बापाचं काळीज
©®™मंगेश पंचाक्षरी, नासिक.
(कृपया ही पोस्ट पूर्वपरवानगी शिवाय मुद्रित किंवा प्रकाशित करू नये)
©®™मंगेश पंचाक्षरी, नासिक.
(कृपया ही पोस्ट पूर्वपरवानगी शिवाय मुद्रित किंवा प्रकाशित करू नये)
काही महिन्यांपूर्वी मिपा वर ( कदाचित माबोवर असेल) एक माऊंट रशमोर वरील लेख वाचला होता...
आज एका मित्राबरोबर बोलताना मी त्याला खुप कौतुकाने त्याबद्दल सांगितल.. आता त्याला तो लेख वाचायचा आहे (आणि मलाही परत वाचायचा आहे) . खुप प्रयत्न केले पण तो सापडत नाही.. मी त्यावेळी इथं नवीन असल्यामुळे निवडक १० मधे देखील टाकला नव्हता.. कोणी त्याची link देऊ शकेल का??
लेखिका आपल्या कुटुंबाबरोबर तिथे गेली होती आणि Airbnb मधून राहण्याचं booking केलं होतं ... इतकं आठवतंय.
असाच एक कुठलासा सोमवार होता, संध्याकाळचे ६.३० होउन गेले होते, मी पावसाचं कारण सांगुन ऑफ़ीस मधुन मोठ्या उत्साहात लवकर पळालो होतो. पण स्टेशन वर येताच पावसानी त्यावर पाणी फ़िरवलं होतं. घाटकोपर स्टेशन च्या १ नंबर फ़लाटावर प्रवांशाचे उधाण आले होते. पहील्या प्रयत्नात गाडी मिळेल ह्याची शक्यताच नव्हती. किमान ३ -४ गाड्या सोडाव्या लागणार होत्या. ते कमी झाले म्हणुन की काय वरुन वरुण राजा बरसत होता. का कुणास ठावुक पण असे वाटतं होत की सगळे डाउन वाले प्रवासी फ़क्त स्लो लाइन वरुनच प्रवास करु इच्छीत होते.
दुसरा दिवस गोव्यात फिरण्यात गेला. पैसायच्या दुष्काळाची धग वाढत चालली होती. लॉजच्या टेरेसवर झोपण्याची चैन आता आम्हाला परवडण्यासारखी नव्हती म्हणून एका बीच शेजारी आम्ही आमचा संसार मांडला. शिल्लक राहिलेली अंडी, आमटी आणि भात तयार करून जेवायला बसलो. गडबडीत बीच वरची थोडी रेतीपण आमटीत गेली. हा आमचा गबाळेपणा पाहून काही फॉरेनर्स आमच्याकडे पाहून कंमेंट्स करत होते. "This culprits are spoiling the beach " पण culprit आणि spoiling ह्या शब्दांचा अर्थ माहित नसल्यामुळे आम्ही आमच्या अज्ञानात आनंदी होतो.
कॉलेजचे दिवस हा प्रत्येकाच्या आयुष्यातील असा सुवर्ण काळ असतो कि कितीही काळ निगुन गेला तरी एकादी पुसटशी आठवण देखील आपल्या चेहेरयावर स्मित आणते. आज इतक्या वर्षा नंतर देखील कॉलेज च्या दिवसात मित्रानं बरोबर घालवलेला क्षण अन क्षण जसाच्या तसा आठवतोय आणी आठवतंय ती गोव्याला केलेली भन्नाट ट्रिप.
याआधीचे भाग येथे वाचता येतील :
काही प्रसिद्ध / अल्प-प्रसिद्ध नेपाळी व्यक्तिमत्वांबद्दल थोडक्यात : -
अंतिम नेपाळ नरेश - राजे ज्ञानेंद्र
याआधीचे भाग येथे वाचता येतील :
शेजाऱ्याचा डामाडुमा - नेपाळमधे मर्यादित लोकशाहीचा पहिला प्रयोग - नेपाळ भाग ९
शेजाऱ्याचा डामाडुमा - सद्यस्थिती, उपसंहार आणि काही रंजक-रोचक तथ्ये - नेपाळ भाग १०
याआधीचे भाग 'अनुक्रमणिका' वापरून वाचता येतील
आधीचा भाग : http://www.misalpav.com/node/39406
सात सालको क्रांती - राणा राजवटीचा अंत आणि नेपाळमधे मर्यादित लोकशाहीचा पहिला प्रयोग!
काहि दिवसांपुर्वी एका लग्नाच्या निमीत्ताने जळगाव ला जाण्याचा योग आला. मराठवाड्याबाहेर जाण्याची तशी हि तिसरी - चौथी वेळ, पण आधी बघीतलं ते पुणंच. तिथले ते प्रवेश करताच दिसनारे माॅल्स, अजस्ञ रस्ते माझ्या शहरी मनाला खुप भावायचे. पण माझ्या ह्या खानदेश वारीनं माझ्या डोळ्यवरली ती माॅल ची झापडं पार उतरवली. तसं फार काहि नाहि पाहिलं मी तिथं, पण जे दिसलं ते नक्कीच मनाला सुखावनारं होत.