हे ठिकाण

मी सुपारी घेतो. माणसं मारण्याची !...
पण एक सांगतो , मी असं उगाच कोणाला मारत नाही . तर मी पैसे घेऊन खून पाडतो .आता कळलंच असेल तुम्हाला, मी एक मुडदे पाडणारा धंदेवाईक खुनी आहे म्हणून.
लोकांचे वेगवेगळे धंदे असतात. उल्टे – सीधे ! समाजाला ते माहितीही असतं . त्यांना छुपी मान्यताही असते .मग आम्हीच काय घोडं मारलंय ? माझाही हा धंदाच आहे.

मिसळपाव काव्यलेखन स्पर्धा : २०२०

नमस्कार मंडळी,
नुकतीच शासनाने लॉकडाउन आणखी दोन आठवडे वाढवत असल्याची घोषणा केली. म्हणजे आपल्याला आणखी दोन आठवडे घरी थांबायचे आहे. म्हणून मग आपण आणखी एक स्पर्धा आयोजित केली आहे.

सोसुनिया लॉकडाउनचे घाव
पुरता इस्कटलोय, काय सांगू राव
मनी दिसे आता फक्त एकच नाव
मिसळपाव मिसळपाव

काय म्हणतो, बरोबर ना भाव?

बाईची जात
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
सकाळची वेळ होती. हवेत धुकं होतं अन गारवा . अंगाला गार लागत होतं. शांताबाईने गरमागरम चहा केला होता. नऊवारी नेसणारी ,काळी सावळी शांताबाई कृश होती. पन्नाशीची असूनही परिस्थितीमुळे जास्त वाटायची बिचारी !
बंटी मोबाईल बघत होता. आजकाल तो सारखाच मोबाईलवर असे. कोणीतरी हाक मारली म्हणून तो चुकून मोबाईल तसाच ठेवून बाहेर गेला. शांताबाईने त्याच्या जागेवर चहाचा कप ठेवला. आणि तिचं लक्ष मोबाईलकडे गेलं . ती चपापली.

महाराष्ट्र दिन २०२० - शतशब्दकथा स्पर्धा : निकाल आणि स्पर्धकांची ओळख

नमस्कार मंडळी,
सस्नेह जय महाराष्ट्र.

मंगल देशा! पवित्र देशा! महाराष्ट्र देशा!
प्रणाम घ्यावा माझा हा, श्रीमहाराष्ट्र देशा ।।धृ.।।
- गोविंदाग्रज

नमस्कार,

गेली १३ वर्षे आपलं मिसळपाव.कॉम संकेतस्थळ अव्याहत सुरू आहे. लोकांना मराठीत व्यक्त होता यावं आणि मराठी लोकांशी गप्पा मारता याव्या व चर्चा करता यावी या साध्या हेतूने मिसळपाव.कॉम सुरू झाले होते. तेव्हाच्या म्हणजे २००७ मध्ये आंतरजालावर मराठी सहज लिहीता यावी व सहज व्यक्त होता यावे ही सुध्दा प्रेरणा होती.

मिपा गेल्या काळात अनेक उतार चढावांतून गेलंय. आणि अनेक लोक सुरूवातीपासून येथे आहेत. आज येथे लिहीतोय ते नवीन आलेल्या सदस्यांना मिसळपाव.कॉमचे काम कसे चालते हे कळायला हवे यासाठी हा एक छोटासा प्रयत्न आहे.

चित्रक यक्षाच्या कथा
--------------------------------
डॉल्फिन्स
---------------------------------------------------------------------------------------------
(घरात अडकून पडलेल्या मुलांसाठी )
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
सोनाली कारमधून मागे पळणारी हिरवीगार दाट झाडं पहात होती. तिला कधी एकदा पोचतोय, असं झालं होतं. बाबांना जोडून सुट्टी आली होती. म्हणून त्यांनी कोकणात जायचं ठरवलं होतं. दापोलीच्या समुद्रकिनाऱ्यावर- डॉल्फिन्स पहायला !

लगीनघाई
------------------------------------------------------------------------------------------------

शिवानीचं लग्न मोडलं होतं - हुंडयामुळे ! ...
समाज शिक्षित झाला ; पण सुशिक्षित नाही. अजूनही नाही. मुली शिकल्या. विचार करू लागल्या. घराबाहेर पडल्या. नोकरी करू लागल्या .पण अजुनही मुलीची बाजू पडतीच . हुंड्याचा प्रश्न अजूनही ज्वलंतच ! आईबापांना कर्जात घालणारा . प्रसंगी खड्ड्यात घालणारा.

ऊब
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
सूर्याची किरणं धुक्याच्या हातात हात गुंफून हळूहळू खाली उतरत होती. थंडीचे दिवस होते. असह्य, बोचरी थंडी होती. नकोशी ! हाडं गोठवून टाकणारी.
त्याने डोळे उघडले. थंडीच्या कडाक्याने त्याला रात्रभर झोप नव्हती. एक चादर -कितीशी पुरणार ? त्याचा आत्ताच कुठे पहाटे डोळा लागला होता. तो फुटपाथवर उठून बसला. त्याने कराकरा एकदा डोकं खाजवलं आणि अंगावरची चादर बाजूला केली.
तो एक भिकारी होता !

बोर्डाची परीक्षा