पेपरात आणि माध्यमांमधे आलेल्या अंधश्रद्धाविरोधी वटहुकूमातली काही कलमं घेऊन त्यावर मतप्रदर्शन करतोय. ही मतं अर्थातच वैयक्तिक आहेत, पण इतरांची मतं समजून घेण्यासाठी आणि चर्चेला चालना म्हणून ही बाजू मांडली आहे. "अंधश्रद्धा" म्हणून ढोबळपणे जे काही मानलं जातं त्याला पाठिंबा दूरान्वयानेही नाही. ही चर्चा फक्त त्याविषयी "वेगळा कायदा" करण्याबद्दल आहे.
नमस्कार,
मराठी वाकप्रचार आणि म्हणींमध्ये बर्याच ठिकाणी प्रत्यक्ष अप्रत्यक्ष प्राणी वाचक उल्लेख येतात आणि दुसर्र्या बाजुची व्यक्ती आमचा प्राणी वाचक उल्लेख केला गेला आमच्या भावना दुखावल्या गेल्या असे म्हणू शकते.असे काही वेळा इतर रूपकांमुळेही होऊ शकते.दुसर्र्या बाजूस मराठी आंतरजालावरील व्यवस्थापनांना लिहिणार्या व्यक्तिच्या अभिव्यक्ती स्वातंत्र्यही सांभाळावयाचे असते.
१)"वा अबकडराव वा !!! सौ चुहे खाकर बिल्ली हज चाली ...? हळक्षज्ञराव ह्यांना उपदेश सांगण्या आगोदर आपण आत्म परीक्षण केले का ? " - हि एका तिसर्या व्यक्तीची प्रतिक्रीया ज्यावरून वाद झाला
नमस्कार मिपाकरानो,
मला ऑनलाईन मराठी कादंबरी पीडीएफ,ई-बुक स्वरुपात डाऊनलोड करायची आहे.मराठीतील वाचनीय कादंबरी डाऊनलोड करायचे संकेतस्थळ किंवा काही लिंक्स असतील तर सुचवा.धन्यवाद !
(संपादक मंडळीना विनंती आहे कि त्यांनी हा धागा लगेच तोडू नये.काही दिवसानंतर तोडला तरी चालेल.)
दिवसभर पायाला भिंगरी लावलीय, असे धावपळीचे आयुष्य आम्हा मुंबईकरांचे. संध्याकाळी परतताना मात्र पळत सुटायचे काम ट्रेनवर सोपवून आम्ही निवांत बसतो.. नेहमीचेच कंपार्टमेंट, अन आवडीचीच जागा, पण नेहमीच काही गप्पा मारल्या जात नाहीत किंवा पुरेश्या मारून झाल्या की आपापल्या आवडीनुसार हाताला चाळा अन बुद्धीला खाद्य पुरवायला सुरुवात होते. ती मोबाईल गेम्स उघडते, तर मी माझ्या तोडक्यामोडक्या ईंग्रजीच्या भरवश्यावर न्यूजपेपरमध्ये शिरतो. आजही तसेच काहीसे..
प्रेरणेचा स्त्रोत : आमच्या मित्राचा हा लेख!
हाफिसच्या कॅन्टीनात मागच्याच आठवड्यात घडलेला एक किस्सा..
जेवता जेवता मध्येच एखाद्याने चमत्कारीक आवाज काढल्याने "तो मी नव्हेच" असे दाखवत इतरत्र बघत कसे तोंड लपवावे हे कळणार्‍या प्रसंगांपैकी एक प्रसंग..
दुपारचे जेवण सुरू होते..
माझ्या डब्यातील भाजी आणि आमच्या वडगाव बुद्रूकच्या हापिसातील एका दुसर्‍या सहकार्‍याची भाजी हि काही केल्या संपतच नव्हती...
आणि अचानक 'टुर्रर्रऽऽऽ' असा बारीकसा पण बर्‍यापैकी ऐकायला जाईलसा आवाज आमच्या टेबलावर झाला..
