(व्हॅलेंटाईन डे म्हणलं की निसर्गातील सर्व घटकांना त्रास द्यायला हवा का?)
लेखाची प्रेरणा ही आणि इतर अनेक. :)
लेखाची प्रेरणा ही आणि इतर अनेक. :)
क्ष-गफ ला पत्र
_____________________________/\_____________________________________
मी ते पत्र ठेवलं. समोर हाताची घडी घालून मस्त पोझ देण्यात आली होती. मला घाम फुटला होता. मी थरथरत्या हातांनी दुसरं पत्र उघडलं. तशी हाताची घडी सुटली.
अरबट कॉफी चरबट कॉफी |
कागदाच्या कपात करपट कॉफी ||
डोक्याची ग्रेव्ही, इनबॉक्सचं मटण |
कॅफेनची किक, बुळबुळीत बटण |
पहिला ढकलतोय, चारच बाकी |
कागदाच्या कपात करपट कॉफी ||१||
परीट घडी, टायचा बावटा |
आकड्यांची उसळ, एक्सेल पावटा |
बॉस निकम्मा, टीम पापी |
कागदाच्या कपात करपट कॉफी ||२||
पायांची घडी, मांडीवर पोट |
अप्रेझल मीटिंग, बोका भोट |
परफॉर्मन्स मदिरा, रेटिंग साकी |
कागदाच्या कपात करपट कॉफी ||३||
विनाकारण छोट्याशा गैरसमजावरून मोठ्ठंसं भांडण झालं. नेहमीप्रमाणेच माझे जुने माफ केलेले (माफ करण्यापूर्वी घातलेल्या थैमानाचा आता, 'तरी मी शांतपणे सहन केलं होतं ते सगळं' असा न विसरता उल्लेख) अक्षम्य गुन्हे पुन्हा वर उपसण्यात आले!! मी सगळ्या शंकां-कुशंकांचं निरसन केलं, पण रूळावर पडलेल्या तीन मेजर धोंड्यांपायी गाडी जागची हलेना. नुसतीच भोंगा वाजवत बसली. वाजून वाजून शेवटी भोंगा थकला आणि गाडीने ट्रॅकच सोडून दिला.
लेखाची प्रेरणा....http://misalpav.com/node/26546
१. मोठे झालो की, नौकरी लागते आणि मग आपल्याला काय हवे ते खाता येते.
२. लग्न झाले, की बायको पाय चेपते,डोक्याचे मॉलीश करते.
३. ताजा पेपर वाचायला मिळतो.
आणि सगळ्यात महत्वाचे...
४. रविवारी सकाळी ११ पर्यंत झोपायला मिळते.
(अतिसामान्य माणूस असल्याने, ह्यापेक्षा जास्त काही मागणे न्हवते हो..पण....जावू दे...घरोघर तीच कहाणी आणि तेच रडगाणे)
कविता माझी वाच, कथा माझी वाच
लेख नक्की वाच, लेखकु म्हणे
आपुली जी रिक्षा, दुसर्याची ती भिक्षा
जनतेस का शिक्षा, या संकेतस्थळी
ध्यान असता सुंदर, लेखनास मान निरंतर
टीका वाटे जंतरमंतर, लेखकासि
आव पिडीताचा, सात्विक संतापाचा
वळवी ओघ सहानुभूतीचा, लेखकु तो
वाढुनी ठेवता ताट, स्तुती करतो भाट
इतरांची लावू वाट, दिसता क्षणी
ओलावले डोळे, भारावले मन
शब्द की ग्लिसरीन, वाचकु म्हणे
दर तेरावा प्रतिसाद, देई धन्यवाद
वर आणण्याचा नाद, लेखनाला
इकडेतिकडे देतो कान, पाहुनी इतरांचा सन्मान
काढी फेसबुकी पान, स्वत:चे
घरची मैफल !!
मैफल झाली गंधर्वांची
अहा काय ते गाणे झाले
सूर अजूनही संगीताचे
कानी माझ्या भरून राहीले
रात्रीच्या त्या दुसऱ्या प्रहरी
असा कसा मी असतो गाफील
कसे पामरा ठाव असावे
सुरू व्हायची घरची मैफल
खिसा रिकामा, किल्ली विसरलो
आठवतो कालचाच तंटा
अन दारावरती वाजवतो मी
मैफलीची ही तिसरी घंटा
जरा कुठे मज झोप लागली
वेंधळ्याची ही जात कशी
दारामागून शिव्या देऊनी
सुरवातीची नांदी अशी
मेकिंग ऑफ सिव्ह्गडावरील भजी
आजवर ट्रेकचे अर्धशतक झाले. कुठलाही विकांताला ट्रेकला चला असे कोणीही म्हटले की आम्ही एका पायावर तयार! कुठलेही ट्रेक चे ठिकाण असो, काय फरक पडतोय?
काय फरक पडतोय ??? फरक तो पडता है भाई, ट्रेकिंग लोकेशन सिलेक्ट करनेमे हमेशा सावधांनी रखो. !
नाहीतर "तू प्लान कर. मी येतो" असे म्हणून तुम्ही एका पायावर तयार व्हायचा ट्रेकला आणि समोरचा पठ्ठ्या तुम्हाला सिव्ह्गडावर न्यायचा. देव करो आणि असले वाईट प्रसंग न येवोत तुमच्यावर!
आजकाल गॅस लाच लाइटर असतो ते बरे आहे बुआ. काही दिवसांपूर्वी गॅस चा लाइटर सापडला नाही म्हणून शेजारणीने "सुमे जा ग जरा माझा लाइटर घेऊन ये पर्स मधून" असे फर्मावल्याचे आठवते.
त्या पुर्वी, शेजारच्या, निर्मला ताई, त्या एकदा म्हणाल्या होत्या, अरे जरे जरा बाबांचा लाइटर घेऊन म्हणून.
त्याचा आधीच्या सगूणा बाई "शिंदळीची काडेपेटी कुठे गेली काही कळत नाय!. ए पोर्या बापाची काडेपेटी आणा रे" असे म्हणाल्याचे ऐकिवात आहे.
पण त्याचा पूर्वीच्या बायका आग कशी लावत असत बरे? म्हणजे स्वयंपाक करताना हो! (बाकी आग लावायाच्या पद्धती बदलल्या नसाव्यात असे वाटते. तो विषय नंतर कधी तरी हाताळूयात).
मौजे चढेवाडी, जातिवंत प्रतिनिधीकडून: देशातल्या पहिल्या आणि एकमेव सरकारमान्य महिष्यौच्चवंशरेतन केंद्राचे काल मौजे चढेवाडी येथे भव्य उद्घाटन झाले. आपल्या म्हशींच्या पोटी जातिवंत अवलादी पैदा व्हाव्यात म्हणून व्याकुळ झालेल्या पंचक्रोशीतल्या शेतकर्यांना यामुळे फार मोठा आधार मिळाला आहे असे मानले जाते. हे केंद्र उभारले जाईल असे माननीय खासदार श्री. गोरक्षनाथ गोर्हे यांनी गेल्या निवडणुकीत दिलेले आश्वासन अशारितीने पूर्ण करून आपल्या समाजसेवेच्या व्रताचे उदाहरणच लोकांसमोर ठेवले आहे असे चढेवाडीचे सरपंच माननीय श्री. सखाराम दामोदर चढे यांनी आवर्जून सांगितले.