एक अस्तो उच्च रक्तदाब्,आणि एक असतो हुच्च रक्तदाब!
उच्च साधा सरळ असतो ,जसा आत..तसाच बाहेर!
आणि हुच्च..?? अबबं!!! आम्ही काय बोलावे?... (वरच्या ओळित ,सगळच नै का आलं? ;-) )
उच्च रक्तदाबाला निच्च रक्तदाब पण असतो.
पण हुच्च असेल तोच तर तो, फ़क्त हुच्चच असतो! ( ;-) )
उच्च रक्तदाब वाढलेला,चढलेला...कसाही!
पण हुच्च मात्र..वाढवलेला,चढवलेला...असाही!
उच्चरक्तदाबवाली माणसं..एकदम जातात...सिरियस-वगैरे होत नाहीत..
पण हुच्चवाली..??? हास्पिटलात्,आय-सी-यूत ताटकळत रहातात.
वर्जीनल कवी, लाडके मिपावासी स्पा आणि उल्लेखलेल्या समस्त मिपाकरांची मापी मागून
आम्ची पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29893
---------------------------------------------------------------------------------
माताय, अंगातल्या टवाळकीमुळे खूप जिल्ब्यांसोबत मिपावर परत लिहायला सुरूवात करतोय.
टैम्पास करून घ्या मंडळी ... \m/
**************************************************
किती आठवणीने वाचावे तुझे लेख मी "ते" वाचून चित्त घाबरे अता
भुलवावे जगा किती पांडुब्बा कोणालातरी भान यावे अता
ज्योताय, तुझ्या हुकूमावरून खूप दिवसानंतर मिपावर परत लिहायला सुरूवात करतोय.
गोड मानून घ्या मंडळी ... _/\_
**************************************************
किती आळवावे स्मरावे तुला मी पुन्हा चित्त बेभान व्हावे अता
भुलावे जगाचे किती पांडुरंगा मनाचे मला भान व्हावे अता
नसे शुद्ध गंगा न पावन किनारे नको मोक्ष आता नको स्वर्ग ते
तुझ्या उंबर्‍याचा मिळो कोपरा ’मात्र’ जगणेच आख्यान व्हावे अता
पुन्हा देहकोशी धुमारे फुटावे किती पापणीने लवावे पुन्हा
तुला मी पहावे भजावे पुजावे, जळो दंभ हा, ज्ञान व्हावे अता
आत्मुदांची मापी मागून :)
पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29887
------------------------------------------------------------------------
कोळ्यांनी विणले जाळे
वाळवीने करामत केली.
मी कचरा केला नाही
अन्,तरीही अडगळ झाली.
जाळ्यावर विणले जाळे
शब्दांनी कसंरतं केली.
मी काहि केले नाही
अन्,सहजी कविता झाली.
मथुरा सुखी कान्हा सवे, त्याच्याविना इथे प्राण ना
गोकुळ रंगे त्याच्या सवे, त्याच्याविना मुळी त्राण ना ll १ ll
जादू करी मुरलितुनि फुलवी, चैतन्य कैसे सांग ना
मी घेतसा माझ्या करी, ती अबोल कैसी सांग ना ll २ ll
तू सावळा चितचोर रे, तू घननीळ जैसा श्रावणा
तू घे मला संगती, रंगात तुझिया मज रंग ना ll ३ ll
तू येतसा मन नादते, आल्हाद छाया या वना
तरु फुले अन पाखरे, धेनुही आतुर तव दर्शना ll ४ ll
तू सखा संगे तुझ्या, ये पूर्णता या जीवना
अगम्य साऱ्या लीला तुझ्या, एकवार अजुनी दाव ना ll ५ ll
कसं जमतं तुला, मनाला आवरणं?
किती सहज, हे तुझ असं विचारणं?
उत्तर द्यायला माझं पुरत भांबावणं
कितीएक क्षण नुसतचं गप्प राहण
गप्प राहण्याचा का हा अर्थ तू घेतला?
की सगळचं हे सहज शक्य होतय मला?
थोपवताना भावना घामाघूम जीव आपला
तुझ्यालेखी थट्टेचा, का विषय ठरला?
फुरंगटुन मी आणखीच व्हावं अबोल
समजवण्याच्या मिषानं तू यावं जवळ
लपवताना थरथर, मन उघडं पडावं
जे हवच होतं तुला, तुझं तु समजून घ्यावं
झोप येईना येईना, कविता सुचली निरंजना |
शब्दापुढे रचणे शब्द, हाचि लागला तया नाद|
निरंजनाचा कपडा भगवा, आत निरंजन रे नागवा ||
पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29834
वर्जीनल कवीची मापी मागून :)
------------------------------------------------------------------------
ये जरा "बसायला", घे बाटलीतले तीर्थ इथे
गाठी शेवया मागाया, काय सांग जाते तुझे ll १ ll
अट्टल पिणारे लाजतील, येता (बाटली) तुझ्या हातावरी
अंगावरल्या समस्त वस्त्रांस, जरा जडू दे गंध तुझे ll २ ll
या शर्ट-प्यांटवरील, पुसती जरी साऱ्या खुणा
ती अशी खमकी असता, गालावरचा रंग सजे ll ३ ll
ये जरा भेटायला, घे ओंजळीतले फुल माझे
गंध सेवण्या तयाचा, काय सांग जाते तुझे ll १ ll
कळ्या पाकळ्या लाजतील, येता तुझ्या हातावरी
मृदू पाकळ्या केसरांस, जरा जडू दे गंध तुझे ll २ ll
या किनारी वाळूवरी, पुसती जरी साऱ्या खुणा
तू अशी साथ असता, पौर्णिमेचा रंग सजे ll ३ ll
सखे ग सहवास तुझा, रंगतो निळया लाटांपरी
पुन्हा होईल भेट तोवरी, लाट वाहील काय ओझे ll ४ ll
