अर्रे पांडुब्बा ..

वर्जीनल कवी, लाडके मिपावासी स्पा आणि उल्लेखलेल्या समस्त मिपाकरांची मापी मागून

आम्ची पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29893
---------------------------------------------------------------------------------

माताय, अंगातल्या टवाळकीमुळे खूप जिल्ब्यांसोबत मिपावर परत लिहायला सुरूवात करतोय.

टैम्पास करून घ्या मंडळी ... \m/

**************************************************

किती आठवणीने वाचावे तुझे लेख मी "ते" वाचून चित्त घाबरे अता
भुलवावे जगा किती पांडुब्बा कोणालातरी भान यावे अता

नसे शुद्ध उल्हास न पावन किनारे नको ठाकुर्ली आता नको कल्याण ते
कोणत्याही स्टेशना मिळे ठोकरा ’सीट’ मिळणेच आख्यान व्हावे अता

सुक्या देहाशी प्याक फुटावे किती सीटप्स माराव्या पुन्हा
तुला सगळ्यांनी पहावे भजावे पुजावे, जळो दंभ हा, (अशी) बाडी करावी स्वत:

नको हनुमाना न भीमा हवी मज उराशी हवा आर्नोल्ड तो
स्वत:चे स्पर्श स्वत:च्या अंगास तैसे करूनच मसल्स पहावे अता

तुला भावते ती जूनी न्हाव्याची सखी बोबडी रे (, कशी रे) तुझी टवळ्या
आहेच ती अडाणी..., तिची एक शीवी, झणझणीत(,) दूर अज्ञान व्हावे अता

नसे तू आत्मुदा, नसे तू विसोबा, नसे फक्त गोरा बैटू तू स्वत:
आळशी पांडू तू मिपाचा असे ज्ञान तुम्हास व्हावे अता

जरी "अच्चा अच्च जाल तल" देतोस पृच्छेविना (,) तू सापडच माझ्या हाती रे
पुन्हा वर सांगतो हे नीलकांता कंपूचेच कल्याण व्हावे अता

**************************************************

वृत्त : सुमारमाला
"लखन"वी : रंपंपं रंपंपं रंपंपं हो … रंपंपं रंपंपं रंपंपं हो … ए जी … ओ जी …

टवाळ