गेल्या काही रात्री, मी झोपलोच नाही,
उजेड लोचनांचे, कधी संपलेच नाही,
हे देह फार क्षीणले, जाड पापण्या तरी ही,
ते....स्वप्न दिसले, जे पाहिलेच नाही !!१!!
त्या लक्ख प्रकाशात, गूढ अंधार होते,
कल्पनेचे ते महेर, बहुत दार होते,
दर्या, पर्वतांना ओलांडून पोचलो तर,
ते शब्द कानी पडले, जे ऐकलेच नाही !!२!!
ती पाहुनी पुण्यभूमी, मी जाहलो कृतार्थ,
सहवास दिग्गजांचा, सह शारदेची साथ,
कर जोडता तयांना, जी लागली समाधी,
असे काव्य सुचले, जे वाटेलच (लिहिलेच) नाही !!३!!
समर्थकांच्या देशात
सर्वत्र मंगल वातावरण आहे,
प्रत्येक माणूस अतिशय आनंदात आहे,
देशप्रेमाची लाट आहे,
विजयाचा जयघोष आहे!
विरोधकांच्या देशात लुटालूट, दंगे,
अराजक माजलय, लोक मरत आहेत,
पोरं उपाशी, रुग्ण रस्त्यावर आहेत,
सर्वत्र फक्त आक्रोश आहे!
आपण आपलं चाचपून बघावं,
खिशात किती कॅश आहे,
मनात किती संतोष आहे,
किती असंतोष आहे!
ये तू मैदानात : शेतकरी गीत
ये तू मैदानात, ये तू मैदानात
ये तू मैदानात, पाईका ये तू मैदानात
काळ्या आईचा एल्गार
बिगूल फुंकण्या हो तय्यार
उलवून फेकू गुलाम बेड्या
जगण्या स्वातंत्र्यात
जगण्या स्वातंत्र्यात, जगण्या स्वातंत्र्यात
जगण्या स्वातंत्र्यात, पाईका ये तू मैदानात ||धृ||
गोरे गेले, काळे आले
शस्त्राचे रंगांतर झाले
काळी आई खितपत पडली
विझल्या अंधारात
विझल्या अंधारात, विझल्या अंधारात
विझल्या अंधारात तेवण्या, ये तू मैदानात
ये तू मैदानात, तेवण्या ये तू मैदानात ||१||
कधी वाटे मजला जणु पोट भरून हसावे..
प्रेमाच्या या नात्यामध्ये अलगद हळूच फसावे..
कधी वाटे मजला जणु डोळे पाणवून रडावे..
काय जाहले विचार करूनी जीव आवळून चिडावे..
कधी वाटे मजला जणु तुझ्या प्रेमात रंगावे..
मिठीत घेऊन तुला कानी प्रेमळ गूज सांगावे..
कधी वाटे मला जणु तुलाच पहात बसावे..
नयनी माझ्या तुझे निर्मळ निरागस हसू ठसावे..
कधी वाटे मजला जणु तुझी साथ असावी..
चांदण्या रातीत चंद्राच्या प्रकाशी तुझीच प्रित दिसावी..
कधी वाटे मजला जणु तुला समजून घ्यावे..
तुलाच माझ्या हृदयी ध्यानी मनी स्थान द्यावे..
('जगण्याचे भान हे' गाण्याच्या चालीवर रचलेले काव्य)
देशाचे प्रेम उसळले..
पाचशेचे नोटच गळले..
हजारला कीड लागली..
भ्रष्टांची गल्लत फसली..
मोदींचा निर्णय एकला....
भुरट्यांना केले कंगाल..
बॅंकांची भलती उलाढाल..
उधळून तो काळा पैसा शेठ मावळले....
अकलेचे झाड हे मोदी अपुले..
देशाचे हाड हे मोदी अपुले..
हम्म.. वट ती शेठांची झालीया फुसकी..
झालीया सार्या नेत्यांची मासकी..
जातच नाही गळ्यातून व्हिसकी..
