आमचे लाडके लोककवी हभप श्री धनाजीराव यांच्या काव्यजीवनातील चरणकमलांचे तंतोतंत अनुकरण करण्याच्या आमच्या छोट्या प्रयत्नांचे हे पुढचे पाऊल.
चल परत नव्याने सुरू करू सारे या काव्यातून पेरणीचा मनोदय व्यक्त करणार्या धनाजीरावांनी नांगरणीवर काहीच भाष्य केले नसल्याने धनाजीरावांच्या गोधडीला ठिगळ लावण्याचा हा प्रयत्न गोड मानून घ्यावा..
***************************************************
बाळ दिसला
हळूच हसला
"ये ये" म्हणाला
खाऊ घे म्हणाला -
चिऊ चिऊ चिडकी
बंद खिडकी
चोच आपट
काचेवर टकटक -
बाळाने उघडली
चिऊ चिऊ आली
लाडूचा खाऊ
चोचीने घेऊ -
बाळाने मुठीत
लाडू लपवला
बाळ हळूच
खुदकन हसला -
चिऊ चिऊ चिडली
खाऊसाठी रडली
खिडकी बाहेर
"चिऊचिऊ" ओरडली !
.
सशाने धरले सिँहाचे कान
गरगर फिरवून मोडली मान ।
शेळीने घेतला लांडग्याचा चावा
लांडगा ओरडला-धावा धावा ।
मुंगीची ऐकून डरकाळी कानात
हत्ती घाबरून पळाला रानात ।
कासवाने लावली हरणाशी शर्यत
हरीण दमले धापा टाकत ।
उंदराने बोक्याच्या पकडून मिशा
काढायला लावल्या दहा उठाबशा ।
बाळूने मोजले दोन सात चार
स्वप्नात बाळू मोजून बेजार !
'
ढिशुम क्लेमर ;) --- गेल्या काही दिवसात,मि.पा.चे जे "झाले'',ते स्पॅम अॅटॅक मुळे झाले,पण प्रस्तुत जिल्बी ही,आंम्हाला मि.पा... आले..आले...अश्या बातम्या लागल्यावर..मि.पा.वर येता येता,जे काही "झाले"..त्यामुळे आलेली आहे,ती तितक्या'च मजेनी चाखावी,ही णम्र विणंती...! :p
(ही जिल्बी,आंम्ही मठ्ठा पीत,मा.आगोबास समर्पित करीत आहोत! 
)
