विचार

रोज सकाळी फिरायला जाताना महात्मा सोसायटीजवळ मला एका पाराजवळ अल्टो गाडी उभी दिसायची . गाडीत आणि आजूबाजूला १-२ टेबले मांडून त्यावर पुस्तके ठेवलेली दिसायची. कधी कधी एक वयस्कर काका तिथे दिसायचे तर कधी कधी लोकच पुस्तके चाळताना आणि घेताना दिसायचे. हा काय प्रकार असावा? या उत्सुकतेने एका दिवस मी तिकडे वळलो आणि काकांना गाठलेच.

अकरा मे चा दिवस. महाराष्ट्राच्या सत्तासंघर्षावर सुप्रीम कोर्टाचा निर्णय होता. रिटायर्ड केंद्र सरकार कर्मचारी श्रीमती. राधाबाई, सकाळी अकरा वाजल्यापासून टीव्हीसमोर बसलेल्या होता. त्यांचं असं नेहमीच होतं. क्रिकेट मॅच (त्यात भारत खेळत असला पाहिजे हं मात्र! 'इतर' दोन देशातल्या मॅचमध्ये उनको इंटरेष्ट नहीं ।)

अहो लक्ष कुठेय तुमचे? मी म्हणतेय मुलाकडे सिऍटलला जाऊया. पण तुमचे आपले काम आणि काम .सारखे मोबाईलमध्ये डोके खुपसलेले. जणू सगळ्या देशाच्या सुरक्षेची जबाबदारी तुमच्यावरच.

नाही जमणार ग.या महिन्यात दिल्लीला क्वाडची मीटिंग आहे. त्यानंतर युरोपला जायचे आहे. सध्या तर बोलूच नकोस सिऍटलचे.

आता हे युरोपचे कुठून काढलेत? तुम्ही तर याआधी कामासाठी कधीच गेला नाहीत युरोपात? आणि आजकाल तुम्ही फारसे बोलतही नाही घरामध्ये. एनी प्रॉब्लेम?

मागच्या आठवड्यात मला एका मुलीचा व्हॉट्सअप मेसेज आला होता.मग कुठल्यातरी अमेरिकेतल्या नंबरावरून फोन आला.म्हणाली घरून काम करा आणि पैसे कमवा.म्हणे फेसबुक,इंस्टाग्राम,युट्युबवर वगैरे बघून ते सांगतील त्या अकाउंटला लाईक करायचे पैसे मिळणार. म्हटले घरबसल्या काय वाईट आहे? ती म्हणाली तसे पहिले ५०० रुपये भरून अकाउंट उघडले.पहिल्याच दिवशी १०० रुपये मिळाले कामाचे. मी खुश. रोज साधारण तेव्हढेच मिळत होते.२-३ दिवसांनी मी कॉल करून विचारले की जास्त पैसे मिळवायला काय करावे लागेल? ती म्हणाली ५० हजार रुपये भरून प्रीमियम अकाउंट काढावे लागेल. तेही काढले. आता मला दररोज ५०० रुपये मिळू लागले.

मिपा बंद असताना धागा उडल्यामुळे पुन्हा प्रकाशित करत आहे.
======================================================
नमस्कार मंडळी

सकाळ झाली.भैरु उठला. न्याहरी करुन शेतावर गेला. माझीही अशीच तऱ्हा. तेच ते आणि तेच ते. "बाई मी दळण दळिते" हे खरं तर "बाई मी पीठ दळते." असं हवं.

हू मूव्हड माय चीज. : डॉ.स्पेन्सर जॉन्सन
खरे तर हे एक अगदी छोटेखानी पुस्तक यातली गोष्ट तर इतकी छोटी की या पुस्तकाला कथा म्हणावे की लघु कादंबरी असा प्रश्न पडतो. पण एकद अका हे पुस्तक वाचायला घेतले की सगळे प्रश्न सम्पतात आणि एक प्रवास सुरू होतो. सम्वाद सुरू होत स्वत:चा स्वतःशी.
डॉ. स्पेन्सर जॉन्सन हे एक लाईफ कोच. मनोचिकित्सक .पुस्तकाची सुरवात होते त्यांच्या एका मित्रपरिवाराच्या कार्यक्रमात सांगितलेली गोष्ट सांगतात.

यावर्षीच्या गुढीपाडव्याला पहाटे तुळशीबागेतल्या राम मंदिरात सायकलवर गेलो होतो. तिथे गणपतीबाप्पा, राम लक्ष्मण जानकी, महादेव आणि इतर देवतांच्या दर्शनाने नववर्षाची सुंदर सुरुवात झाली. 

बाहेर नववर्ष शोभा यात्रेसाठी तयारी चालु होती. रामाचा मोठा कोदंडधारी पुतळा एका ट्रकवर होता आणि असेच इतर ट्रकसुद्धा यात्रेसाठी सजवले जात होते. 

मांडुक्य उपनिषद

आज सकाळी कधी नव्हे ते, बॅडमिंटन खेळायला गेलो. पूर्वीसारखे आता नियमित खेळणे होत नाही. नेटजवळील सेटल घ्यायला जी लवचिकता आणि चपळता लागते ती आता वयांपरत्वे कमी व्हायला लागलीय. पण, मित्रांसाठी भेटीगाठी होतात म्हणून अधून-मधून बॅडमिंटन कोर्टवर जात असतो.