संगीत

स्वतः आनंदी, हसतमुख राहणे आणि आसपासच्या सर्व व्यक्तींच्या चेहऱ्यावर आनंद, हास्य पाहणे कोणाला नाही आवडत?

पण नेहमीच आनंदी, हसतमुख राहणे इतके सोपे नाही. कधीकधी आपण वैयक्‍तिक समस्यांमुळे काळजीत असतो तर कधी आपल्या आसपास वावरणाऱ्या व्यक्तींचे मक्ख-चिंताग्रस्त चेहरे, त्रासिक मुद्रा, परिचयातल्या कोणाच्या आजारपण,अपघात, मृत्यूची वा एखादी वाईट बातमी अशा गोष्टी, त्यांचा थेट आपल्या व्यक्तिगत आयुष्याशी संबंधित नसूनही, नकळतपणे एक प्रकारच्या खिन्नतेचे जळमट आपल्या मनावर पसरवत असतात.

#टिचभर_गोष्ट

देवाघरचे देणे आणि ग्रहणवेळा

पेर्णा

आपला शूर दुचाकीस्वार अभिवंदन याच्या पराक्रमावर, आमचे परम मित्र आणि गुरु काकासाहेब खोपोलीकर यांनी लिहिलेले १४(बहुतेक, जास्तकमी झाल्यास जबाबदार नाही) ओळींचे खंडकाव्य!
(हे लिहिण्यास काकासाहेबांना अडिच दिवस लागले. तस्मात् वाचकांनी एक दिवस तरी काढून संपूर्ण खंडकाव्य, प्रस्तावनेसह वाचावे व फोनबुकमधील कुठल्याही मोबाईल नंबरवर आपला अभिप्राय कळवावा ही विनंती!)

मंडळी, नमस्कार!
श्यामरंगच्या ठाण्यातील दोन यशस्वी प्रयोगानंतर आता मुंबईत येत आहोत. सर्व मिपाकरांना आग्रहाचं निमंत्रण!
"मटा कल्चर क्लब" सोबत, सादर करीत आहोत....
श्यामरंग...त्या, त्यांचे प्रश्न आणि कृष्ण!

तो सावळा, श्रीरंग..!
त्या श्यामरंगात रंगलेल्या..
काय वाटलं असेल त्यांना कृष्णाबद्द्ल?
काय प्रश्न विचारतील त्या कृष्णाला?
प्रत्येकीचा कृष्ण निराळा..
प्रत्येकीचा प्रश्न निराळा..
त्या प्रश्नांचा रंग...
श्यामरंग...
त्या, त्यांचे प्रश्न आणि कृष्ण!
एक आगळावेगळा नाट्य संगीत नृत्याविष्कार!

टिंग्डि टिडिडिडि
टिंग्डि टिडिडिडि
टिंग्डि टिडिडिडि
टिंग्डि टिंग्डिटिंग.
.
1994 सालची गोष्ट आहे. अर्थात हे सर्व समजण्याचं वयही नव्हतं तेव्हा. फारतर चवथ्या इयत्तेत असेन. आमची आवड त्याकाळी 'हम आपके है कौन' टाइप सिनेमा पुरती मर्यादित होती. आणि आवडते गाणे माइ नी माइ. (किंबहुना तेच दाखवले जात असल्यामुळे आमचा व्यासंगही इतका विस्तृत नसेल. 'अ आ ई, उ ऊ ऊ, मेरा दिल ना तोडो' वगैरे निषिद्ध होतं तिथे हे काय?)
.
पण तारुण्यात प्रवेश केला आणि ह्या गाण्याची महती समजली.
.
टिंग्डि टिडिडिडि
टिंग्डि टिडिडिडि
टिंग्डि टिडिडिडि

कला आणि अध्यात्म यांचा पूर्वीपासून सबंध आहे. उस्ताद बिस्मिल्लाह खान यांना जसा दैवी साक्षात्कार झाला होऊन देवाचे वरदान लाभले होते. त्याबाबतची प्रचलित कथा अशी आहे कि लहानपणी उस्ताद बिस्मिल्लाह खान त्यांच्या मामांकडून (उस्ताद अलिबक्ष खान) सनईची तालिम घेत असत तेंव्हा ते गंगा नदीच्या काठावरील एका हवेली मध्ये रियाज करीत असत. एके दिवशी मामांची तब्येत ठीक नसल्यामुळे उस्ताद बिस्मिल्लाह खान यांना दुसऱ्या खोलीमध्ये रियाझ करण्यास सांगितले.

मंडळी
पहिलेच सांगतो की हा लेख जरासा विस्कळीत होणार आहे. समजुन घ्याल अशी अपेक्षा.

तबला शिकायला लागल्यापासुन अनेक गाणी मनात रुंजी घालत असतात, मनात विविध प्रश्न येत असतात आणि मग कधीतरी युरेका!! असा क्षण येउन त्यांची उत्तरे मिळत असतात. वेगवेगळे कायदे, ताल,मुखडे,रेले, लग्ग्या, तिहाई, उठान शिकता शिकता मी पुर्वीपासुनच ऐकत असलेली गाणी जणु पुन्हा नव्याने ऐकायला लागलो आणि एकेका संगीतकाराने, गायकाने, वादकाने काय कमाल केली आहे असे वाटुन विस्मयचकीत होउ लागलो.

गाये तो गाये कहा

मला गाण शिकायच आहे खर पण आवाज साथ देत नाही. तस लहानपणी मुलीला झोपोवताना अंगाई गीत म्हणून तीला झोपवले होते नाही अस नाही पण त्यातही ती जास्त गाण ऐकायला नको म्हणून कदाचित लवकर झोपी जाण्याची शक्यता नाकारता येत नाही. आता विचारल तर सांगेल ही एखाद वेळेस.