माझी कविता

अतृप्त ओळी

अत्रुप्त आत्मा's picture
अत्रुप्त आत्मा in जे न देखे रवी...
29 Jun 2022 - 12:01 am

आत्मसमरूप दिसतात ओळी
आत्मस्वरूप असतात ओळी .
इथे नदीचा दिसतो काठ
तिथे संथ प्रवाह पार लावतात ओळी .

निराळ्या वेदनेच्या एकाच गावी
दिसता दिसतो आम्ही सहप्रवासी
कुठे दूर अंधारात हरवले गाव माझे
दिसे मी उगाचच तिथला निवासी

असे शब्द साधे येतात साथी
कविता त्यातुन वाहते प्रपाती .
उरी अंतरी घाव नाजूक खोल
वरी दिसते केवळ शांत ज्योती !

आम्ही नाही ऐसे कवी ज्यास म्हणती
जशी वेदना ती , तसे शब्द हाती.
मनाचेच सारे इथे मांडयाचे ..
न पूर्ती मिळे त्यातूनी .. काय त्याचे?

कविता माझीमाझी कविताशांतरसकवितामुक्तक

वसंतात मृगजळ खास

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
29 Apr 2022 - 9:53 pm

काठावरचे गुपित झेलता
अनु'मतीची महत्ता विशेष

वसंताचे मृगजळ खास
कटी बंधात उष्म निश्वास

नभी नाभी ताम्र गोल
चा'लते जातो तोल
आर्त कुंजन
आस पास

पर्ण विरहीत पुष्प तटी दाट
दिंगबर सुरेख मदन पाझरतो

.
.
.
.
.
.
.

स्वतःच्याच कवितेच्या विडंबनाचा विचार केला आणि कवितेतला(च) मदन अकस्मिक पाझरला. ;)

dive aagarfestivalsmango curryकखगकैच्याकैकवितागरम पाण्याचे कुंडजाणिवतहाननिसर्गफ्री स्टाइलभिजून भिजून गात्रीमाझी कवितामुक्त कवितारंगरतीबाच्या कविताविडम्बनशृंगारस्पर्शस्वप्नप्रेमकाव्यविडंबन

रोज किती पाणी प्यावे?

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
24 Apr 2022 - 7:24 pm

रोज किती पाणी प्यावे?

शरीराची गरज असेल एवढे
आणि आधुनिक विज्ञानाने सुविद्य
डॉक्टर सुचवतील तेवढे

रोज किती पाणी प्यावे?
अन्न पिकविण्यासाठी
शेतीसाठी
शिल्लक राहील एवढे

रोज किती पाणी प्यावे?
शेती आणि शरीरांची गरज
यांचे गणित नाही जुळली तर
इतर अपव्यय टाळून
लोकसंख्या नियंत्रणाचे महत्व
ईतर चार जणांना पटवून
शरीराची गरज भागेल तेवढे

आयुष्याच्या वाटेवरआरोग्यदायी पाककृतीइशाराकविता माझीकालगंगाकैच्याकैकविताकोडाईकनालगणितचाहूलजिलबीजीवनतहानदुसरी बाजूमराठीचे श्लोकमाझी कवितामुक्त कवितारतीबाच्या कवितालावणीवाङ्मयशेतीविडम्बनपाकक्रियामुक्तकआईस्क्रीमथंड पेयरस्सावाईनशाकाहारीशेतीसरबत

आठवतो आज पुन्हा...

Deepak Pawar's picture
Deepak Pawar in जे न देखे रवी...
13 Apr 2022 - 7:36 pm

आठवतो आज पुन्हा
माझा गाव माझी माती
सारं काही सोडले मी
वितभर पोटासाठी.

बरसून येती मेघ
भिजूनिया जावे चिंब
ओंजळीत पावसाचे
झेलूनिया घ्यावे थेंब

घेवूनिया हाती काठी
जात होतो पोरं पोरं
माळावरी चरावया
घेऊनिया गुरं ढोरं.

रानपाखरांच्या जैसे
रानिवणी हिंडण्यात
किती आठवू ते दिस
मौज होती जगण्यात.

मग सरले ते दिस
हरवले बालपण
शहरात पोटासाठी
सुरू झाली वणवण.

उलटले दिस मास
किती काळ गेला पुढं
तरी मना अजूनही
आहे गवाचीच ओढ.

Nisargनिसर्गमाझी कविताकविता

मुखवटे.

Deepak Pawar's picture
Deepak Pawar in जे न देखे रवी...
15 Mar 2022 - 6:49 pm

रंग पाण्यास ना, हे तसे चेहरे
थांग लागेच ना मन किती गहिरे
व्देष माडापरी, प्रेम झाले थिटे
चेहर्‍यावर इथे मुखवटे... मुखवटे.

पुण्य गेले कुठे, पाप शिरजोर हे
सभ्य वेषात या नांदती चोर हे
दान देण्या निघे अन जगाला लुटे
चेहर्‍यावर इथे मुखवटे... मुखवटे.

