कविता

हे तुझं असं अवेळी येणं
आणि मोकळं मोकळं होणं...
कसं बरं झेलू मी?
माझं मन आणि ओंजळ;
अपुरी आहे तुझ्या प्रपातासमोर!
आणि सगळं जाणूनही,
हे तुझं मला आपलंसं करणं....
आवडत मला.
आणि मग...
तू मागे ठेऊन गेलेल्या आठवणी..
जपते मी मनात हळुवार.
तुझ्या आवेगला भितेही....
आणि तुझ्यात सामावून जायला
आतुर अशी तुझी विरहणी!!
अन्
तू माझा... माझा..?

नशिबाच काय घेऊन बसलात हो
ते कधी साथ देत तर कधी नाही
मनगटात ताकद हवी खर तर
नाहितर् राजयोग पण कामाचा नाही

परीक्षेच्या वेळीच नेहमी देव आठवतो
कारण अभ्यास मन लावुन केलेला नसतो
कसेतरी त्या अवघड परीक्षेत पास होता
नशिबाचा भाग म्हणुन त्यालाच दोष देता

हिच सवय मग अंगवळणी पडत जाते
अपयश आले की नशिबावर खापर फोडले जाते
थोडे प्रयत्न कमी पडतायेत बाकी काही नाही
प्रयत्नांती परमेश्वर उगाच म्हटलय का कुणी?

फुतूर दिमाग के
कभी खत्म नही होते
.
दुधिया कोहरे मे लिपटकर जब रात आये
तो उस कोहरे मे तुम्हारा चेहरा
बुझते हुए
टिमटिमाते बिजली के बल्ब कि तरह
नजर आने लगता है, धुंदलासा
दिमाग उस तस्विर को
आपही मुकम्मल कर लेता है
क्या ये फुतूर है,
या तुम भी मुझे याद कर रही हो?
.
फुतूर दिमाग के
कभी खत्म नही होते
.
वक्त की सुई
मुसलसल भागती रहती है
और ये दिमाग है के
तेरे दाये गाल के उस टिप्पेके भवरे में
अटका पडा है
जिसमे पुरी कायनात
घुमती रहती है
.
फुतूर दिमाग के

वसुबारस आजि असे करुया
प्रेमभरे गाईचे पूजन
सवत्स धेनू दारी आली
सांभाळू आपण आपले गोधन

श्रीकृष्ण सांभाळी गोमातेला
दत्ताचरणी आश्रय दिधला
कामधेनू म्हणती भक्त तिजला
पुरवी सर्वांच्या मनोकामनेला

गोमूत्राची महती वर्णितो
आयुर्वेद घ्यावे पंचगव्य हो
धार्मिक कारणे रोग निवारणे
प्यावे शरीर शुद्धी हो

नैवेद्य दाखवू आरती करुया
गाई वासराचे महत्त्व सांगू
वसुबारसेचे महत्त्व जाणून
गोवत्सांचे रक्षण करु

-- शब्दांकित (वैभव दातार )

सदा तुझे रूप पाहो माझे नयन |
तू सगुण निर्गुण | गुरुदत्ता ||धृ. ||

तुझे गुणगान ऐकोत माझे श्रवण |
भजन कीर्तन | गुरुदत्ता ||१ ||

सदा माझे मुखी असो तुझे नाम |
तूंचि निजधाम | गुरुदत्ता ||२ ||

सुगंधी फुले मी तुजला अर्पियेली |
पावन होई घ्राण | गुरुदत्ता ||३ ||

काया वाचा मने घडो तुझी सेवा |
दर्शन देसी केव्हा? गुरुदत्ता ||४||

श्रीपाद वल्लभ स्वामी अक्कलकोट |
नमितो वैभव | गुरुदत्ता ||५||

-- शब्दांकित (वैभव दातार )
गुरुद्वादशी

|| गौरवगीत ||

'टूरटूर' पासून सुरुवात केली मागे वळून नाही पाहिले
'मोरूच्या मावशी' नंतर 'ब्रह्मचारी' केले
भट साहेबांच्या साथीने नाटकात पाऊल ठेवले
नटांमध्ये श्रेष्ठ तुम्ही प्रशांत दामले

'लिम्का बुकात' नाव तुमचे 'गेला माधव कुणीकडे'
रवींद्र नाट्य मंदिरात एक आगळे नाट्य घडे
'गिनीज बुक ऑफ वर्ल्ड रेकॉर्ड' जागतिक विक्रम तुम्ही केले
नटांमध्ये श्रेष्ठ तुम्ही प्रशांत दामले

नवी मैत्री

नवी मैत्री आहे
पण आहे खूप सुंदर
कुठे ही असलो तरी
कुणीच कोणाला देऊ नका अंतर....

आपलं ते गोड़ गुपित
एकमेकींना सहज पणे बोलून गेलो
तुझे तेच माझे म्हणत
एकमेकींमध्ये रमत गेलो...

नवीन आहे आपली मैत्री
तरी जपतोय आपण फुलासारखी
कायमच एकमेकींना साथ देऊ
एकमेकींच्या आनंदासाठी.

तृप्ती समीर टिल्लू
http://www.truptiskavita.com

तुमच्यासुद्धा मनामध्ये एक रेखा असते ना?
उच्चार नसाल करत भले, पण एक रेखा असते ना?

भले तुमची बायको सुशील सुंदर सुगरण,
द्रुष्ट लागावी असं सुखी संसारीक जीवन.
पण कधीतरी कुठ्ठतरी आठवण ही येतेच ना?
सिलसिला बघताना मन गिरकी घेतेच ना?
तुमच्यासुद्धा मनामध्ये एक रेखा असते ना?

नसाल तुम्ही अमिताभ पण म्हणून काय झालं?
साले उप्परवालेने भी असलं हार्ट दिलं.
संस्कार बिस्कार,पाप-पुण्य,समाज काय म्हणेल?
इमोशनल लोच्यामध्ये भिजत घोंगडे पडते ना?
तुमच्यासुद्धा मनामध्ये एक रेखा असते ना?

हे गगनराजा , थांबव तव उष्ण किरण शरा
तव ऊर्जेने मज दाह होतो विनविते तुजला आज धरा

उष्ण वात वाहती भवती तप्त ऊन पडे
निष्पर्ण त्या वृक्ष लताना पाहुनी धरणी रडे

शुष्क होती नद्या जलाशय तडफडती त्यात जलचरे
एकमात्र ह्या थेंबासाठी शांत विहग चहूकडे विचरे

वासरमणी, तुझिया योगे जलचक्र फिरते ज्ञात आहे मला
परी तल्खली होई जीवाची कशी समजावू मी तुला?

तव अनलशरे तनूसी भेगा आता किती मी साहू?
हे दिनमणी न कळे मजला तुजवीण कोणा मी पाहू?

करद्वय जोडुनी नमिते तुजला थांबव हे तप्त आप
वरुणराजा बरसआता शमवि मम शरीर ताप

मधुघट कुणा मिळे भरलेला
शोधते जळकुंभ कुणी ।।धृ ।।

बळ कैसे
येईल अंगा
जळही दुर्मिळ भासतसे
अमृताची जरी हाव नसे
ऐकेना व्याकूळ आर्जवाला ।।१।।

लोळे कुणी
मखमालीवरी
वणवण, हाय! कुणा ललाटी
भलीबुरी, ही जगरहाटी!
कमवेना कुणी त्या गोडीला? ।।२।।

भला जाणता
दीन नेणता
कष्ट करी अमाप जरी
जैसे तैसे रहावे धरी
साखरपाणी तो प्यालेला ।।३।।

- संदीप चांदणे