काळी ती नोट निघाली नासकी..
नि:वस्त्र झाले..
भ्रष्ट पळाले..
मंत्र्यांनी सार्या..
रोजचा पेपर
कुठले कुठले लेख
पुस्तकं
मॅगझीनस्
ईंटरनेटवरचं मटेरीअल
सग्गळं आपल्याला झेपणा-या परीघात
.
.
.
काढ टिपणं
मार स्टॅटस् तोंडावर
फेसबुक वर नोटस्
व्हाॅटस् अप वर पोस्टस्
लिहीता येतंय, लिहीता येतंय
लाव धडाका
.
.
मिळेल त्यावर टीका
सेफ टार्गेटस् शोधायची
कॅबीनेट मिनिस्टर्स वगैरे
नगरसेवक डेंजर, येऊन मारू शकतो
किंवा हवेत बाण सोडायचे
समाज-बिमाज, शिक्षण व्यवस्था, पोलिस वगैरे
गेला बाजार जुने दिवस, बालभारती, संस्कृती
अगदीच काही नाही सुचलं तर
कधी वाटते तिच्यासाठी जगावे..
तिच्या कुशीतच अलगद मरावे..
कधी वाटते तिची बडबड ऐकावी..
तिची स्वराक्षरे कानी ठसावी..
कधी वाटते तिचा सोबती व्हावे..
चांदण्या रातीत तीला चंद्रापाशी न्यावे..
कधी वाटते तिला खूप काही शिकवावे..
तिनेही प्रेमाने मला दोन शब्द ऐकवावे..
कधी वाटते माझ्या कवितेत ती असावी..
माझ्या प्रेमाची छबी तिच्या हृदयी फसावी..
कधी वाटते ती असावी माझी सोबती..
तिनेही स्वीकारावी माझी अल्लड प्रिती..
मुरलीधर बन्सीधर
प्रेमसागर तू मनोहर
शामघन हरिहर
गोपाल तू भोळा
किसन तू मनमोहन
गिरिधर भाविकांचा
द्वारकाधीश नृपवर
माखनचोर गोपिकांचा
रूक्मिणीच्या वरा
तू यशोदरचा कान्हा
मीरेचा राणा
राधेच्या मोहना
स्त्रिमनाचा वेध
फ़क्त तुलाच जमेल
म्हणून 'नौछावर'
प्राण केले तुझ्यावर
ब्लॉग दुवा
शिवरुद्र ढोल ताशा पथक फेसबुक पान
ढोल-ताशे हा विषय जरी मिपावर ज्वलंत मानला गेला असला तरी काव्य, संगीत या विषयांचं तसं नाही :) या भावनेतून हा धागाप्रपंच.
आपल्या शब्दांनी सुरांचा अंगरखा आणि स्वरांचा मुकुट घातलेला बघून अतिशय आनंद होतो. शिवरुद्र ढोल ताशा पथकाचे योगेश जाधव, राहुल राऊत, संतोष शिगवण यांनी या गीतासाठी माझ्यावर विश्वास दाखवला त्याबद्दल त्यांचे अनेक आभार.
सुधारित लिंक - आता फाईल ओपन व्हायला हवी
सुख आणि दुःख, या दोघी दिव्य कांता,
माझ्या एका छताखाली, सवे नांदतात आता !!१!!
सुख थांबता थांबेना, दुःख वीरता विरेना,
दोघी जन्मांच्या सवती, काही केल्या ही जमेना !!२!!
सुख - माझी लडीवाळी, मात्र ऐट तिची भारी,
नित्य शालू तिच्या अंगी, लोकांची रांग लागे दारी !!३!!
दुःख - माझी अर्धांगिनी, तीच एकटी माझ्या उराशी,
तिचा एक साडीचा संसार, जशी स्वतःघरी दासी !!४!!
सुख - जेव्हा आली माझ्या घरी, साजरे झाले मोठे सण,
वायू गेली माझ्या शिरी, अंगी आले मोठेपण !!५!!
