चाहूल

रोबोटमय जगाने लावला माणसाचा पुर्नशोध

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
9 May 2024 - 11:53 am

रोबोट्सनी जग जिंकले होते
माणूस इतिहास जमा झाला होता.
पण रोबोट्सना
पोट नव्हते, त्वचा
झाकण्याची गरज नव्हती
आकांक्षा नव्हत्या
त्यांचे अर्थशास्त्र ठप्प झाले
आता पुढे काय असा प्रश्न पडला
जेव्हा त्यांना मिसळपावच्या
अर्काईव्हमध्ये माहितगारची
एक जुनी कविता आढळली
मग त्यांनी पोट असणारे
त्वचा झाकाविशी वाटणारे
आकांक्षा असणारे
जन्म मृत्यू असणारे
रोबोट बनवले
असा लावला रोबोटमय जगाने
माणसाचा पुर्नशोध

अदभूतअविश्वसनीयआता मला वाटते भितीआयुष्याच्या वाटेवरआशादायककविता माझीकालगंगाकाहीच्या काही कवितागट्टे बिर्याणीगुलमोहर मोहरतो तेव्हाचाहूलतहानरतीबाच्या कवितामुक्तकतंत्र

नवी ईमारतीतील अडगळ निवारण

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
19 Mar 2024 - 7:40 am

दोन प्राध्यापक
बांधकाम व्यावसायिकाच्या
कार्यालयात.

पहिल्या प्राध्यापकाने
दुसर्‍या प्राध्यापकास
कानात कुजबुजत विचारले

नव्या ईमारतीच्या अवारातील
जुने वड, पिंपळ, पारीजात, .......
समृद्धतेचे प्रतिक की अडगळ?
दुसरा प्राध्यापक उत्तरला
अर्थात अडगळ!

Nisargअहिराणीकालगंगाखिलजी उवाचगुलमोहर मोहरतो तेव्हाघे भरारीचाहूलजिलबीझाडीबोलीतहानदुसरी बाजूदृष्टीकोननिसर्गप्रेम कविताफ्री स्टाइलमराठीचे श्लोकमुक्त कवितारतीबाच्या कविताशेंगोळेषंढ सरकारचा ( कुठलेही असो ) निषेधसांत्वनासोन्या म्हणेस्वप्नहिरवाईअद्भुतरसप्रेमकाव्यमुक्तकसाहित्यिकसमाजडावी बाजूराहणीभूगोलशिक्षण

क्षितिजाचे कुंपण

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
25 Dec 2023 - 12:13 pm

बालपण......

साखर झोपेच्या वळणावर
अंदोलत स्वप्न हिंदोळ्यावर
बांग कुणाची येता कानी
विरून गेली सारी कहाणी

तरूणपण......

विझल्या साऱ्या चांदणठिणग्या
बघा बघा ती पहाटफुटणी
छोट्या टीचभर खळगीसाठी
धरावी आता वाट ही कुठली

दगड मातीच्या रस्त्यामधूनी
दिसेल काही अमोघ अद्भूत
धावत होतो उर फुटोस्तर
हाती आले मृगजळ सुंदर

म्हातारपण......

झाली आता चांदणसंध्या
चक्क कळाले भ्रमनिरास होणे
ओलांडून क्षितिजाचे कुंपण
उरले फक्त मार्गस्थ होणे

आयुष्याच्या वाटेवरइशाराचाहूलजाणिवजीवनदृष्टीकोनकविता

उष्णकटिबंधीय वसंत

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
25 Apr 2022 - 12:43 pm

वनस्पति उद्यानातून फेरफटका मारताना
माहितीची पाटी नसलेले झाड पाहून
साहित्यिक राजूमधील चौकश्याने विचारले
हे झाड कोणते?

त्याचा वनस्पती वैज्ञानिक मित्र म्हणाला
उष्णकटिबंधीय म्हणजेच ट्रॉपीकल!
(राजूने वेळ मारून नेणे कंसात जोडले)

वनस्पती वैज्ञानिक मित्राने
राजूची वसंत ऋतूवरील कविता
ऐकुन झाल्यावर
मोबाईलवर मराठी विकिपीडियावरचे
वसंत ऋतूचे पान उघडत राजूला विचारले

Nisargअदभूतअननसअव्यक्तकविता माझीचाहूलजिलबीदुसरी बाजूमुक्त कवितारतीबाच्या कविताविडम्बनसोन्या म्हणेहिरवाईशांतरससंस्कृतीविज्ञान

रोज किती पाणी प्यावे?

