कविवर्य विंदा करंदीकर यांची माफी मागून......
गर्भात वेदनेच्या रुजवू नकोस काही
उसळू दे वेदनांना त्याला इलाज नाही.
उसने घेवून बीज पेरु नकोस काही
मातीत खोट आहे त्याला इलाज नाही.
सद्भाव माणसांचा आणि स्वप्ने सुखाची
विषवल्लीनी वेढली त्याला इलाज नाही.
बोल ते फुकाचे आणि आदर्श देवाघरचे
नजरेत विखार आहे त्याला इलाज नाही.
------- अभय बापट
२९/०७/२०२३
निरोपाच्या क्षणी . . …
निरोपाच्या क्षणी अश्रू डोळ्यातील चटका लावून गेले,
मन कातर, हळवे हळवे करून गेले.
म्हणालो, “वेडे, ह्या जन्मी जरी जमले नाही तरी पुढच्या जन्मी नक्कीच जमवू.
हातात हात घालून चालू,
एकच कॉफी मागवून, ऊष्टी ऊष्टी पिवू,
चंद्राच्या साक्षीने बिलगून वाळूत पाऊल खुणा ऊमटवू,
पावसात भिजू, ऊन्हात तापू.
मिठीत एकमेकांच्या जगाला विसरू टाकू.
किती ते मेसेज लिहितो अन् मला छळतोस तू
कर जरा कंट्रोल बाबा का उगा जळतोस तू
मित्र मज असले जरी पैशास येथे पासरी
तुज नको कसलीच चिंता तू मला सर्वोपरी
राग का यावा तुला हे गूढ मजला नाकळे
लिस्टातला तो एकजण, नाही कुणी रे आगळे
फक्त कॉफीचे निमंत्रण एक मी स्वीकारले
चार घटका हास्य, गप्पा यामधे वाहावले
ठेवला मी फोन होता मूक सारा वेळ तो
एवढीशी चूक झाली, मजवरी का उखडतो
नाहि जमला घ्यायला रे फोन तव तेथे मला
बिल कुणी भरणार माझे, मित्र जर रागावला?
शंका नको घेऊ जरा तू निखळ मैत्री ही असे
माझिया डीपीवरी तो फक्त 'लाईक' देतसे
बऱ्याच दिवसांनी एक रोमँटिक कविता झाली!! :-)
कोण तू, माझी कुणी आहेस का?
स्वप्नजा.. जागेपणी आहेस का?
त्या सुगंधाचाच दरवळ आज.. अजुनी..
ब्रह्मकमळाची सखी आहेस का?
चाल नुपुरांची किती अलवार.. नाजुक!
चालुनी येते खरी आहेस का?
राग छेडी तार हृदयाचीच माझ्या..
अजुनी तू "रागा"वली आहेस का?
काल मज दिसलीस तू होती म्हणूनी..
आज वाटे, तू उद्या आहेस का?
---
का तुझा मी शोध घेतो पण, निरंतर?
सर्वस्व माझे व्यापुनी आहेस का?
राघव
[१९ जुलै २३]
https://www.esakal.com/desh/woman-climbs-tower-in-madhya-pradeshs-shivpu...
या बातमीवर कविता
(कुसुमाग्रजांची क्षमा मागून)
हे सर्वांनो, तारयंत्र व्हा!
हे सर्वांनो, तारयंत्र व्हा!
नांदण्याचे निरोप माझ्या
प्रियकराला पोचवा ॥
वाट एकाकी प्रेमाची,
हरवलेल्या बाईमाणसाची,
बरसुनी आकाश सारे,
अमृताने नाहवा ॥
स्वतःचे स्वरूप ,पाहू दे मज डोळा
नाही मी भोळा , कळेल मज .
जाऊ दे मला , माझीया आत्म्याकडे
अन्य कुणीकडे , कळेल निजरूप???
पहीला मी खादाड , नंतरचा आसक्त
त्यानंतर अजून काही (?), भ्रम हा गेला !
आसक्ती हे मूळ , त्यावरी अनंत बांडगूळ
वेगवेगळे खूळ , पोशिले मी आवडीने .
ऐश्या निरंतराची , आहे मज गाठी
याशिवाय पाठी , नाही काही !
आत्मा म्हणे आता , पाहूनी मूळ रुप
होऊ नको तद्रूप , पुन्हा एकदा .
मूळ रुप खरे , जन्मांतरीचे बरे
. साफ करुनी त्याला , घडव पुन्हा .
https://maharashtratimes.com/maharashtra/mumbai-news/maharashtra-cabinet...
दादांना अर्थखाते
जर फायली दिल्या
तर जसे चोराहाती
तिजोरी किल्या !
घरी तो आला
मित्र हाडवैरी
सावरण्या जुनी
आपली हेराफेरी
कलंक
स्वत: धरला
घरचा पलंग
म्हणे नागपूरचा
तुम्ही कलंक
धोका दिल्याने
तुम्ही,त्यांनी
केला हा चंग
फिरवले मोहरे
झालात दंग
पार्टी फोडून
केले हो नंग
वाचवेल कोण
तो तैमूरलंग?
थांबवा आता
बोलणे सवंग
भेटा मग त्या
ममतास वंग
वाटला फटाका
निघाला लवंग
कसा तू सोडला
भगवा संग
नि झाला भणंग
मी कार्यकर्ता,
मीsssss कार्यकर्ता.....
वारसा,लाभ.... नेत्यांची मुलं-मुली
पदं मर्जीतल्यांना,आमच्या थंड चूली
सतरंजी उचलायला मात्र मी
टाईमपास खेळतो,जंगली रमी
मी कार्यकर्ता
मी कार्यकर्ता
वर्षानूवर्ष पक्षात मी ठाम
शपथघेती आयारामगयाराम
संकटमोचन मी,मी विघ्नहर्ता
जो विसरला जातो चरताचरता
मी कार्यकर्ता..मी मी मी कार्यकर्ता...
एक बिर्याणी आणि एक बीअर,
एक हिरवी नोट घेऊन मी चीअर
नेत्याने खांद्यावर हात ठेवला
तर हसतो मी मरतामरता
मी कार्यकर्ता..मी मी मी कार्यकर्ता
प्रेर्ना - मातीचे पाय
पयन स्प्र्शुन अले
ते हत मलले होते
लक्क उमग्ले तेवहा
ते पय मतिचे होते
मि केवल पहत होतो
पयन्च्य खल्चि धुल
ति ललतस लववि
हे एकच मथि खुल
मि इथ्वर पहुन अलो
पौल्खुना विर्नर्या
अधि कुन्वत, मगुन
कप्ति विकत हस्नर्या
अत पुन्ह चलवे पुधे,
कि परत फिर्वे?
सोस न-लयक पयन्चे
पुसुन अव्घे तकवे?
प्रेमल श्ब्दन्चि ओल
मनत र्झिपत नहि
व्हवे नत्मस्त्क
पयहि दिसत नहि
