Loreak...एक स्पॅनिश चित्रपट.
Loreak - flowers.
Directors: Jon Garaño, José María Goenaga
Loreak - flowers.
Directors: Jon Garaño, José María Goenaga
कृष्णा ..सावळा..बासुरीवाला..राधेचा सखा..अगदी लहानपणापासून आपण याची अनेक रूपे पाहत मोठे होत आलो आहोत.मुलींना त्याच बासारीधारक रूप आवडतं.
लहान असताना कान्ह्याच्या रम्य नटखट गोष्टी ऐकल्या आहेत.अजूनही छोटा कान्हा माती खातो तेव्हा यशोदामय्या त्याला दरडावून तोंड उघडायला सांगते तिला विश्वरूप ब्रम्हांड दिसते आणि तिला भोवळ येते.हि गोष्ट फार फार आवडते. कालिया मर्दन ,सखे सवंगडी जमवत लोण्यावर मारलेला डल्ला,करंगळीवर तोललेला पर्वत असो बालपण या गोष्टींनी समृद्ध झाले आहे.
सध्या इतकी व्यस्तता झाली आहे की १०-२० किमीची भटकंतीही सुसाह्य झाली आहे.घर की मुर्गी दाल बराबर सारख ण करता आसपासच्या ठिकाणांना करोनातला आधार म्हणून डावलून कसे चालेल.टाकळी ढोकेश्वरची लेणी (गुहा) पाहण्याचा सूटसुटीत बेत आखला .
“श्रावण मासातली हिरवाई पाहत रस्ता कापत होतो.रस्त्याच्या दुतर्फा देवबाभाळाची आणि पिवळ्या रंगांच्या फुलांनी मांडव घातला होता.शेतातली पिकं,झेंडूची फुले ,सूर्यफुल मन मोहित करीत होती.एक हिरवाईने नटलेला डोंगर दिसला येतांना थांबूया इथे ठरवले.हवेत आल्हाददायक गारवा जाणवत होता.मनोमनी पावसाची इच्छा बाळगत होते.
अंतरी अधिवास करून असलेल्या तरल भावना, भावनांच्या वर्तुळात विहार करणाऱ्या सरल संवेदना, कृतीचे किनारे धरून वाहणारा सोज्वळपणा, नीतिसंमत संकेतांना प्रमाण मानणारा सात्विक विचार अन् त्या विचारांना असलेले मूल्यांचे भान, त्यातून जगण्याला लाभलेले नैतिक अधिष्ठान, कार्याप्रती असणारी अढळ निष्ठा, विसंगतीपासून विलग राहणाऱ्या विचारांना प्रमाण मानत जीवनाचा नम्रपणे शोध घेऊ पाहणारी नजर अन् नजरेत सामावलेलं प्रांजळपण, या आणि अशा काही आयुष्याला अर्थ प्रदान करणाऱ्या धवल गुणांचा समुच्चय कोण्या एकाच एक व्यक्तीच्या ठायी असू शकतो का? नक्की माहीत नाही. पण बहुदा नसावाच.
वरदान
============================================================================================
ॐ श्रीं ह्रीं श्रीं नम्:”, “ऊँ श्रीं ह्रीं श्रीं कमले कमलालये प्रसीद प्रसीद श्रीं ह्रीं श्रीं ऊँ महा लक्ष्म्यै नम्:” हा मंत्र म्हणून श्री यंत्राची विधिवत पूजा केल्याने घरात लक्ष्मी स्थिर राहते आणि सर्व प्रकारच्या आर्थिक संकटांपासून तुमचे रक्षण होते.
============================================================================================
असो !
व्हिस्टा डोमच्या ‘दख्खनच्या राणी’तून लोणावळ्यापर्यंत प्रवास केल्यावर आता वेळ होती, परतीला ‘01007 दख्खन विशेष एक्सप्रेस’मधून पुण्याला परतण्याची. त्यासाठी मी लोणावळ्याच्या फलाट एकवर येऊन बसलो होतो. लोणावळ्यात हलका पाऊस सुरू होताच, शिवाय स्थानकातून आजूबाजूला दिसणारे हिरवेगार डोंगर ढगांमध्ये अर्धे लपलेले दिसत होते.
ठाणे जिल्ह्यातील 'माहुली' हा किल्ला ट्रेकर्ससाठी एक आवडता ट्रेक आहे. त्यातही तो मुंबईकरांना जवळ. मुंबई-नाशिक राष्ट्रीय महामार्गाला लागून असलेला हा गड त्याच्या सुळक्यांसाठी प्रसिद्ध आहे. त्यातीलच एक सुळका म्हणजे 'वजीर' सुळका. माहुली गडाचा पसारा हा दक्षिण उत्तर असा पसरला असून त्याच्या दक्षिणेला अनेक सुळके आहेत. यातील सगळ्यात शेवटचा सुळका म्हणजे वजीर. माहुली किल्ल्याचाच भाग असला तरी वजीर सुळक्याचा ट्रेक हा माहुली किल्लयाच्या ट्रेकपासून पूर्ण वेगळा आहे. तसेच, वजीर ट्रेक हा तुलनेने खूप सोपा ट्रेक आहे.
श्रावणाच्या निमित्ताने आणि लॉकडाऊनमुळे देवळे बंद आहेत शंकराची. म्हणजे नावाजलेली बंद आहेत. पण हे खिरेश्वर पाहता येईल.
[हॉटेल 'जिव्हाळा'
मेन्यूकार्ड: चिकनथाळी -- फक्त ६० रूपै]
त्या शहरातली नेहमीसारखीच एक मोकळी संध्याकाळ आणि त्यात कुंद कुंद पावसाळी हवाही फारच उदास पडलेली...! आणि शिवाय दुपारी बॅकलॉगचा एक पेपर देऊन दु:ख फारच अनावर झाल्यामुळे, आम्ही सगळे ताबडतोब 'मैफिल बार अँड रेस्टॉरंट' येथे जाऊन बसलो.