किस चा किस
टिपूर पौर्णिमेची रात्र होती, मुसळधार पाऊस कोसळत होता. सगळे बेडूक आपापल्या बेडकीला रिझवायला आपला रियाझ जोरकसपणे सादर करत होते.
टिपूर पौर्णिमेची रात्र होती, मुसळधार पाऊस कोसळत होता. सगळे बेडूक आपापल्या बेडकीला रिझवायला आपला रियाझ जोरकसपणे सादर करत होते.
आठवणी दाटतात.
गावाकडची दिवाळी.
किट्टी आडगाव.तालुका माजलगाव,जिल्हा बीड,मराठवाडा.
माझे गाव.जन्म गाव.तालुक्याचे गावाला जोडणारे सडके पासून चार किलोमीटर आत,एका छोट्या टेकडीआड दडलेले,जवळ जाई पर्यंत न दिसणारे,दोन तीन हजार घरांचे गाव.शहरी भागापासून दूर,कुठलेही वैशिष्ठ्य नसलेले.अगदी साधे.
गावी शेती.मोठा चिरेबंदी वाडा.वडील शेती पाहायचे.माझे
निम्मे आयुष्य,वडील होते तो पर्यंत,गावाशी जोडलेले होते.
नमस्कार मागील काही महिन्यात जी उलथापालथ माझ्या जीवनात झाली,ती या चार छोट्या लेखात मांडली. त्यामालिकेतील हा शेवटचा भाग.
आपल्या प्रतिक्रिया वरून आपल्या ला हे लिखाण भावले आवडले असे दिसते.छान वाटले.धन्यवाद.हा भाग कसा वाटला कळवावे.
४
मनाचिये गुंती..
३.
जिंदगी ख्वाब है..
मला ह्दयविकाराचा झटका आला व एंजिओप्लास्टी झाली त्या अनुभवाविषयी लिहिले आहे चार भागात. त्यापैकी दुसरा भाग
: २
देवाचिये द्वारी.
मला काही दिवसांपूर्वी ह्रदयविकाराचा झटका आला व एंजिओप्लास्टी झाली. त्या अनुभवाविषयी लिहिले आहे. चार भागात पैकी हा पहिला .
आपुले मरण. २२ऑगस्ट २०२०.
तुझ्या समोर मी नेहमीच शहाण्यासारखं वागायचं ठरवते.
खूप वाटंत असतं तुझ्याकड अनिमिष नेत्रांनी पहावं..
तुझ्या कपाळावर येणारी चुकार बट, तुझे भुरभुरणारे केस,
तुझ्या गालावरची खळी, बोलताना हलणारे लोभस ओठ..
पण मी अगदी शहाण्या मुलीसारखी बसते, डोळे झुकवून.
जीवन के सफर मे राही
जीवन के सफर मधे चालताना ,कुठे ना कुठे कुणी
ना कुणीभेटतच असते।आपण विसरून ही जातो ।
बिल्लू बाल्मिकी ,असे नावधारण केलेला,उत्तराखंड
मधील मसुरीच्या रस्त्यावर दोनच मिनिटे
भेटलेला माणूस आठवणीत राहाण्याचे काही कारण नाही।
पण राहिला ।त्याची ही, म्हटलं तर ,गोष्ट।
धरतीच्या लेकराला कसं आभाळ नडलं..
होतं सपान येगळ सारं इपरित घडलं..
होती कष्टाची पावती , सारी उभी शेतामधी..
आलं आभाळाच्या मनी, उभं पाणी डोळ्यामधी..
शेत पाण्यात भिजलं , मन जागीच थिजलं..
रान सपनाच उभं, एका क्षणात विझलं..
कधी बाजारात धाक , काय मिळेल हो दाम..
पेरी मोत्याचं बियाणं, वाही अनमोल घाम..
कर्ज व्याजनं ते काढी , रानी हिरवळ शृंगारी..
व्याज फेडी दर साली, तरी फिटेना उधारी..
दरसाली पेरतो , नव्या सपनाच बियाणं..
तरी भरेना घरात, कधी खरं सोनं नाणं..
दिस सणाचे हे आले, देवा आता उंबऱ्यावर..