कविता

Whatsapp Romantic Shayari

खामोश दिल हमारा
सब कुछ सह लेता है….
तेरी याद मे शायद
ये दिल युही रोये जाता है…

https://www.truptisshayari.com/whatsapp-romantic-shayari

ते विस्मृत गाणे
धूसर होऊन
विरून जाते

पण नेणीवेच्या
अथांग डोही
अवचित दिसते

मग पुन्हा गीत ते
शब्दांच्याही
पल्याड नेते

अन् नकळत अश्रु
झरताना
ओठांवर येते

मग पुन्हा पुन्हा मी
घाव सोसुनी
लढत राहतो

अन् कितीही हरलो
तरी खळाळून
प्रसन्न हसतो

शब्दांनी केला शब्दांवर घाव
विसरलो शब्द राहिला नाही ठाव

माणसांनी केला शब्दांचाच खेळ
आता कसा घालू शब्दांना मेळ

अवधानांनेे झाला शब्दांवरच वार
कशी लावू आता शब्दांना धार

अविश्वासाने केला शब्दांचाच घात
शब्दांनी करायची अविश्वासा वर मात

शब्दांनी केला नात्यातच बुद्धिभेद
एकत्र येऊन सारू नात्यातील मनभेद

त्याने म्हटले
'तू वाटशी चंद्र मजला'
तिने ऐकले
'चेहऱ्यावर डाग कसला'
त्यांना वाटले
'आता हा फसला'

तिने म्हटले
'थांब ना जरा'
त्याने ऐकले
'आयता सापडलास बरा'
त्यांना वाटले
'हा नेहमीचाच नखरा'

त्यांनी म्हटले
'आगळी तुमची प्रीत'
त्याने ऐकले
'कोण हार कोण जीत'
तिला वाटले
'वेगळी जगाची रीत'

- सौ. रोहिणी मनसुख

स्वतःचे असे पसाभर (ज्ञान)
दुसऱ्याचे असे मूठभर
तरी नसे मान्य त्यासी
काय म्हणावे या वृत्ती
स्वामीराया
आदिमाया आदिशक्ती
हसतसे कैलासी
पाहूनी मानवाची मति
असे सर्व मायेची महती
स्वामीराया
कैसी प्रपंच्याची प्रगती
कैसा प्रपंच्याचा नाश
केवळ असे मायापाष
त्याचे कैसे सुख- दु:ख
स्वामीराया
दुराग्रही,अहंकार ग्रस्त
लोकांना करुनी त्रस्त
स्वतःचे ज्ञान पाजळती
त्यांची काय गीत होय
स्वामीराया

पंख मिळावे कल्पनांचे
आकाश व्हावे कागदांचे
भावनेची बनून लेखणी
मनपाखरू स्वछंद उडावे

शब्द व्हावे जाणिवांचे
स्पर्श त्यांना अर्थांचे
विचारांची करून मांडणी
कवितांनी जन्म घ्यावे

ध्यास लागो तालासुरांचे
वेड लागो मज बोलांचे
त्या बोलांची बनून गाणी
रसिकांनी गात रहावे

कवि एका जनार्दनी श्री गुरुदत्ताचा भक्त जाणा ।
श्री गणपती देवी पार्वती महादेव
वीष्णू ब्रह्मा आदी देवतांचे नमन म्हणा।
सर्वांना आपलेसेकरी हिंदूधर्माच्या सकारत्मक
भगव्या उत्क्रांती कळसाचा उद्घोषम्हणा।
जयदेव जयदेव जय श्री ख्रिसमसट्री देवा ।
आरती ओवाळितां नुरली भवचिंता। जयदेव।।धृ।।

विवीधगुणात्मक ख्रिसमसट्री देव हा जाणा। सगुणी अवतार वनस्पतीलोकीचा राणा।
राम भेटी मुग्ध म्हणे जये हनुमाना । गुरुवर्य येशुयोगीबोले त्रिमुर्तीअनेकदेवाद्वैत सर्वाठायी जाणा।
जयदेव जयदेव जय श्री ख्रिसमसट्री देवा । आरती ओवाळितां नुरली भवचिंता। जयदेव।।धृ।।

सर्व व्यर्थता उमजत असते
तरि चित्ताला थारा नसतो
संदेशाची तिच्या प्रतीक्षा
मी प्रतिचातक बनुनी करतो

हस्तसंच मज गमे उपांगच
क्षणिक दुरावा असह्य होतो
'अजुनी उत्तर का येईना?'
प्रश्न मनाला कच्चा खातो

सतरा कामांचा खोळंबा
भार्या घोष ठणाणा करते
तरी पालथी घागर माझी
आंतरजालावर गडगडते

शेवटची कधि 'दिसली' होती
किती त्यावरी प्रहर लोटले
मोजुन घटिका तिज गमनाच्या
पंचप्राण कंठाशी रुतले

अन्य पुरुष तर नसेल कोणी?
भिवविति लाखो शंका हृदया
'निळ्या खुणे'ला विलंब होता
चलबिचले मम अवघी काया

"गंमत केली" म्हणालास तू
"कळले मजला" मीही म्हटले.
तुलाही ठाऊक मलाही ठाऊक
खरे काय अन् खोटे कुठले.

लाईक होते असंख्य त्यावर
डीपी जेव्हा नवा ठेवला
पाठवले तू smile जेव्हा
इथे खुशीचे तरंग उठले.

नुसते smile, ठाक कोरडे
तरी पोचते ओल त्यातली.
एक इमोजी सांगून जातो
शब्दांना जे नसते जमले.

म्हणो कुणी हा सोशल मीडिया
नाही शाश्वत फक्त दिखावा.
तुलाही ठाऊक मलाही ठाऊक
खरे काय अन् खोटे कुठले.

बाटाट्याचे उपयोग

स्वयंपाकघरात गाल फुगवून बसला होता बटाटा
अंगावरल्या डोळ्यांनी मला पाहत होता ||

माझ्याशी बोलायला लागला तो जेव्हा
खरे नाही वाटले मला तेव्हा
तुम्हालाही वाटेल मी सांगे हा प्रसंग खोटा ||

"
खाण्यामध्ये उपयोग माझे आहेत खूप मोठे
तरी तुम्ही का बोलतात डोक्यात आहे कांदे बटाटे
नाकाने सोलाल कांदे तर आहे तुमचाच
तोटा ||

कांद्याचे वाढले ना रे बाजारी भाव
चढ्या दराने गंजले सारे रंकराव
आता मला आला आहे मान मोठा ||