https://www.mhada.gov.in/sites/default/files/MHADA-Pune-Advertisement-lo...
कोणी मिपाकर यांनी ह्या किंवा मागील वर्षी म्हाडा साठी अर्ज भरला होता का ?
सादर म्हाडा चे फ्लॅट खास करून चिंचवड कडचे ह्यांचा भाव बरोबर वाटत आहे का?
१०००० अनामत रक्कम परत मिळू शकते का ?
३: मंद गतीने पुढे जाताना
डिस्क्लेमर: ही लेखमाला कोणत्याही अर्थाने तांत्रिक मार्गदर्शिका नाही. ह्यामध्ये मी फक्त माझे रनिंगचे अनुभव लिहित आहे. मी जसं शिकत गेलो, ज्या चुका करत पुढे गेलो ते सर्व लिहित आहे. हे लेखन फक्त रनिंगचे व्यक्तिगत अनुभव म्हणून बघितलं जावं. जर कोणाला टेक्निकल मार्गदर्शन हवं असेल तर एक्स्पर्ट रनर्सचं नाव मी सुचवेन. धन्यवाद.
माझं "पलायन" १: ए दिल है मुश्किल जीना यहाँ, जरा हट के जरा बच के ये है बम्बे मॅरेथॉन!!
लेखाचे शीर्षक वाचून तुम्ही नक्कीच बुचकळ्यात पडाल. या वैज्ञानिक लेखात हे दैव वगैरे कुठून आले हा प्रश्न लगेच मनात येईल. पण घाबरू नका ! कर्करोगासंबंधात ‘दुर्दैव’ हा शब्द दोन वैज्ञानिकांनीच उपस्थित केलेला आहे. सामान्य माणूस ज्याला दुर्दैव म्हणतो त्याचा वैज्ञानिक पातळीवरील अर्थही त्यांनी सांगितलेला आहे. तो तुमच्यापर्यंत पोचविण्यासाठीच मी हा लेख लिहीत आहे.
परमानंद म्हणजे काय असतॊ ?
खरचं तो असतॊ का नसतॊ ?
का उगाचं व्याख्यान देतो आपण त्यावरी ?
त्याचे झाले असे
परामानंदाचे गुपित कळले , एका भक्ताला
रोज तो जाई साधूकडे
परमानंदाची महती ऐकायला
दासी पटक्या सेवेकरी असती तेथे राबायला
साधू बोले अन भक्त डोले
चाले रात्रन्दिवसा
दुखरी पीडा कधीपण गाठे
नाही त्याचा भरवसा
दिवसागणिक काळ लोटला
परमानंद नाही सापडला
भक्त निघाला थकुनि घरासी
मनोमनी स्वतःला कोसी
जाता जाता चमत्कार घडला
पोटात जणूकाही अणुबॉम्ब फुटला
राखून ठेव दुधाचे थेंब तू
मज पाडसा पाजावया
रक्त माझे शोषलेस
काही नाही त्यास द्यावया
घास देई तू मजप्रती
दुध देते मी म्हणोनि
अर्थ नाही, व्यर्थ आहे
जीवन शिंगे असोनि
कामधेनु, गोमाता नावे
मज अनेक ती
भाकड पैदा होता
खाटीकास विकती
निचाहूनी नीच तू
तुझ्यासम कुणी नसे
धर्माचे स्तोम फक्त
अंतरी आत्माच नसे
विकशील का मुलीला ?
वांझ जर असेल ती
जरा खरचटता तिला
झोपही उडेल ती
वळू नको, भाकड नको
दुभती गाय पाहिजे
माग तू याच जन्मी
उरण येथे असलेल्या माझ्या माहेरच्या वाडीत ४-५ मोठ मोठी चिंचेची झाड होती. प्रत्येक चिंच वेगवेगळ्या गुणांनी भरलेली. साधारण तीन प्रकार असायचे. एक अतिशय आंबट एक एकदम गोड तर एक जात आंबट गोड. चिंचेची झाडे दिसायलाही हिरवी गर्द खाली भरपूर सावली देणारी.
पानगळीने रेखीव झालेल्या
त्या प्रचंड वृक्षातळी
ते दोघे होते मघामघाशी तर!
मी पाहीले त्यांना
बराच वेळ खाली मान घालून
एकमेकांमध्ये साखरेइतके अंतर ठेवून चालताना,
कुठेही न थांबता त्यांना एकमेकांकडे बघताना,
अन् तेव्हा रस्ता हसताना...
मी पाहिले त्या दोघांना ,
हात हातात घेताना
'बाहों के बाहर
नजरों से ओझल होना ही
लकिरों पे लिखा है
तो वो लकिरे ही मिटा देते हैं'
त्याने एवढेच म्हणलेले
मला ऐकायला आले
नंतर मला ते दिसले नाहीत...
सगळ्यनाना असतो तसा मला पण बॉस त्रास देत आहे
जास्त काम असेल त्यावेळी आजारी पडणे ,उशिरा येणे ,आळस करणे वगैरे सगळे करून झाले आहे पण पठ्या काही सुधरत नाही
मुद्दाम छोट्या चुका काढणे चालूच आहे
sr मानजमेंट काही कामाचे नाही ना HR
apprisal होणार नाही ह्याची खात्री आहे ,काढले कामावरून तरी फरक नाही पण ह्या नालायकाचे रक्त प्याचे आहे
जालीम उपाय सुचवा ,रात्री पण स्वप्नात मी दिसायला पाहिजे
अर्रे कोण म्हणतं इतिहासजमा
झाली झाशीची राणी
आमच्या चाळीत येऊन बघा
जेव्हा नळाला येतंय पाणी II
खुडबुड खुडबुड चालू होते
तांबडं फुटताक्षणी
घागरीवरती स्वार होऊनि
साऱ्या जमती अर्धांगिनी II
नजर रोखुनी फक्त नळावर
कैक नागिणी जणू एक बिळावर
हंडे, कळशी, बादल्या घेऊनि
तयार पदर खोचुनी
आमच्या चाळीत येऊन बघा
जेव्हा नळाला येतंय पाणी ॥
घटिका येता सज्ज त्राटिका
ताम्रकडूंचा आवाज मोठा
एक नळासी किती त्या वाटिका ?
अन किती त्या रौद्र मरदाणी ?
"बोला काय हवंय?"
साधारण पन्नाशी उलटलेल्या काकांनी नितीनला अपादमस्तक न्याहाळत विचारलं.
अं? नाव नोंदवायचं होतं लग्नासाठी!
"अच्छा! मुलगा,मुलगी कोणासाठी? की दोघे?"
जाडजूड वह्या वरखाली करत काकांनी विचारलं.
नाही नाही!मी स्वत:च आहे लग्नाचा!
"बरं बरं! या बसा!"
एक जाडशी वही कम रजिस्टर काढून काकांनी विचारायला सुरुवात केली,
हं सांगा,
नाव?
"नितीन आत्माराम कुलकर्णी"
राहणार?
पुण्यातच!
बरं!
नोकरी?
गोरक्षनाथ पतसंस्था मौजे....
अंहं! त्याची गरज नाही.बरं वय काय?
३८ चालू आहे.
