समाज

आभाळासंगे जुगार खेळूनी,
गमवून बसला पुंजी सारी,
निसर्गाचा खेळ असा की,
कधी अकाल तर कधी पाणी मारी !!१!!

दारिद्र्याचे दंश असे की,
भूक मोठी पण खिशात नाणी,
जगास पिकवून देणाऱ्याचे,
मुले खेळती उपासवाणी !!२!!

सावकाराच्या कर्जाला तंगून,
एक दिवस तो फासावर चढतो,
जन्मभर ज्याची किंमत क्षुल्लक,
मेलेल्यावर त्याचा भाव ही ठरतो !!३!!

आयुष्य असे का दिलेस देवा,
जिथे दोन वेळची भ्रांत असे,
रुसला ज्यावर खुद्द निसर्ग देवता,
तू सांग शेतकरी जगणार कसे !!४!!

दोन राष्ट्रांच्या वादामध्ये,
निष्पाप बिचारा अपराधी ठरतो,
आणि उगाच कारण नसतानाही,
सैनिक का सीमेवर मारतो ? !!१!!

त्यास न ठाऊक कारण युद्धाचे,
पालन करी तो आदेशांचे,
तरी बुद्धिबळाच्या खेळा मधला,
सहज मरणारा तो प्यादा ठरतो !!२!!

डॊकावूनी पहा त्या गणवेशातून,
आपल्या सम तो ही माणूस असतो,
सौख्य-सोयरे मागे टाकून,
कुणास ठाऊक तो कसे राहतो !!३!!

लढत मरावे, मरत लढावे,
ध्यास घेउनी जीवनभर जगतो,
अन तारुण्याच्या उंबरटयावर,
अकारण मृत्युच्या शैयेवर चढतो !!४!!