लंगोटनगरी पोपटराजा.....

जवां नवीन पोपट हां, लागला विठू विठू बोलायला ...........

PATHETIC -केविलवाणे

यातून लेखक्/लेखिकेला कोणता संदेश द्यायचा आहे ?

कोणता झेंडा घेऊ हाती????

मैने बद्दल पण असंच कायतरी येऊ द्या!!!!!
आवडेल वाचायला!!!!!

.
काहीही कळाले नाही. फक्त 'माझी चिमणी उडाली फुर्र. माझा पोपट पिसाटला.' हे गानं आठवलं.
दुसर्‍या कोणा पुर्षनाम्वाच्कायडीने हेच लिहिले असते तर काय झाले असते हे पण आठवले. असो.

सध्याच्या असहिष्णुतेच्या वादाबद्दल आहे का हे?

नेमके रुपक लक्षात आले नाही. "कोणता झेंडा घेऊ हाती????' या संदर्भानेही आमचा ट्यूबलैट द्यापतरी पेटलेला नै. तरीसुद्धा सध्याच्या चालू असहिष्णूता वादाचा संदर्भ लावला तर लंगोट म्हणजे पुरस्कार, मानधन, सन्मान; आणि पोपट म्हणजे विचारस्वातंत्र्य असे काहीसे बसते का ?

अजून कुणी इस्कटून सांगू शकेल का ?

काहीही

मस्त मुक्तक!!

धागाकर्त्रीने यापूर्वी अनेक उत्तम रचना दील्या आहेत. तेव्हा प्रीज्युडाईस न होता त्यांना त्यांचे मत मांडू देत. त्याशिवाय रचना कळणार नाही.

अशी भन्नाट कल्पना सुचल्या बद्दल कवयत्रीचे मन:पूर्वक अभिनंदन.

लंगोटवाहु वादळ ही कल्पनाच मुळी जबरदस्त आणि आकर्षक आहे. कविता वाचताना मस्त वाटत होते. पण कविता संपल्यावर, ही कल्पना म्हणजे दुर्दैवाने केवळ कवी कल्पनाच आहे याची जाणीव होउन मन अधिकच उदास झाले.

असे वादळ अजून तरी ऐकिवात नाही. ना बीन लंगोटीचा फकीर कुठे पहाण्यात आला.

जे बीन लंगोटिचे वाटले त्यांनी देखील कुठलीतरी लंगोटी घातली आहे असे शेवटी लक्षात आले आणि मोठा भ्रमनिरास झाला. त्यामुळे आता कोणावरच विश्र्वास ठेवावासा वाटत नाही.

पण हा SSS..... नुसत्या वादळाच्या कल्पनेने सुध्दा भल्याभल्यांच्या लंगोट्या उडालेल्या मात्र पाहिल्या आहेत, पहातो आहे.

प्रत्यक्षात असे वादळ येईल तेव्हा एखाद्या मोठ्या चक्रीवादळा पेक्षाही अधिक जास्त हाहाक्का:र उडवुन जाईल. अशा वादळात अनेकांचे पोपट उघडे पडतील.

असे वादळ येण्या आधीच स्वत:च स्वत:ची लंगोटी काढुन फेकाविशी वाटते. पण प्रामाणिकपणा कमी पडतो आणि त्यामुळे लंगोटी उतरवायची हिम्मत होत नाही. मग नाइलाजाने रंगीबेरंगी ठिगळे लाउन ती लंगोटी पुन्हा पुन्हा वापरत रहातो.

ज्याची त्याला प्यार लंगोटी,
लंगोटीतले पोपट पोपटी,
लंगोटातले पोपट वेडे
भुलती वरील रंगाला,

पोपट लंगोटीत दडला,
पोपट लंगोटीत दडला,

पैजारबुवा,

प्रत्यक्ष लेखिका महोदयांनी येऊन, लंगोट म्हणजे हे, पोपट म्हणजे ते, फकीर म्हणजे तो असे समजावून सांगितल्याशिवाय काही खरे नाही बाबा.
.
३ री क

खरचं नाही कळलं हे.

