३१/१२/२०१९
वेळ:संध्याकाळ
अजून घेणार आहेस
नको, उद्या त्रास होईल
काही नाही होत रे, हाच प्रॉब्लेम असतो तुम्हा कधीतरी करणाऱ्यांचा. फार थोडक्यात आटपता.
अरे काय करू तुझ्या सारखे आम्ही पिढीजात नाही, आमच्या वंशावळीत हे सेवन करणारे आम्ही पहिलेच, त्यामुळं जपून करावं लागत. घरी कळलं तर पिताश्री हाकलून काढतील.
हो यार, पाहिलंय तुझ्या घरात मी. एकदा चुकून नाव काढलं तरी तुझा बाप मी धर्म भ्रष्ट केला असं बघत होता.
जाऊदे आज तुझे बाबा कंपनी द्यायला नाहीयेत?
टीप: 'केयलफिड्डी' या कवितेशी आशयात्मक साम्य भासल्यास योगायोग समजावा बरं का!
'केयलफिड्डी' दुवा https://www.misalpav.com/node/46119
------
मैत्री!
बाईचे दो सख्खे मैतर
पहिला काका दुसरा अप्पा
रोज मारते अलटुन पलटुन
हाटसापवर गुलुगुलु गप्पा
मैतर दोघे पक्के डांबिस
बाई त्यांचा नाजुक बिंदू
आव परंतू आणिति ऐसा
विनयाचे जणु साती सिंधू
रोजरोजच्या गप्पा ओल्या
खूष जाहती अप्पा काका
पाहु लागती स्वप्ने चावट
मनात बांधुन "वाडा" पक्का
कोरोना गो, गो कोरोना
साहेब म्हटले कोरोनाला
असा तो व्हायरस पुचाट
गेला घाबरून साहेबांना ||ध्रू||
आले आले ते परदेशी
घेवून आले व्हायरसला
खोकून शिंकून झाले बेजार
त्यांनीच आजार पसरवला
खटाखट देवूनी मुस्कटात त्याच्या
एकदा व्हायरसचा आवळा गळा
कोरोना गो, गो कोरोना
साहेब म्हटले कोरोनाला ||१||
कसला हा विषाणू व्हायरस
कोरोना नावाचा चायनाचा
थुंकू नका, हात तोंड धुवा
मास्क बांधा तुमच्या तोंडाला
कोरोना गो, गो कोरोना
साहेब म्हटले कोरोनाला ||२||
उदघाटनाला आला कोण ?
उद्योगपती सम्राट अंबानी
स्टेजवर जाताना ठेच लागली
त्यांची पडली खाली फणी
डोळे चुकवून पटकन उचलली
घेऊन गेलो घरी
लक्ष्मीपतीची तरी फणी आणेल
संपत्ती आपल्या दारी
कामधंदे सोडून सारे
फणी पुजू लागलो
रोज धुपारती शंख वाजवुनी
वाहायचो भरपूर फुले
येड लागलं बापाला आपल्या
हसत होती माझी मुले
हसत हसत सांगून टाकले
त्यांनी शेजारीपाजारी जाऊन
इमारतीतले गोळा झाले
सारे झाडून वॉचमनापासून
चर्चा वाढत गेली अन मी
गल्लोगल्ली फेमस झालो
(नंब्र सूचना: कृपया कवितेचे रसग्रहण आपापल्या मनातच करावे. कवीकडे स्पष्टीकरण मागू नये. कवी मिपावरून हद्दपार होऊ इच्छित नाही. तसेही समझनेवाले अगोदरच कवितेचा अर्थ समझ गये है!)
बाई अगदी बावनकशी
शिनेमावाणी दिसते जशी
काका नेतो तिला डेटवर
पिळत पिळत आपुली मिशी
कॉफी, गजला, पुस्तकचर्चा
काका जाणी जुने बहाणे
"वाड्यावरती येइल का ही?"
मनात मांडे गुपचुप खाणे
बाई परंतू त्यास सवाई
ऐकुन हसते चावट कविता
फिरुनी सांगे, "सहा वाजले,
कन्या थकली वाट पहाता"
माझी ही एक कविता . त्यानंतर काही मास्तर घरी येऊन मला फुकट गणित शिकवू लागले आणि ती संधी साधून या कवितेचा सूड म्हणून त्यांनी मला सडकून चोपले!!!
हॉटेल शिवीभोजन थाळी
मालक: हॅ हॅ हॅ.
मालक: सोन्या, नालायका बघ रे, गिर्‍हाईक आलं.
हॅ हॅ हॅ या या या.
बसा बसा बसा.
मालक: सोन्या रांडीच्या, पाच नंबरचे कळकटलेले टेबल आरशासारखे पुस, अन गिर्‍हाईकाला काय लागते ते पुस.
हॅ हॅ हॅ.
मालक: सोन्या नरसाळ्या, अरे माझा कडमड्या मोबाईल कुठे आहे? त्या पेताड भाजीवाल्याची भाजी आली नाही अजून. त्याच्या *डीत जास्त माज आलेला आहे. निट वेळेवर भाजी सप्लाय करत नाही तर मग मी थाळीत काय *ट देवू काय?
D mart मध्ये खरेदी करत असताना चिरंजीवांची भुणभुण सुरू होती. त्याला एक काचेचे पारदर्शक रंगाचे कासव आवडले होते. ते त्याला खेळायला हवे होते. मी पाहिले, त्या ठिकाणी फेंगशुईच्या अनेक वस्तू ठेवल्या होत्या. त्यातच ते कासवपण होते. मी नाक मुरडूनच तिथून पुढे निघून गेले. माझा अश्या गोष्टींवर विश्वास नाही मात्र नवरोबांचा आहे. घरी आल्यावर सामान भरून ठेवताना पाहते तो काय! चक्क ते कासव सामानाच्या पिशवीत दिसले. मग लक्षात आले,हा उद्योग चिरंजीव आणि त्याच्या पप्पांचा आहे. दोघांनी मला नकळत खरेदी करून ते घरी आणले होते.
फुकटची प्रसिद्धी हि कुणाला आवडणार नाही . दूरदर्शनवर दिसणारे कलाकार यांचा मला उगीचच हेवा वाटतो . अर्थात आमच्या लहान पणी टीव्ही हा प्रकार नव्हता ,रेडीओ असायचा.
