एक ऐतिहासिक ठेवा: मनोरंजन मासिक ( १९११ ) मधील मजेशीर जाहिराती

ती अमृतांजनच्या जाहिरातीतील, पृथ्वीवर बसलेली लेडी
वर्ल्डफेमस भारतमाता आहे काय ?

हे वाचोनी, मौजहीच वाटे भारी!

हा अंक माझ्याकडे आहे. एका शेजारच्या आजींनी जपून ठेवला होता, तो एकदा उदार होऊन मला देऊन टाकला! मीही जीवापाड जपला आहे. बहुधा २०११ ला मॅजेस्टिक वाल्यानी जसाच्या तसा प्रिंट पुन्हा केला होता. स्कॅन असावा. चौकशी करा, कदाचित अजून उपलब्ध असेल.

काय त्या जाहिराती.... अलभ्य लाभ ! धाग्याबद्दल आभारी आहे...

सहीच.... वाचून मजा आली.

सहीच.... वाचून मजा आली.

कडक!!

अजून काही जुने पुराणे येऊ द्या!!

आहहह, जबरदस्त ठेवा.
धुरंधरांनी केलेले कव्हर दिसतेय. ती इंग्रजी राणी काय? आणि दरबारात भारत स्रीरूपात.
जाहिराती, कलिग्राफिक फॉन्टस, कॉपीमटर, लेआउट सारे काही जब्बरदस्त.

भारी !

और आंदो !

हे गजकर्ण, डोळ्यांत फूल पडणे वगैरे रोग हल्ली गेले का?

जुने वाचायला मजा येते. किंमत १० रुपये म्हण्जे तेव्हा फार असेल नाहि.

अरे वा! १९११ मधला अंक? फारच छान जपून ठेवला आहे तुमच्या स्नेह्यांनी!

वाह, मस्तं.

वा! जयंत काका फारच छान ठेवा आहे.
तत्कालिन समाजमनाचे प्रतिबिंब आहे.
धडपडीचे,दगदगीचे, कष्टप्रद जीवन सोप्प, आनंददायी बनावं हे तेव्हापासुन खटाटोपीचं आहे तर...
बादशाही याकुती मध्ये औषधाचा गुण चढत्या भाजणी मध्ये मिळतोय..म्हणजे शक्ति परत मिळते..वीर्यदोष नाहिसा..पुरुष्त्व बॅक आणि फायनली तारुण्य मिळते..स्टेप बाय स्टेप.. हाहाहा.,मजेशीर आहे.

"गजकर्णावरील औषधाला 'दद्रुग्दावानल' नाव देणार्‍या प्रतिभावंतास आमचा सलामः"- 'दद्रुग्दावानल' शरदिनीताईंची आठवण झाली.

--मयुरा

खरंच मनोरंजन!

एक से बढकर एक!!!

आजचे अंक आपण जपून ठेवावेत कि काय ?
3र्या 4थ्या पिढी ला याची मौज वाटेल

मस्त.खजिना :)

वाखूसा

मस्तच.वाचून मजा आली.

पन्डित रन्जन मलम अजुनही मेडिकल स्टोअर्स मध्ये मिळते , खरच गुणकारी मलम आहे

दिवाळी अंक ही परंपरा त्यांनीच सुरु केली आणि मला वाटतं, खास स्त्री लेखिकांसाठी वेगळा विभाग त्यांनी ठेवला होता.

भारी.

बादशाही याकुती १० ₹ म्हणजे खूपच महागडी दिसतेय त्या काळची.

प्रतिसादातल्या काडेपेटींची कव्हरं बघून मी जमावालेल्यार कव्हरांची आठवण झाली. त्याला गिन्न्या असं म्हणत असू. जवळपास दोनेक हजार वेगवेगळ्या प्रकारच्या देशी विदेशी गिन्न्यांचा संग्रह होता.

साठी ओलांडली... सारे जग कधी नव्हे ते या शंभर वर्षात बदलले. काही जागी शुद्ध झाले तर काही जागी पुरते नासले. त्यातील काही मजेशीर आठवणी यात दिसतात. वामन गोपाळ यांचा सार्सापरिला ही जाहिरात अगदी १९६२ पर्यंत घराघरावरील भिंतीवर रंगवलेली पाहिली आहे.. डोंगरे बालामृत, सॅन्टोमिक्स, वॉटरबरीज कम्पौंड ई जाहिरातीही आजही आठवतात.बीटेक्स हडेन्सा, कैलास जीवन ही उत्पादने तर आजही जिवंत आहेत. रेमि स्नो लोमा हेयर ऑईल फावर लुबा हेन्री सॅन्डोझ यांचे काय झाले माहीत नाही. एक मात्र सनातनी मजा यात दिसते व्हिगर च्या जाहिराती त्याही काळात होत्या आजही त्यानी मेडिकलचे दुकान भरलेले असते.

फारच मजा वाटली बघताना, अमृतांजन असे पत्र्याच्या बॉक्स मधे मिळत असे हे माहित नव्हते.

अमृतांजन च्या जाहिरातीवर ते विंचवाचा दंश, घाव यावर देखील गुणकारी आहे असे लिहिले आहे. जखमेवर अमृतांजन कसे लावणार? का त्या वेळी त्याचा काही वेगळा फॉर्म्युला होता?

एका काड्यापेटीच्या कव्हर वर कंपनीचे नाव सिमको लिहिले आहे. ही आताच्या विमकोचीच बहिण दिसतेय.

मासिकाची किंम्मत १-४-० अशी लिहिली आहे. म्हणजे एक रुपया चार आणे व शुन्य पैसे असा त्याचा अर्थ आहे का?

पैजारबुवा,

एक नंबर!

इथे पण लय मस्त जाहीराती आहेत जुन्या जुन्या
http://abhisays.com/lifestyle/150-print-ads-from-old-indian-magazines.html
कोलगेट ची काही वर्ष जुनी अ‍ॅड होती
" अरे वा देवरजी बदन के लिए दुध बादाम और दातो के लिए कोयला ?"
खुरदरे पदार्थ....
आता कोयलेके धंद मे हाथ काले करने के लिए कोलगेट ने लय भारी पल्टी मारली
असो.

मजेदार!

१९४४/४५ साल असावे. सार्सा परिला ची जाहिरात अजून आठवते (मी तेव्हा ६ वर्षांचा होतो). माझ्या आईने त्यावरून 'सासरा पळाला' असा विनोद केलेला लक्षात आहे.

सार्सा परीला हे प्रकरण निदान दोनशे वर्षे तरी जुने आहे. Jane Austen (1775-1819) च्या कादंबरीत त्याचा उल्लेख आढळतो.
Made In Sweden च्या काडेपेटीवरील मॉडेल बहुधा सुप्रसिद्ध गायिका गौहर जान (1900-1930) आहे. हा उल्लेख मी तिच्या चरित्रात वाचला. (जाता जाता: तिचे मूळ नाव Angelina Yeoward असे होते. ती जन्माने आर्मेनियन होती.)