"जलवंती"
एक अजस्र नौका
जी कधीही बुडणार नाही असा तिच्या निर्मात्याचा विश्वास होता
"Titanic, can never sink"
"Titanic"
केवळ नौका नव्हे, हे एक स्वप्न!
केवळ एका मानवाचे नव्हे
तर
नियतीला सतत आव्हान देणाऱ्या समस्त मानवजातीचे स्वप्न
हि तिची कथा
जलवंतीची
त्या कलाकाराची
त्या नौकेची
जी कधीच बुडू शकणार नव्हती
कधीच ! ! !
“जलवंती” च्या निमित्ताने
ती अनोळखी भावना कागदावर उतरत नाहीये
हा मनातला गुंता सूटता सूटत नाहीये
प्रश्न राहिले आहेत अनुत्तरित माझे
पण तो अस्पष्ट चेहरा पुसला जात नाहिये
शांत हृदयाचे तार छेडले गेले
की भरलेल्या जख्मा उघड्या पडल्या
प्रेमाचे का हे सुर जे हृदयी वाजतात
का वेदना पुन्हा माघारी वळल्या
परिवर्तन अनिवार्य आहे परंतु
क्षणभंगुर कसे काय होते
कोरडे दुष्काळी हृदय माझे
भरूनी लगेच रीते कसे होते
का वाटा पुन्हा पाउलाखाली याव्या
जिथे मी एकटाच घुटमळत उभा
का मग असावी जाणाऱ्याला
सोडूनी पुन्हा परतन्याची मुभा
आज पुन्हा
आज पुन्हा जगाच्या पायाशी पडलो
आणि दुःखाभोवती लोटांगण घातले
कोरडे ठणठणीत पडलेले डोळे
पुन्हा नकाराच्या पावसात न्हाले
त्या उगवत्या प्रेमाचे किरण
दुःखाची झोप मोडणारच होते
पण भ्रमनिरासेच्या थंडीत कडक
मन माझे पुन्हा घोरत पडले होते
या मोठेपणाच्या गदारोळात खोट्या
माझ्यातले बालक पुन्हा रुसले
कोरडे ठणठणीत पडलेले डोळे
पुन्हा नकाराच्या पावसात न्हाले
" अहो ऐकताय ना?.."
" नाही.. कानात तेल ओतलयं मी.."
" काय ओ, कधीतरी प्रेमाने बोलत जावा माझ्याशी.."
" अगं आज खूप कंटाळा आलाय.. मी एक झोप काढू का?"
" ओ.. झोपताय काय?.. आज काय आहे माहीत आहे ना?"
" काय आहे?..."
" अहो, ती मागच्या गल्लीतली कविता आहे ना, आज तिच्या बहिणीचा साखरपुडा आहे.."
" मग?.."
" मग काय?.. चला ना जाऊया आपण पण.."
" छ्छे... काय गं... कोण कविता आणि कोणाची बहीण?.. मला कंटाळ येतो बाई ह्या सगळ्याचा.."
" काय ओ, सगळ्या बाया वाट बघतील ना माझी.."
" बरं मग, तू जाऊन ये "
" मी एकटी नाही जाणार.."
मेंदुला दुखापत
रिमझिम पाऊस पडतो
सुन्नं सुन्नं मन भिजवतो ..!!
हा वारा निवारा मनाचा
चिंब झाला पिसारा झाडांचा
धुंध ही निशा
आली नशा
भिजली आकाशा
सखी रे तुझी...
रिमझिम पाऊस पडतो ..!!
चालविला धिंगाणा विजांनी
मोकळे केस सोडले मेघांनी
माझिया या सख्या
रात्री अश्या
कवेत(मिठीत) तुझ्या
आवळून घे....
रिमझिम पाऊस पडतो...!!
रिमझिम पाऊस पडतो
सुन्नं सुन्नं मन भिजवतो ..!!
ह्या कवितेत मी पावसाच्या थेंबांनी मन कसे बहरते ते सांगितलं आहे .
☔ पहिला पाऊस ☔
पहील्या पावसात भीजतांना
आठवण तुझी होते
पावसाच्या त्या सरीमधे
मन माझे उमलते
☔☔☔☔☔
हाती तुझा हात घेऊन
भीजावेसे वाटते
दाटलेल्या त्या धुक्यांमधे
रमावेसे वाटते
☔☔☔☔☔
पावसाच्या सरीने
दरवळतो सुगंध मातीचा
भीजतांना त्या सरीमधे
विसर पडतो स्वतःचा
ती मला आवडते
जेव्हा लाडिकपणे
अंगाशी झोंबते
तेव्हा ती मला खूप आवडते
जेव्हा किरकोळ गोष्टीला
खट्याळपणे Oh My God म्हणते
तेव्हा ती मला खूप आवडते
माझ्या टोमण्यांवर
गुद्द्यांचा प्रसाद देते
तेव्हा ती मला खूप आवडते
मी टकाटक आवरून बाहेर जाताना
हूं... करून नाक मुरडते
तेव्हा ती मला खूप आवडते
जेव्हा माझा पचका होतो
तिला कशी जिरली एकाची
असा लहान मुलासारखा आनंद होतो
तेव्हा ती मला खूप आवडते
कधी कधी माझ्या रागवण्यावर
भोळा भाबडा चेहरा करते
तेव्हा ती मला खूप आवडते
उद्धुचे वडील किती मोठे . . मोठे . .
त्यांचे पण नशीब करंटे . . . . करंटे . .
त्यांच्या पोटी आला हा गोटा गोल . . गोटा गोल . .
उध्दु तू माझ्याशी गोड बोल . . . गोड बोल . . .
उद्धुचा मुलगा आदू . . . आदू . . .
आहे तो पक्का लडदु . . . लडदु . . .
पेंग्विनचा खर्च करतंय कोण . . करतंय कोण
उध्दु तू माझ्याशी गोड बोल . . . गोड बोल . . .
उद्धुचा पेपर सामना . . . सामना . . .
संपादकाला काही येईना . . येईना . . .
गुहेचा झाला पांजरपोळ . . . . पांजरपोळ . . . .
उध्दु तू माझ्याशी गोड बोल . . . गोड बोल . . .
