बालगीत

टकमक टकमक बघत बघत
डोळे मोठे आणखी करत

येता जाता डराव डराव
का ओरडता बेडूकराव

तुमच्या उड्या टुणूक टुणूक
चपळाईची मस्त चुणूक

अंगणातल्या डबक्यात
किती करता बाहेर आत

पाण्यात जास्त भिजू नका
डराव डराव गर्जू नका

सर्दी पडसे झाल्यावर
खोकत बसता काठावर

औषध कधी घेत नाही
डराव डराव थांबत नाही

झोपू द्या ना शांत आम्हाला
नाहीतर सांगीन नांव आईला !

आज भेटायचे ठरले होतेना आपले किनार्‍यावर ? :(
कितीतरीच उशिर केलास :-/
कितीवेळ एकटीच उभी होते
.
तुझी वाट बघता बघता वरच्या आळीतला नाम्याच आला :(
एकटीला बघुन चल थोडं ओल्यागार रेतीत चालु म्हणाला :P
इतक्यात तुला... दुरुन येताना बघितलं
.
मनाशिच म्हटलं
यु आर लेट.. यु फुल ! :-/
.

आजीच्या गोष्टीमधली खार
आठवते मला फ़ार फ़ार
इवलेसे डोळे, मीच मीच खुळे
शेपुट करडी झुपकेदार!

ससेभाऊ टेलर, उंदीरमामा बेकर
मास्तरीण चिंमणाबाई, न्यायाधीश माकड
प्राण्यांची सभा, नी शेपट्यांचा त-हा
असे सारेच किस्से मजेदार
आजीच्या गोष्टीमधली खार

गोष्टीतून आजी दूर दूर नेई
जात जाता अंगणात, आम्हा येई गाई
दादाचे डोके, कुरळे कुरळे
त्यात मधेच फ़िरे तीचा हात
आजीच्या गोष्टीमधली खार

गीत -कौस्तुभ

देहाला चोळुन घेता
राखेने उदी बनावे
धुवून सारी पापे
स्वर्गात स्थानही द्यावे

घाबर्‍या कोडग्या मनाते
दुजे न काही रुचते
भस्माच्या पट्टी मागे
ते तोंड लपवुनी बसते

(कुण्या भाग्यवंताचा)
हा तुटता लटका आधार
आत्मरुप दिसे भेसुर
गलीतगात्र मग होई
नरपुंगव तो लाचार,

मग तुटती तटतट पाश
मनी पडतो स्वच्छ प्रकाश
त्या अनंत धेय्या साठी
सुरु अंतहीन प्रवास

3

3