पोटच्या खळगीसाठी मी शहरात उतरलो
शहराच्या वैभवात पार हरवुन गेलो
मॉल थिएटर हॉटेलमध्ये सकाळ सरली
अचानक पोटातुन माझ्या कळ आली
भविष्याच्या कियेची जाणीव तिथे झाली
'त्या' जागेची मागणी तत्परतेने केली
सुलभ सुविधा फारच असुलभ होती
पाय ठेवण्याचिही तिची लायकी नव्हती
मनातला आवेग बाहेर पडु लागला
उत्कटता जशी प्र्ेयसी शोधे प्र्ीयकराला
अंधारमय भविष्य माझे समोर दिसले
थकलेले घामेजलेले पाय थरथरु लागले
समोरुन एका बसला जाताना पाहिले
उरलेले बळ क्षणात गोळा केले
सध्या लग्नाचा हंगाम (सीझन या अर्थाने) चालू आहे कुणाचे लग्न असा प्रश्न विचारू नये "वधू-वरांचे" असे सू(ड)चक उत्तर दिले जाईल्.अखिल महाराष्ट्रात प्रांतोप्राती ज्या चालीरीती/प्रथा आहेत त्यातील एक गोंधळ.
असे म्हणतात की नवदांपत्याला पुढील जागरणात काही गोधळ होऊ नये म्हणून जागरण्-गोंधळ प्रथा चालू झाली.
आमची प्रेरणा डोळा लवतो लकी नसतो;
कावळा *** लकी नसतो;
विचारा मला मी सांगतो!
एक सुंदरी शेजारी आली,
हसली आणि 'नाव काय?' म्हणाली;
खुश होऊन बोलायला जातो....
इतक्यात मेला कावळा ***!
शब्द घशात अन् स्वप्न ढगात...
कोण म्हणत...
नशीब उघडत कावळा *** त?
डोळा लवतो लकी नसतो;
विचारा मला मी सांगतो!
एक सुंदरी शेजारी आली,
हसली आणि 'नाव काय?' म्हणाली;
खुश होऊन बोलायला जातो....
इतक्यात मेला डोळा लावतो!
शब्द घशात अन् स्वप्न ढगात...
कोण म्हणत...
नशीब उघडत डोळा लवण्यात?
गाडी पुढे सरकते.. लग्न ठरते...
लग्नात बायकोची चिकणी मैत्रीण समोर येते...
ओळखिच हसून 'नमस्ते' म्हणते;
मी ही हसतो ... खुशीत येतो...
इतक्यात डोळा परत घात करतो!
हळूच लवतो अन् 'सुहाग रात'ची वाट लावतो.
ह्या प्रकाराला ’पोस्टमॉडर्नोत्तर काव्य’ म्हणतात म्हणे. म्हटलं आपणही पाडून बघावी एक पोएम. तर ताजी ताजी पाडलेली ही रेसिपी चाटुनि आता बघणे.
डार्केस्ट क्लाउडी राती
लैपटॉप मांडी असतो
लेटेस्ट कोणती मूव्ही
मी लगेच आयमडिबतो*
टॉरेंट साइटी जाता
मी हज़ार नावे बघतो
वेचून क्लीन टॉरेंटा
सीडणारि* तेची धरतो
डाऊनलोडुनी घेतो
बँडविड्थ सारी युझुनी
रात्रीच पाहुनी मूव्ही
गूगलून घेतो अजुनी
पिंगूनि मित्र तो बोले
’पाहिलास मूव्ही अमका?’
देऊन आणखी लिंका
आणवेल मोठा झटका
बंधन पद स्वीकृति त्वरे त्वरण
परित्याग कर्तव्यार्थ असे शोषण
प्लावन हे सहाधिकारी ते प्रवण
समयसारणी हे निकट हे स्तरण
पोतनिहाय नव्हे संवृत वर्गीकरण
आकाशग मग कुंडल तंतु भारण
पेशीभारण अभ्यंतर सयंत्र रोपण
बंधन हे मूक कुंडलित अनुकूलन
प्रतिपिंड ऋणाग्र भाव का अकरण
ग्राभित विदरण का विरुप निःशोण
रक्त विलयक नि प्रवाह प्रतिरुपण
संमीलनीत स्फुल्लिंग निग रोपण
विद्रधि युद्ध-संरूपणात हो संपादन
वेदन प्रतितलीत बिंदुचे साक्षांकन
कंकोळ असे कंप्रता नियंत्री धारण
अभिनति दे अर्धपद्धति दे दणादण
पूर्वप्रकाशित...
नमस्कार मंडळी
आमचे आंतरजालीय मित्र कविवर्य श्री श्री श्री अमेय पंडित यांची शार्दूलविक्रीडित या वृत्तातली "परदु:ख" ही अप्रतिम कविता वाचली आणि आमच्या सुप्त प्रतिभेसही धुमारे फुटले (ही उच्च भाषा वाचुन कुणी अंतर्बाह्य ’फुटले’ असेल तर त्याला आम्ही जबाबदार नाही). वृत्त जपण्याचा, निभावण्याचा शक्य तेवढा प्रयत्न केलेला आहे. काही चुकले असेल तर असो, त्याने काय फ़रक पडतो?
ज्यांना ही कविता (विडंबन) कळणार नाही, त्यांनी सरळ घरी जाऊन कार्टून नेटवर्क किंवा गेला बाजार ’झी मराठी’च्या मालिका बघाव्यात.
हुकूमावरून
वर्जीनल कवी, लाडके मिपावासी स्पा आणि उल्लेखलेल्या समस्त मिपाकरांची मापी मागून
आम्ची पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29893
---------------------------------------------------------------------------------
माताय, अंगातल्या टवाळकीमुळे खूप जिल्ब्यांसोबत मिपावर परत लिहायला सुरूवात करतोय.
टैम्पास करून घ्या मंडळी ... \m/
**************************************************
किती आठवणीने वाचावे तुझे लेख मी "ते" वाचून चित्त घाबरे अता
भुलवावे जगा किती पांडुब्बा कोणालातरी भान यावे अता
आत्मुदांची मापी मागून :)
पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29887
------------------------------------------------------------------------
कोळ्यांनी विणले जाळे
वाळवीने करामत केली.
मी कचरा केला नाही
अन्,तरीही अडगळ झाली.
वर्जिनल(टवाळ कार्टा) आनिक वर्जिनली वर्जिनल(सार्थबोध) कवी आश्या दोघाचिय्बी स्वारी मागूनसनी
एक नमुना सादर क्येलेला हये.......
घेता जरा 'धुवायला', घंगाळातले पाणी इथे
साबु लावण्या अंगाला काय सांगू जाते माझे ।।१।।
अट्टल पारोसे लाजतील,ओतता (शाम्पू) माझ्या डोईवरी
अंगावरल्या समस्त रंध्रांत,घासणे जाऊ दे टोक तुझे ।।२।।
या ऊरा-पोटावरील दिसती, जरी सार्या वळ्या
ती तनु गबदुल असता,पाठीवरती मळ साचे ।।३।।
पाठी ग धूऊ जाता तुला,पडतो लोटा भुईवरी
पुन्हा करेल यत्न तोवरी,मळ राहिल (तैसाच) काय होते।।४।।