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
24 Apr 2022 - 7:24 pm

रोज किती पाणी प्यावे?

शरीराची गरज असेल एवढे
आणि आधुनिक विज्ञानाने सुविद्य
डॉक्टर सुचवतील तेवढे

रोज किती पाणी प्यावे?
अन्न पिकविण्यासाठी
शेतीसाठी
शिल्लक राहील एवढे

रोज किती पाणी प्यावे?
शेती आणि शरीरांची गरज
यांचे गणित नाही जुळली तर
इतर अपव्यय टाळून
लोकसंख्या नियंत्रणाचे महत्व
ईतर चार जणांना पटवून
शरीराची गरज भागेल तेवढे

आयुष्याच्या वाटेवरआरोग्यदायी पाककृतीइशाराकविता माझीकालगंगाकैच्याकैकविताकोडाईकनालगणितचाहूलजिलबीजीवनतहानदुसरी बाजूमराठीचे श्लोकमाझी कवितामुक्त कवितारतीबाच्या कवितालावणीवाङ्मयशेतीविडम्बनपाकक्रियामुक्तकआईस्क्रीमथंड पेयरस्सावाईनशाकाहारीशेतीसरबत

तू जीव माझा- तू प्राण माझा - आलीस तू अवचिता

चित्रगुप्त's picture
चित्रगुप्त in जे न देखे रवी...
29 Mar 2021 - 5:55 pm

तू जीव माझा -
तू प्राण माझा -
घ्यावया
नच होतीस आली
मालूम होते मला

शौच्यालयात घुसता
मग सावरून बसता
मोबाइलात रमता
आलीस तू अवचिता

जवळि जवळ येता
मग कडकडून डसता
मम उष्ण रक्त प्रशिता
मेरा चैन-वैन सब लुटिता

वाजवून टाळिका
मी जीव तुझा - मी प्राण तुझा
- हरिला -
अल्विदा मच्छरिनी -
अल्विदा.

.

अनर्थशास्त्रअभय-काव्यआठवणीआयुष्याच्या वाटेवरइशाराकविता माझीकाहीच्या काही कविताकैच्याकैकविताघे भरारीचाहूलजिलबीजीवनप्रेम कविताफ्री स्टाइलभावकवितामाझी कवितारतीबाच्या कवितारोमांचकारी.लाल कानशीलवाङ्मयशेतीविराणीहझलभयानककरुणरौद्ररससंस्कृतीनाट्यवाङ्मयकवितामुक्तकसमाजजीवनमानमिसळमेक्सिकनराहणीराहती जागाविज्ञानव्यक्तिचित्रमौजमजा

अपलोड-वेणा

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
14 Aug 2020 - 10:15 am

सिंग्युलॅरिटीच्या
या गोठल्या वर्तमानकाळात
संगणकेश्वराच्या आज्ञेबरहुकूम
माझा सायबोर्गावतार
आटोपता घेण्यासाठी
अपलोडतोय महास्मृृतिकोषात
माझ्या जाणिवा, नेणिवा,
अन्
होलोग्राफिक अस्तित्वखुणा.

ई-जैवकचरा होऊन वितळेन मग
पुनर्घटनाच्या अखंड धगधगत्या यज्ञात

हजर होईल
माझा डिजिटलावतार
कधीही, कुठेही
संगणकेश्वराच्या मर्जीनुसार

सायबरअमरत्वाच्या
या दुर्धर अटळ अपलोड-वेणा
माझ्या एकेका सर्किटनसेतून
ठिबकू लागल्यायत
अनावर.

चाहूलमुक्तक

बापजन्म!

मन्या ऽ's picture
मन्या ऽ in जे न देखे रवी...
10 May 2020 - 3:47 pm

बापजन्म!

काल पाहिला मी एक
बाप जन्मताना
O.T. बाहेर
अस्वस्थ घुटमळताना
होणाऱ्या चिमुकल्या जिवासाठी
तिळ तिळ तुटताना

कोण म्हणतं
कि मातृत्वाच्या वेदना
फक्त आईलाच होतात
बापालाही होतच
असतात.. पण त्या
त्यालाच व्यक्त
करायच्या नसतात

लागताच पिलाच्या
येण्याची ती चाहुल
बापाचे डोळेसुद्धा
अश्रुमय होतात
पण जगाला खंबीर
आहे दाखविण्यासाठी
पापणीतच दडतात

मुक्त कविताकवितामुक्तकचाहूलबापजन्म