"ज्यांचे पोट हातावर" हा काव्यांश वाचल्या नंतर संजीव खांडेकरांच्या लाकुडतोड्याची गोष्टची अल्पशी आठवण आली. त्यावरून या काव्यातील प्रतिमांसाठी लंगोटी म्हणजे स्वत्व आणि पोपट म्हणजे इभ्रत अशी कल्पना मनात आली; अर्थात संजीव खांडेकरांची लाकुडतोड्याची गोष्ट समजण्यास अधिक कठीण असलीतरीही अधिक सखोल आणि आशयपूर्ण वाटते. (लाकुडतोड्याची गोष्ट बद्दल माझे मिपावरील समिक्षण)

कदाचित तो शुक्रतारा-पाखरे वाला परिच्छेद मला नीटसा समजला नसावा पण त्यामुळे कवी(/यत्री)च्या शब्दात विसविशीतपणा वाटला-पण त्या कडव्यात काही रुपक आहे की जे मला अद्याप समजले नाही असे शक्य आहेच.

डब्बल मीनींग लेख

सतीश तांबे यांचा 'मॉलमधील मंगोल' हा कथासंग्रह वाचला आहे आणि अतिशय आवडला आहे. एकएक कथा (पुरुष!) वाचकाचा लंगोट उतरवून हातात देणारी.

'फट्ट पांढरे म्हणजे काय ओ?' (ह.घ्या.)

आम्ही लंगोटच वापरत नसल्याने आणि लंगोट वापरणाऱ्यांपासून चार हात लांबच असल्याने ह्या काव्यावर कसल्याही प्रकारचे भाष्य करण्यास आम्ही स्वत:ला लायक समजत नाही. तस्मात, आपला पोपट घेऊन इथून निघालेलेच बरे! चलो... बाय बाय!

टीप:आम्ही फकिर नाही!

धन्यवाद,
Sandy

अत्यंत पारदर्शी आणि मन मोकळं लिखाण...!
शूकन्या यांचा दिसतो लांबचा पल्ला
मिपावर येऊन केला त्यांनी कल्ला
मिळेल त्यांना प्रतिसादांचा भरुन गल्ला
नाही येणार मारता त्यावर कुणास डल्ला

-कवी प्यारामदास आठवले

आम्हाला बुवा रामदास फुटाणे आठवले

मागे एकदा रामदास आठवले समाजकल्याण मंत्री झाले होते.

तेव्हा फुटाणे यांची गाजलेली चारोळी.

आम्हालाही आठवले
आमचे नाव रामदास आहे
मागास वर्गीय नसल्यामुळे
आमच्या नशीबी वनवास आहे.

ही चारोळी साहेबांना फार बोचली. त्यांनी मग रामदास फुटाणेंना विधान परिषदेवर आणले.

पण ज्या चारोळी मुळे आपण प्रसिध्द होऊ शकतो तश्या कविताच का करुन नये असे मा. रामदासजी आठवले यांना वाटले असावे त्यामुळे हल्ली ते संधी सोडत नाहीत.

ये लंगोट के पिछे क्या है असं एखादं गाणं आलं तर ते अश्लील वगैरे नसून त्यात अध्यात्म भरलं आहे.

झेन धर्म { आचरण } होतं आणि आहे जपान ( निहोंग )मध्ये.त्यात प्रत्येक वस्तूत आत्मा आहे असं मानतात.इकडे कोकणात झय्राच्या उगमापाशी एखादा देव मांडलेला असतो तस्साच जपानमध्येही असतो.उदबत्ती लावतात आणि दोनदा टाळी वाजवतात..दगडधोंड्यातही आत्मा दिसतो तर शरीरांतही असणार.तेव्हा वरील गाणी चिपळ्या,एकतारी वर म्हणून पहावीत .लंगोssssट केssss पीsssssछे.............;;;;;;;;;;पोरी तूsssssss जssssपून दांssssडा............ वगैरे.

लंगोट, लंगोटी, कौपिन यांत फरक काय असतो ?

एकच लांबलचक तीन चार इंच रूंद कापडाची पट्टी पुर्वी लहान मुले लावत.दोन्ही टोके कमरेच्या करदोट्यात अडकवतात.ही लंगोटी.लंगोटी लावून शाळेत जात असू तेव्हापासूनचे मित्र म्हणजे लंगोटीयार.दंगामस्ती करताना मुले एकमेकाची ओढतात ती ही.
एका रूंद पट्टीस दुसरी आडवी पट्टी शिवली (इंग्रजी T) सारखी की लंगोट.आडवी पट्टी कमरेला आणि उभी मागे खोचायची.करदोटा लागत नाही.
एक मोठा त्रिकोण पुढे त्याच्या दोन नाड्या कमरेला बांधून त्रिकोणाचे टोक मागे खोचले की कौपिन.रामदासांच्या चित्रात दाखवतात तसा.