माझा वस्तरा हरवला आहे म्हणून
उगाच रडण्याभेकण्याचे नाटक कुणी करू नये
तसंही चंद्राला भिंगातून पाहताना
मला ओतावे लागते घागरभर पाणी
मग छाटलेली काठी घेऊन
हाकारावी लागतात गाढवं मैलोनमैल
बघून घेईन मी एकेकाला
ज्यांनी पळवले आहेत माझे रद्दीचे पेपर
पेन्सिलीला टोक करून
माझी शेवींग क्रीम पळवली आहे ज्यांनी
कॅलेंडरवर लिहिलीय मी त्यांची तारीख
आता चाललोच आहे तर
जरा फाट्यावर जाऊन येतो
बाकी वस्तरा हरवला आहे म्हणून
रडण्याभेकण्याचे नाटक कुणी करू नये
-रानातला वेडा
नसतो मी कधी भारतीय
का मिळे मला हा शाप
ओळख माझी का रे असली
आधी धर्म मग जात
शोधलेस तर सापडतील बघ
गुण अवगुण सगळ्यांत
नको कुणा तू कमी रे लेखुस
बघून धर्म अन जात
आरक्षण ही जरूर असावे
क्रयशक्तीच्या हिशेबात
नका तिथेही आणून ठेवू
ह्याचा धर्म नि त्याची जात
डूआयडीचे आठवावे लेख । डूआयडीचा आठवावा ताप ।
डूआयडीचा आठवावा प्रतिसाद । मिपामंडळी ।।१।।
डूआयडीचे कैसें लिहिणें । डूआयडीचे कैसें पिंकणें ।
डूआयडीचे काडी टाकणे । कैसें असे ।।२।।
मुळायडीचा केला त्याग । म्हणोनि साधिजें ट्यार्पीचा योग ।
जिल्बी पाडण्याची लगबग । कैसीं केली ।।३।।
वापरावे विविध आयपी । तेव्हा मिळे डूआयडी ।
वापरावे फेक आयडी । पाडण्या जिल्बी ।।४।।
सकल डूआयडी आठवावे । फेकायडी डिलीटवत् मानावे ।
आंजालोकी मिपालोकी उरावे । पिंकरूपें ।।५।।
माझं मला
खूप जगले तुमच्यासाठी
आता माझं मला जगायचंय
आभाळाचं निळं पाखरू
उरात भरून घ्यायचंय
धुंद अवखळ झऱ्या काठी
तृप्त पाणी प्यायचंय
हसऱ्या वेड्या तृणफुलातून
बेभान होऊन धावायचंय
खोल शांत सागराच्या
कुशीत थोडं निजायचंय
ईश चरण स्पर्शणाऱ्या
हिमशिखरात विरघळायचंय
त्याच्या अस्तित्वाच्या खुणांत
स्वतःलाच शोधायचंय
खूप जगले तुमच्यासाठी
आता माझं मला शोधायचंय
मला गुलजार यांच्या कविता, गझला ऐकल्या नाही तर तो दिवस ‘गुलजार’ वाटतच नाही. उगाचच त्यांच्या गझलेतला अर्थ शोधत असतो. गझलेतला अर्थ शोधू नका, नाही तर अडचण होईल, असं प्रसिद्ध शायर राहत इंदुरी म्हणतात. पण गुलजार यांच्या ‘मैं वहीं हूँ’मध्ये मी काही तरी शोधत होतो. त्यातलाच हा छोटासा प्रयत्न...
मोरया
मोरया मोरया
ओमकारा मोरया
मोरया मोरया
गणपती बाप्पा मोरया
भरली सुखाची ओंजळ
बाप्पा तुझ्या आगमनाने,
जाहलो मी धन्य
देवा तुझ्या दर्शनाने
तू गजराज, तूच गणनायक
तू विघ्नहर, तूच विनायक,
तू सुखकर्ता, तू दु:खहर्ता
मोरया तू मंगलमूर्ती मोरया तू
दिसे सारे ब्रह्मांड तूज नयनी
वसे चारीधाम तूझ्याच चरणी,
चराचरातील रूप तुझे
देई भक्तांना दर्शन आपुले
चुका भक्तांच्या घेई तू उदरा
येता शरण देई तूच आसरा,
धरी तू छताची सुख सावली
अशी तू माझी माय माउली
इंडियन पोटॅटो बर्गरम्
जगप्रसिद्ध स्नॅक डिशम् ।
बॉइल्ड मॅश्ड बटाटम्
स्मॉल गोल आकारम् ।।
बेसनस्य बॅटर लपेटम्
तेलात डीप डीप फ्रायम् ।
बर्गर बन सँडविच पावम्
मिर्ची चटणी सवे सर्व्हम् ।।
मराठी व्हेज फास्ट फूडम्
क्रिस्पी वडा अन लादीपावम् ।
स्वस्त गरीबस्य खाद्यम्
सर्वत्र हातगाडीस्य उपलब्धम् ।।
तेलात पुनर पुनर तळनम्
हायजीनस्य पर्वा न करनम् ।
वन मोअर वन मोअरम्
त्वरित चट्टामट्टा करनम् ।।
इति श्री वडा-पाव स्तोत्रम्
WA वर एक पोस्ट वाचली कि,
संदीप खरे यांना विनंती आहे कि, जेलमधे एकत्र आलेल्या बाबांसाठी "जमलेल्या बाबांची कहाणी" असं एखादं गाणं आहे का?
ती वाचून किडे वळवळले आणि जमलेल्या बाबांऐवजी "माजलेल्या बाबांची" असं विडंबन करण्याची इच्छा झाली. कृपया बदल सुचवा म्हणजे WA वर मित्रांवर शायनिंग मारता येईल.
चाल: "दमलेल्या बाबांची कहाणी"
आयुष्यातील आठवणी ह्या
हिवाळ्यातील धुकं पसरलेल्या वाटेसारख्या असतात ...
आपण जसजसं दूर जाऊ
तसतश्या त्या अंधुक होत जातात ...
पण काही आठवणी ह्या
त्या धुक्यातील सूर्यकिरणांसारख्या असतात ...
आपण कितीही दूर गेलो ना
तरी त्यांच्या अस्तित्वाची जाणीव ते कायम देत राहतात ...
नाही काढलीस तू कधी माझी आठवण
तरी तुला विसरता आलं नाही
मैत्रीचे धागे बांधले माझे मीच
तरी तोडावेसे कधी मनात आलं नाही
भेटून खूप बोलायचय तुझ्याशी
पण ते अंतर कधी कापताच आलं नाही
दूर असलीस तरी तुझं असणच खास आहे
पण शब्दात व्यक्त करून कधी सांगताच आलं नाही