शब्द फुलापरी मनी निखारा जळे
वेष संतापरी हृदयी विषारी तळे
लुच्चे फिरती इथे साव गेले कुठे
चेहर्‍यावर इथे मुखवटे... मुखवटे.

माझी कविताकविता

मराठी भाषा गौरव दिन अभंग

सागरसाथी's picture
सागरसाथी in जे न देखे रवी...
27 Feb 2022 - 8:14 pm

मीही एक वारकरी
माय मराठी पंढरी,
नतमस्तक होवू तेथे
जेथे कवींची पायरी.

करु रिंगण सोहळा
खेळ शब्दांचा मांडून,
शब्दसृष्टीच्या ईश्वरा
तेथे करुया नमन.

दिव्य सारे अलंकार
सजवू आपल्या देवाला,
नाचवू दिंड्या पताका
गुंफू शब्दांची तुलसीमाला.

आपल्या इवल्या पावलांनी
चालू मोठ्यांची पायवाट,
शब्दसृष्टीचे मायबाप
होवो सदा कृपावंत,

हजारो वर्षांचा सोहळा
रंगतो भाषेचा हा मेळा,
चालो समृद्धीच्या वाटे
लाभो स्वर्गाच्या कळा.

अभंगमाझी कवितामुक्त कविताकविता

तुझे गाणे

अनुस्वार's picture
अनुस्वार in जे न देखे रवी...
12 Dec 2021 - 11:51 am

मी पाऊस झालो सखे
तू माती होशील का?
स्पर्शाने माझ्या अलगद
तू सुगंध होशील ना?

मी दरीत येऊन पडलो
तू वारा होशील का?
शीर्षासन करून मग मी
जग पायाखाली घेईल ना.

तू रात्र अबोली हो ना
मी चंद्र सखा तुज भेटेल.
तू पहाट होशील तेव्हा
मी तुझ्याच कुशीत झोपेन.

सुख बिंदू झेलायला
तू गवताचे पाते हो ना.
आयुष्याच्या धक्क्यांना मग
मी अलगद सोशीत जाईल.

जरी विस्कटली घडी जीवनाची
तू अशीच हसरी राहशील?
मी वचनाने मज बांधून घेतो
हे गाणे तुझ्याच साठी गाईल.

प्रेम कवितामाझी कवितामुक्त कविताकविताप्रेमकाव्य

अश्रूंचे झरे

चांदणशेला's picture
चांदणशेला in जे न देखे रवी...
18 Oct 2021 - 10:32 am

स्वप्न सारे आज पेटले
अश्रूंचे झरे डोळ्यांत आटले

हृदयात माझ्या गहिरी वेदना
जळतो हा प्राण सांगू कुणा
पाश अंतरीचे कसे सुटले

येते रोज आठवणींचे वादळ
थकलेल्या जीवास राहिले ना बळ
डोईवरले आभाळ विस्कटून गेले

दैव माझे झाले खोटे
हातातल्या फुलांचे झाले काटे
जुलूम नियतीचे सारे मी झेलले

माझी कविताकविता

शब्दांची कर्णफुले

पाषाणभेद's picture
पाषाणभेद in जे न देखे रवी...
24 Sep 2021 - 9:18 am

शब्दांची कर्णफुले

प्रसन्न सुंदर सुगंधी सकाळी
प्रेम बरसले अवचीत अवकाळी
नाहत्या ओलेत्या भोर केशांतून
थेंब तयाचे अवतरले भाळी

ओठी शब्द फुलून आले
शब्दांचे मग मोती झाले
तु ते हळूवार उचलूनी घेत
कर्णफुलांसम कानी ल्याले

इशाराकविता माझीजिलबीप्रेम कवितामाझी कवितामुक्त कवितारतीबाच्या कवितालावणीवाङ्मयशेतीवाङ्मयकविताप्रेमकाव्य

मंदिराचा मालक देव, पुजारी केवळ नोकर (मध्यप्रदेश कोर्टाचा निर्णय)

बाजीगर's picture
बाजीगर in जे न देखे रवी...
7 Sep 2021 - 6:32 pm

मंदिराची मालमत्ता
तिथे देवाची सत्ता
विकायचा विचार
कसा करे नोकर

पुजारी केवळ सेवक
मालक असतो देवक
पुजा-याला नाही जमीननोंदी
कोर्टाने केले स्पष्ट तोंडी

वापरकर्ता या रकान्यातही
लिहिण्याची नाही गरज,
मध्यप्रदेश कोर्टाने पुजा-यांचा
अर्ज केला खारीज

OMG चा हा जणू पुढील भाग
न खात्या देवाचा नैवेद्य च नव्हे
तर भुखंडाचे श्रीखंड ही
खाण्याला कोर्टाची चपराक.

माझी कविताकविता