हाफिसात मागच्या आठवड्यात घडलेला एक किस्सा..
एखादा प्रश्न विचारला गेल्याने "न हसता आणि न वैतागता" कसे उत्तर द्यावे हे न कळणार्‍या प्रसंगांपैकी एक प्रसंग..
मंथली प्रेझेंटेशन सुरू होते..
माझ्या एका रिपोर्टमधील आकडेवारी आणि आमच्या लंडन ऑफीसमधील एकाने तयार केलेली आकडेवारी काही केल्या जुळत नव्हती...
शेवटी असा निष्कर्ष निघाला की "दोन्ही रिपोर्टस चुकीचे आहेत व एक तिसराच रिपोर्ट तयार केला जावा.."
अचानक आमचा एका मोठ्ठा सायेब वदला...
१] कार्यालयात कामात गुंतवून घेतो.
२] घरकामात व्यस्त असतो.
३] फेसबूकवर असतो. मित्रांच्या पोष्टी लाईक/अनलाईक करुन मतं व्यक्त करतो.
४] अन्य मराठी संस्थळावर चक्कर टाकतो.
५] मिपाच्या पानावर रिफ्रेश मारतो.
६] मिपा कधी सुरु होईल याची चौकशी करतो.
७] मिपाचा राग येतो.
८] चित्रपट पाहिले, दूरदर्शनच्या मालिका पाहिल्या.
९] भटकंती केली.
१०] काही बोलायचे आहे, पण बोलणार नाही.
११] अन्य. [प्रतिसादात मत लिहिले आहे]
परीक्षण कसे असावे ? जे वाचल्यावर ते नाटक , तो सिनेमा ,ते पुस्तक पहावेसे वाटले पाहिजे ना ?
पण तसे लिखाण उतरत नसेल आणि सर्वांनी ते नाटक पाहावे असे वाटत असेल तर काय करावे ?
आज सकाळपासून लिहिण्याचा प्रयन्न करत आहे पण जे वाटले ते उतरतच नाही
आता आनंद इंगळे हा अभिनेता आपल्याला हसवतो पण त्याला काल हसताना ,टाळ्या वाजवताना ,दाद देताना पाहिले
महाभारतातील प्रसिद्ध कृष्ण भारद्वाज चक्क कृष्ण STYLE चे हास्य सोडून रसिक प्रेक्षक नात्याने हसताना पाहिला
असे तयार कलाकार ज्या नाटकावर फिदा झालेले पाहिले त्या नाटकाचे परीक्षण तसेच सुंदर व्हावे
प्रेम म्हणजे अनुभूती असते, असेच कधी तरी मी व माझा मित्र प्रेम या विषयावर चर्चा करत होतो. नवतारुण्याच्या उंबरठ्यावर आम्ही दोघे ही तेव्हा होतो त्यामुळे भावना महत्त्वाची की संबध महत्त्वाचे यावर चर्चा चालू होती, अचानक त्या चर्चे मध्ये आमचीच एक मैत्रीण सामील झाली. सर्व चर्चा ऐकल्यावर तीने फक्त आपल्या केबीन मधून एक डायरी घेऊन आली व खालील कविता समोर ठेवली, अमृता प्रीतम यांची.
नमस्कार, मंडळी खूप दिवसापासून काथ्याकूट लिहितो पूर्वपरिक्षणापर्यंत जातो आणि पुन्हा धागा कशाला काढायचा असा विचार करुन पुन्हा धागा क्यानसल करायचो. पण आज रहा न गया. मंडळी, माझ्याकडे एल.जीचा मायक्रोव्हेव ओव्हन आहे. त्याच्या उपयोग कसा करावा ते काही समजत नाही. एल्जीचे मॅन्युअल पाठ होत आले आहे, पण त्याचा नीट उपयोग अजून करता येत नाही. एलजी माओ मधे विविध प्रकारचे अ‍ॅटोमॅटीक असे फंक्शन्स आहेत. पण, गेली काही वर्षापासून मावेओ चा उपयोग फक्त पापड भाजण्यापूर्ताच केला आहे.
