युद्ध ते धर्मयुद्ध.. तत्त्वासाठी
श्रीनिवास हेमाडे
*/
/*-->*/
/*-->*/
'रात्रंदिन आम्हा युद्धाचा प्रसंग'सारखी आध्यात्मिक लढाई वगळली तर प्रत्येक मानवी लढाई सामान्य लोकांचे नुकसान करते. दंगल, लढाई म्हणजे लोकांकडून लोकांचेच नुकसान. हे सारे कशासाठी ? तर 'तत्त्वासाठी !!’ पण अशा 'तत्त्वासाठी' होणाऱ्या लढाया म्हणजे 'तात्त्विक' लढाया नव्हेत, हे समजून घेतले पाहिजे...
पहा कशी लोळते सुखाने उधारवारी
अजून खस्ताच खात आहे दुकानदारी
पदोपदी देव ठाण मांडून बैसलेले
निघून गेली कुठेतरी माणसे बिचारी
खरेच हे शिस्तप्रीय आहेत लोक सारे
उभे पहा दूर दूर रांगेतले भिकारी
शहर तुझे प्रेक्षणीय आहेच,वाद नाही
उभारल्या छान तू नव्या देखण्या गटारी
बरेचसे कर्ज आज माझे फिटूनजाते
मिळून जाती मला कधी जर तुझी उधारी
डॉ.सुनील अहिरराव
तत्त्वाचा 'ते'पणा
- श्रीनिवास हेमाडे
*/
/*-->*/
/*-->*/
तत्त्व म्हणजे पदार्थ हे समीकरण माणसाला लागू केले की माणूस जात-वर्ण यांचा वाहक असणारा 'पदार्थ' बनतो. साहजिकच त्याला समाजाचे नियम लागू होण्याऐवजी निसर्गाचे भौतिक नियम लागू होतात. भौतिक वस्तूचा नियम जिवंत, चैतन्यशील माणसाला लावला की माणसाची शुद्ध वस्तू होते. वर्ण-जात-लिंगभेद या सामाजिक नियामक तत्त्वांना एक तर सारतत्त्वे (essences) समजले गेले किंवा द्रव्य (substance) मानली गेली.
स्वजाणिवेचे पक्व रूप
- श्रीनिवास हेमाडे
*/
/*-->*/
प्लेटो
जे नको ते नेमका वाचाळतो मेंदू
रोज वारुणीमधे बुचकाळतो मेंदू
बंद कर पारायणे गीताकुराणाची
देवधर्माने अता भंजाळतो मेंदू
दिवस-वर्षांचे युगांचे जन्मजन्मीचे
कोणते संकेत हे सांभाळतो मेंदू
भेटलो होतो कधीकाळी जिथे आपण
त्याठिकाणी आजही रेंगाळतो मेंदू
तू जरा आता नवी होऊन ये दुनिये
त्याच त्या जगण्यास हा कंटाळतो मेंदू
जीवघेणे तू असे हासू नये राणी
तीव्र तेजाबापरी वाफाळतो मेंदू
डॉ.सुनील अहिरराव
लहानपणी थोरला भाऊ म्हणजे दादा हा नेहमीच आपल्या साठी एक आदर्श असतो .त्याच्या मध्ये आपण नेहमीच आपल्या वडीलांची प्रतिमा पहात असतो .त्याचे आदर्श हे देखील आपले आदर्श असतात .त्याच्या बद्दल कोणी वाईट बोललेले आपल्याला आवडत नाही .त्याच्या बऱ्या,वाईट प्रसंगात नेहमीच आपण त्याच्या बरोबर असतो ,बऱ्याच वेळेस आपण त्याचे अनुकरण करतो . निदान लहानपणी तरी हे विचार प्रत्येका जवळ असतात .
सकाळचे आठ वाजले असतील . आज सुट्टीचा दिवस , मी पण आगदी निवांत होतो . शांतपणे वर्तमान पत्र वाचत चहाचा आंनद घेत होतो .तो पर्यंत दारावर कोणी थाप मारली . मी दार उघडले ,पाहतो तर आमचे शामराव . मळका शर्ट, धोतर , डोक्याला लाल मुंडासे बांधलेले .शामराव हातात कांहीतरी घेऊन आत आले . मी विचारले देखील ,शामराव काय आणलाय हे आज ?
त्यावर शामराव म्हणाले " दोन दिस झाल ,म्ह्स व्याली , तुमास्नी खरवसाचे दुध आवडते म्हणून हे दुध घेऊन आलोय ."
तत्त्वभानाच्या दिशेने
- श्रीनिवास हेमाडे
*/
कुठे कुणाच्या घरात होतो
सखी तुझ्या अंतरात होतो
दहाजणींतून देखणी तू
तसाच मी शंभरात होतो
जिथे तिथे गाय लंगडी अन
सदैव मी वासरात होतो
अता जमीनीवरी परंतु
कधीतरी अंबरात होतो
उन्हात मी जन्म काढला पण
तुझ्यासवे एक रात होतो
डॉ.सुनील अहिरराव
----------------
धागा संपादित केला आहे
