हे ठिकाण

------------------------
लघुकथा- परी
-----------------------
त्या चिमुरड्याने शेजारी नवीन रहायला आलेल्या चिमुरडीला घरी बोलावलं . खेळायला .
पोरगी भलतीच गोड होती. एखादी परी ? …
त्याच्या घरात काचेच्या हंडीमध्ये मासे होते. रंगीबेरंगी ,चमकणारे, गप्पी मासे. तिला गम्मत वाटली .
गालावर हात ठेऊन ती आश्चर्याने म्ह्णाली ,” अय्या !फिश!”
मग तिने मोजायची सुरुवात केली.” एक दोन तीन चाल .ए, चाल माशे आहेत .”
“नाही गं ! पाच माशे आहेत.”
“नाही ले, चालच आहेत.”
“तुला माइती का मला माइती? माजे माशे आहेत ! तू मोजायला चुकतीये.”

प्रास्ताविक आणि मनोगत :-

हॉरर
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
एक कर्णकर्कश्श किंकाळी पूर्ण थिएटरमध्ये घुमली !
लोक दचकले .
माझ्या शेजारचाही दचकला .एक प्रौढ गृहस्थ.
लोकांना त्या हिरॉईनची भयकुंठित अवस्था बघवत नव्हती . हिरॉईन दिसायला एकदमच कडक होती. नवीन. लोकांना अल्पावधीतच ती लय आवडायला लागली होती .
पडद्यावर हॉरर चित्रपट चालू होता . टुकार ! ती हिरॉइन सोडता.
हॉरर कमी आणि कॉमेडीच जास्त होता साला ! पार्श्वसंगीत मात्र लय भारी होतं. ते काढलं तर टॉम अँड जेरी बरं वाटलं असतं.

जगजीतसिंग ... Face to Face

काल जगजीतचा Face to Face हा अल्बम ऐकला . हल्लीच्या स्मार्ट जमान्यात (फोन वगैरे ... ) प्ले लिस्ट वगैरे प्रकार जोरात असल्यामुळे बरेचदा एखादा अल्बम सलग असा ऐकलाच जात नाही. पूर्वी कॅसेट असताना सलग ऐकावेच लागायचे ....

तर हा Face to Face अल्बम. त्याकाळी जगजीतच्या अल्बमची नावे इंग्लिश असायची. InSearch , Insight, Cry वगैरे .... हा त्यातलाच एक अल्बम. १९९४ सलाला ... २४ वर्षांपूर्वीचा ... एकूण आठ गज़ल (त्यातल्या काही खर तर नज्म)

अल्बमची सुरवात होते सबीर दत्त यांच्या नज्म ने . नज्म म्हणजे कविता ( गजल नाही )

गेले काही दिवस मिसळपाव धुंडाळत असताना असं लक्षात आलं की मिसळपाववर केवढं वैविध्यपूर्ण आणि सुंदर लेखन झालेलं आहे!

आज २०१९ मध्ये पूर्वीचं चांगलं लेखन हुडकून काढणं हे खूप कठीण आहे. या ट्रायल अँड एरर पद्धतीने शोधताना बरेच उत्तम लेख, काव्य, मालिका निसटून जाण्याचीच शक्यताच जास्त.

त्यामुळे हा नवा धागा. मिसळपाववर पूर्वी प्रसिद्ध झालेल्या लोकप्रिय लेखनाची एका ठिकाणी यादी करता येऊ शकेल का? मिसळपाववर असलेल्या जुन्या जाणत्या सदस्यांना एक प्रामाणिक आवाहन.

उन्नूचा मोरपिसारा
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
जंगलात राहणारा उन्नू उंदीर नेहमी आईच्या मागे भुणभुण करत फिरायचा .कधी त्याला पक्ष्यांसारखं उडावंसं वाटायचं , तर कधी सशासारख्या उड्या माराव्याशा वाटायच्या.
एकदा उन्नू म्हणाला , "आई , काय हा माझा काळा रंग ! मी बदकांसारखा गोरा गोरा हवा होतो ."
त्या वेळी तिथून एक परी चालली होती . तिनं ते ऐकलं . आणि त्याची गंमत पाहण्यासाठी ती एका झाडाच्या मागं लपून बसली .

मी काही भाविक म्हणावा असा माणूस नव्हे. पण तरी ठार नास्तिक म्हणावं असाही नव्हे. नेमाने वार वगैरे पाळून दर्शन घेणं हे कधीच केलेलं नाही. पण कधी देवळात जाणारच नाही असंही नाही. सौ विक्री प्रदर्शनात रमली तेंव्हा पावलं आपसूक मारुती मंदिराकडे वळली. बदलापुरातलं प्राचीन देवस्थान. गावातलं मध्यवर्ती ठिकाण. गेल्या 25-30 वर्षात नजरेसमोर बदलत गेलेलं.

नमस्कार मिपाकरांना. खूप दिवस भेट झाली नाही. तर ह्या वेळी एक कट्टा करण्याचे ठरवले आहे. पुणे आणि मुंबई साठी मध्यवर्ती कर्जत बरे पडेल असे वाटते.
माझ्या घरी. व्हेज - नॉनव्हेज पर्याय आहेतच. व्हेज जेवणासाठी फक्त मेनू सांगावा. नॉनव्हेज चे पर्याय माझ्याकडे आहेतच.
जवळपास भटकता पण येईल. मोरबे धरण, एन डी स्टुडियो
इत्यादी. अष्टविनायक चा बाप्पा पण 10 किलोमीटर वर आहे.