इवल्याशा डोळ्यातला
भाव तो काय ?
नभातल्या चांदण्याचा
गाव तो हाय
पायातल्या छुमछुमचा
नाद तो काय ?
आनंदाच्या लहरीचा
ठेका तो हाय
बोबड्या भाषेतले
बोल ते काय ?
चिऊच्या घरट्यातले
हे पिल्लु हाय
गोबर्‍या गालातले
हास्य ते काय ?
बाबांच्या पप्पीचे
हे कारण हाय.
- शब्दमेघ, १९ जानेवरी २०१५
वि.कुं ची क्षमा मागून्.आणि खरे काकांना दंडवत घालून (शीर्षकात खरे शब्द वापरू दिल्याबद्दल)
वाचनापूर्वी (गर्भीत) सूचना :काव्यरस व लेखन विषय नजरेखालून घालावा नंतर पश्चाताप नको.
नेहमी प्रमाणे यावरील खुलाश्यास वा स्पष्टीकरणास आम्ही बिलकुल बांधील नाहीत तेव्हा अपेक्षा करून मुखभंग करून घेऊ नये. :-| :| =| :-|
वि.सू. आम्ही स्वयंभू असल्याने नो प्रेरणा-बिरणा
=================================================================
धाग्याच्या पुढती उभे अजुनही आशाळभुत चोर १ ते
भाषा कृद्ध, तिची अनेक शकले, चर्चेतुनी सांडते
स्व आरतीत मने समस्त नीजली मिपा झाले खुजे
एक अस्तो उच्च रक्तदाब्,आणि एक असतो हुच्च रक्तदाब!
उच्च साधा सरळ असतो ,जसा आत..तसाच बाहेर!
आणि हुच्च..?? अबबं!!! आम्ही काय बोलावे?... (वरच्या ओळित ,सगळच नै का आलं? ;-) )
उच्च रक्तदाबाला निच्च रक्तदाब पण असतो.
पण हुच्च असेल तोच तर तो, फ़क्त हुच्चच असतो! ( ;-) )
उच्च रक्तदाब वाढलेला,चढलेला...कसाही!
पण हुच्च मात्र..वाढवलेला,चढवलेला...असाही!
उच्चरक्तदाबवाली माणसं..एकदम जातात...सिरियस-वगैरे होत नाहीत..
पण हुच्चवाली..??? हास्पिटलात्,आय-सी-यूत ताटकळत रहातात.
.........................आत्मूज जिल्बी भांडार.........................
जिल्बी क्रमांकः- ............. अशीच!* =))
(*-चे.पु.वर आमच्या-पाठी :p दुर्बिण घेऊन फिरणार्‍या एका मित्राच्या आग्रहास्तव,सदर जिल्बी तळायला :D सोडत आहोत!यथायोग्य आस्वाद घ्यावा. आणि आकारापेक्षा चविशी सलगी साधावी...ही विणम्र विणंती! =)) ..)
एक होती गोजिरी,
रुसुनी बसली कोपरी
काही केल्या बोलेना,
तिच्यापुढे आमचे काही चालेना
नाक आहे छोटेसे,
गुस्स्यात होते थोडे मोठेसे
खळी पडते गालावर,
गुस्स्यात पडे कपाळावर
आकाशी उडे जसे पाखरू,
तसे नाजूक आहे माझे कोकरू
शिंगांनी जरी देई मार,
माया आहे मनी फार
-विअर्ड विक्स
(चाल बडबड गीताप्रमाणे लावावी. हे बडबड गीत म्हणून सुद्धा चालू शकते. परंतु हे गीत अल्लड, निर्मळ नि कोमल मनाच्या प्रेयसीला ही सादर करू शकता...)
'
आई ग आई ,
चांदोबाचा दिवा
किती चांगला -
उंच उंच आकाशात
कुणी टांगला ..
आई ग आई ,
चांदण्यांच्या पणत्या
किती चांगल्या -
उंच उंच आकाशात
कुणी लावल्या ..
आई ग आई ,
दे ग शिडी मला
उंच उंच चढून -
चांदोबा-चांदण्या
आणीन मी काढून ..
आई ग आई ,
चांदोबा-चांदण्या
ठेऊन अंगणात -
रात्री छान खेळेन
त्यांच्या प्रकाशात ..
.
खिडकीत दिसली चिऊताई
बाळाची बोलावण्याची घाई
"ये ये" म्हणाला हात दाखवून
"खाऊ घे" म्हणाला खिडकीतून -
चिऊताई होती फारच चिडकी
समोर दिसली बंद खिडकी
चोच आपटली खिडकीवर
टकटक केली काचेवर -
बाळाने उघडली हळूच खिडकी
पटकन शिरली चिऊताई चिडकी
बाळाने दाखवला लाडूचा खाऊ
चिऊताई म्हणाली चोचीत घेऊ -
बाळाने मुठीत लाडू लपवला
बाळ हळूच खुदकन हसला -
चिडकी चिऊताई खूप चिडली
खिडकीत "चिव चिव " ओरडली . .
.
'
एक दोन एक दोन
बाळाची पावलं
मोजणार कोण . .
तीन चार तीन चार
बाळाच्या पैंजणाचा
नादच फार . .
पाच सहा पाच सहा
बाळाची दुडुदुडु
ऐट किती पहा . .
सात आठ सात आठ
बाळाने धरली
ताईची पाठ . .
नऊ दहा नऊ दहा
बाळाने शर्यत
जिंकली पहा . .
.
आमचे लाडके लोककवी हभप श्री धनाजीराव यांच्या काव्यजीवनातील चरणकमलांचे तंतोतंत अनुकरण करण्याच्या आमच्या छोट्या प्रयत्नांचे हे पुढचे पाऊल.
चल परत नव्याने सुरू करू सारे या काव्यातून पेरणीचा मनोदय व्यक्त करणार्‍या धनाजीरावांनी नांगरणीवर काहीच भाष्य केले नसल्याने धनाजीरावांच्या गोधडीला ठिगळ लावण्याचा हा प्रयत्न गोड मानून घ्यावा..
***************************************************
