याच वर्णन मी या कवितेत केल आहे. तुम्हाला ही कविता कशी वाटली हे तुम्ही कंमेंट ने कळवू शकता. https://www.truptiskavita.com
सालं, आज जीव कासावीस झालाय
तिकडं अकरा कळ्यांचा विनाकारण बळी गेलाय
आज मी पण एक बाप आहे
पण खरं सांगू मित्रानो
या देशात बाप होणं , श्राप आहे
केलं असेल त्यांनीही त्यांच्या मुलांना टाटा बाय बाय
त्यांना थोडंच ठाऊक होतं
पुढे होणार आहे काय ?
त्या माउलींचा तीळतीळ तुटला असेल जीव
पण इथे कोणालाच पडली नाही आहे त्याची जाणीव
आजूबाजूच्या लोकांनी केली असेल चौकशी
आपली मुलं कुठे आणि आहेत कशी ?
जो तो आपापलं बघून सांत्वनाला गेला असेल
थोडा वेळ रडेल तिथं आणि परत कामाला लागेल
पुतळा म्हणजे कधी गडकरी, सावरकर तर कधी तो लेनीन,
नाव बदलता मते बदलती, पुतळा त्या वृत्तीचे दर्शन.
पुतळा म्हणजे अंध धुंद निर्बंध कधी सत्तेचा दर्पण.
पु्तळा म्हणजे वांझोट्याशा अहंपणाचे कधी प्रदर्शन.
पुतळा म्हणजे मूर्ती नाही, धर्म रुढींचे ना त्या बंधन.
पुतळा म्हणजे दगड नी धातू, तरीही देई कुणास चेतन.
पुतळा म्हणजे "कधीतरी" अन् "कुणीतरी"ची फक्त आठवण.
पुतळा म्हणजे गतकाळाचे अशक्य भावूक पुनरुज्जीवन.
पुतळा म्हणजे चुकार कुठल्या पक्ष्याचे हक्काचे घरपण..
पुतळा म्हणजे हरवून गेल्या पत्रावरली पत्त्याची खूण..
तोबरे भरुनी निघाले सारे
स्वराज्याचे शिलेदार
शिवशाहीचा घोष दुमदुमे
मांडला झेंड्यांचा बाजार
भगवे निघाले , नभी फडफडले
उद्या निघतील हिरवे न लाल
धर्मावरून पेटतो इथे
जहालांसंगे मवाल
जर द्याल इजाजत
करतो इथे मी, तुम्हांसी एक सवाल
धर्म वेगळे मान्य मलापण
रक्त का साऱ्यांचे लाल ?
भगवा मनात माझ्या
भगवा तनात माझ्या
सोनेरी तेज जो देई
तो सूर्यही भगवा माझा
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर C
प्रवास खडतर, सापडेना वाट ती.
वाटसरु नवे, हरदिवस भेटती.
रोज नवा प्रश्न उभा समोर ठाके,
थांब जरा, घे उसासा मन माझे सांगे.
जुळता बंध नात्यांचे, कधी हेच धागे गुंतता,
बाकी निसटून जाती एक सांधता साधता.
वाटे व्हावे फुलपाखरू, मनमोकळे हुंदाडवे.
स्वप्नांचे ओझे डोईपरी हलके व्हावे.
विशाल आसमंत फिरुनी यावा एकदा,
भरारीला बळ मिळावे मग पुन्हा एकदा.
भुईचा भूचर कधीतरी पाखरू व्हावा,
निर्भय, निश्चिंत, स्वच्छंदी, अनंत तो उडवा.
वाटे द्यावे झुगारून सारे बंध.
निखळून जावे साखळदंड.
प्रिय,
एक पक्षी अंधारात
बरसणाऱ्या जलधारात
घरट्यात एकटाच . . . .
झाडावरचं एक फूल
उमलून कोमेजलेलं
झाडाच्याच पायाशी ......
पाहतो शून्यात मी
आजकाल नेहमी
विश्व निर्मिती तिथूनच !
जुळवले शब्द काही
अर्थ उमगलाच नाही
तरीही अर्थपूर्ण !
पेर्णा- निओ यांची कविता "ती मला आवडते"
जेव्हा तो त्याच्या पार्टीनंतर तर्राट होऊन
माझ्या अंगाशी कसाही झोंबतो
तेव्हा तो मला आवडत नाही
जेव्हा किरकोळ वादातून तो मला
हिंसकपणे Get out you bitch म्हणतो
तेव्हा तो मला आवडत नाही
माझ्या खरं बोलण्यावर, समजावल्यावर
मलाच लाथाबुक्क्याचा प्रसाद मिळतो
तेव्हा तो मला आवडत नाही
मी एकटीच आवरून बाहेर जाताना
तो एकटक संशयानं बघतो
तेव्हा तो मला आवडत नाही
माझं मन कायम ह्या साडेपाच इंची चौकटीत वावरणारं . . . .
आजूबाजूला काय चाललंय हे पाहूनही न पाहिल्यासारखं करणारं . . .
काही वेगळं दिसलंच तर डोळे असूनही ह्या स्मार्ट खेळण्यातूनच बघतो. . .
मग समोर खाद्यजत्रा असो की प्रेतयात्रा . . तोच निर्विकारपणा असतो !
कधीकधी मरणही टिपतो मी दुसऱ्याचं कारण असं चित्र वारंवार कुठे दिसतं ?
कासावीस होतो फक्त तेंव्हाच जेव्हा बॅटरी उतरते किंवा इंटरनेट नसतं !
जगात असूनही जगाशी परत जोडण्यासाठी जपतो मी पासवर्ड. . . . .
आपण आणि आपला अंडा "सेल", कोणी माणुसकी करता का फॉरवर्ड ?
परीक्षेला बसवलं आहेस तू अशा देवा
किती पानं लिहितोय तरी वेळच संपत नाही
इतकी अवघड परीक्षा काय ही कामाची
हजारदा वाचला तरी तुझा प्रश्नच कळत नाही !
परीक्षेचं वेळापत्रक तरी आधी सांगायचं असतं
कोणालाही असं थेट पेपरला बसवायचं नसतं
अभ्यासक्रम वेगळा आणि हे प्रश्न भलतेच आहेत
गोंधळ झाला तरीही वर मार्क मिळवायचे आहेत ?
मागे एकदा दिला होता मी धैर्याचा एक पेपर
त्याचं काय झालं पुढे ते कळलंच नाही नंतर
आता चालू आहे सहनशक्तीची अफाट चाचणी
करतोस तरी कशी तू असल्या प्रश्नांची जुळवणी ?