तिने पेन मागितलं
मी हात दिला
तिने शिवी घातली
मी स्माईल दिली
ती धावून आली
मी मिठीत घेतली
ती शांत झाली
हळूच प्रेमात पडली
आधी मी वेडा होतो
आता ती पण झाली
माझी गांधीगिरी
प्रेमात कामी आली
आता ती हात मागते
मी पेन देतो
मी शिवी घालतो
ती स्माईल देते
मी धावून जातो
ती मिठीत घेते
प्रेम हे असं गड्या
हळूहळू होते
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर
लग्नाआधी लिटमसची चाचणी करून घ्यावी
निर्व्यसनी असाल तर वाईट सवय लावून घ्यावी
व्यसनांनुसार टाकावा एकेक थेम्ब लाळेचा
लिटमस पेपरवरी
जर सामू आला सात
लग्नास नसावी काही बात
त्यामध्ये असेल चढउतार
घ्यावी सरळ माघार , लग्नकार्यातूनी
सवयीनुसार सामूची वर्गवारी
तंबाखू असे तीनवरी
सुपारीसहित तोच बैसे पाचावरी
सोडामिश्रित आठवरी तर
ऑन दि रॉक्स ती दहावरी
देशीसाठी नसे चाचणी
देशी असे जनावरी
लक्षात ठेवा नवरोबानो
अर्धांगिनी पण लिटमस परी
सुटणार नाहीत नाद कुणाचे
प्रेरणा : यारहो ...
दादाश्रींची विनम्र माफी मागुन ..... अर्ज़ किया है ....
ह्या उन्हाचा जोर आहे वाढलेला यारहो
शोधुया नजदीक साधा एक बियर बार हो
ड्रॉट ज्या त्या ब्रॅन्ड्ची तिथलीच बॉटल चांगली
पण अता चालेल काही फक्त असु दे गार हो
मागवा चकली चना अन हाफ चीकन तंदुरी
कावळ्यांना भूक आहे लागलेली फार हो
ती म्हणाली सोड तू जमणार नाही आपले
दावले "जमवून" मग "ठरवून" वारंवार हो
एकदा केसांस वेडे मोकळे सोडून बघ
नेत्रसुख असती गडे हे झाकले उभार* हो
ती आली होती फक्त एकदाच घरी
एक वाटी दूध मागायला
मला वाटले तिला दूध आवडते
म्हणून गेलो म्हशी पाळायला
खरी पंचाईत तेव्हा झाली
जेव्हा कळले म्हैस व्यायल्याशिवाय
दुध देतच नाही
म्हशींसोबत एक रेडा बघितला
बाप माझ्यावर जाम भडकला
शिव्या देउनी खूप बुकलला
व्यक्त केले मग मी पुढचे पत्ते
सांगून टाकले त्यांना , भावी सुनेला दूध आवडते
इकडे झाला उलट गेम
रेड्याने धरला म्हशीवर नेम
रेडा असा काही चौखूर धावला
प्रेमाचा डाव बघता बघता उधळला
बाप माझ्यावर भरपूर पिसाळला
'ती'ही त्याचा फुटबॉल करते
कधी कधी किंवा बर्‍ञाचदाही,
पण अपहरणांना, 'ती'च्या तर्‍हा अधिक
कधी जन्माला येण्यापुर्वीच अपहरण झालेले असते
आलीच तर 'ती' हा शब्दच अपहरण करतो पहिले
'ती' चे अपहरण करण्याची सवय
आधीच्या 'ती'लाही सोडवत नाही
पुन्हा पुन्हा लिहितात,
अन पुन्हा पुन्हा खोडतात,
दिवसभर मोबाईलशी,
हात, खेळत बसतात.
मनातले शब्द शेवटी
मनातंच रहातात..
माणसं दूर जातात..
पण आठवणी जवळ राहतात
टाईमलाईनवर जाऊन,
डोळे नुसतेच रेंगाळतात.
सुदाम्याचे पोहे कधीकधी
कनवटीलाच रहातात..
भिती तुझ्याउरी पण,उमजे तुलाच नाही.
या अवसानाचा,का भार व्यर्थ घ्यावा?
धाग्यात मांडताना,कुंठते निवांत मती.
या मूढ तारस्वरांचा , सांग काय बोध घ्यावा?
फेके जिव्हारी तूही , दुसराही परजे भाला .
मधल्या वाचकांचा, असा काय अपराध देवा?
सोडून नेक वाट,चळते बुद्धी जराशी.
मग अशांत त्या मिपाशी,कोठून नूर यावा?
जमले मिपावरी हे, गोंगाट भाट सारे.
नाहिरे कसे म्हणू मी? का नुसताचं स्वार्थ पहावा!
आता मौनवदनी, सोडून देतं आहे.
विझली फुण्गी जरी ही,नित-मात्र दक्ष पहारा!
प्रिय वेगवान गोलंदाजास -
हॉल लिलीचा वंश सांगसि, मुखी मार्शलची गाथा
होल्डिंग गार्नरच्या पाईका तुजला काय जाहले आता?
आठव वकार, आठव डोनाल्ड पुनःश्च अक्रम आठवूदे
पुन्हा एकदा तव वेगाने स्टंप धरित्रे उखडू दे||
कोण कोठला फलंदाज, अंगभर चिलखतसे लावितो
शिरस्त्राण घालून उन्मादे पाय पुढे टाकितो |
सुसाटणारा चेंडू तुझा पाय तयाचे जखडू दे
पुन्हा एकदा तव वेगाने स्टंप धरित्रे उखडू दे||
नोटा
(चाल : गे मायभू तुझे मी)
नोटा अनेक असती
येती तुझ्याकडे त्या
मी नोट शोधतो माझी
परक्याच भासती साऱ्या
दूरस्थ योजना* त्या
खुणवी सदा मनाला
मी गुंतवित जाता
बुडतात घेऊनि मजला
मागावयास जाता
देती कुणी न काही
नोटांनी भरले पाकिट
मी स्वप्नी रोज ते पाही
* योजना - बँका, पतपेढ्या इ. आणतात त्या नवनवीन "स्कीम"
हा ।। गुरु महिमा ।। चाच पुढील विस्तार आहे. ( बऱ्याच जणांच्या म्हणण्यानुसार विडंबन हि स्वतंत्र कविता आहे व ते स्वतंत्र धाग्यावर असावे म्हणून हा स्वतंत्र धागा. )
