समाज

एटलस सायकलीवर योग यात्रा १: प्रस्तावना

मार्गी's picture
मार्गी in जनातलं, मनातलं
23 May 2018 - 10:43 pm

१: प्रस्तावना

नमस्कार!

नुकतीच मी एक सायकल मोहीम पूर्ण केली. योग प्रसारासाठी सायकल यात्रा अशा मोहीमेत सुमारे ५९५ किलोमीटर सायकल चालवली आणि ठरवल्याप्रमाणेच ही मोहीम पूर्ण झाली (फक्त काही कारणामुळे एक टप्पा कमी झाला). मध्य महाराष्ट्रातील परभणी जिल्ह्यात कार्यरत 'निरामय योग प्रसार व संशोधन संस्था' तसेच तिच्या कामाचा झालेला विस्तार ह्या संदर्भात हा प्रवास होता. परभणी, जालना, औरंगाबाद व बुलढाणा जिल्ह्यांमध्ये काम करणारे योग साधक, योग शिक्षक ह्यांच्याशी ह्या प्रवासात भेटलो. आता त्याविषयी सविस्तर लिहिणार आहे.

समाजआरोग्य

आख्यायिका

बिपिन कार्यकर्ते's picture
बिपिन कार्यकर्ते in जनातलं, मनातलं
20 May 2018 - 9:06 pm

भारत हा आख्यायिकांचा देश आहे. इथे हरघडी, हरवक्त, हरयुगी नवनवीन आख्यायिका जन्माला आल्या.

**

आख्यायिका सर्रियल भासतात. लाईफलाईक असतात. 'हे खरं आहे' असं वाटता वाटता एकदम भानावर येऊन लक्षात येतं अरे ही तर आख्यायिका आहे. पण आख्यायिका आभासी मात्र नसतात. किंबहुना त्या वास्तवाची जुळी प्रतिमा असतात. वास्तवाचं प्रतिबिंब असतात. त्यामुळे, आख्यायिका अमर आहेत. कारण वास्तव अमर आहे, अचल आहे.

**

संस्कृतीइतिहासमुक्तकसमाजप्रकटनविचार

बेबी डोल मै सोने दी

जेडी's picture
जेडी in जनातलं, मनातलं
19 May 2018 - 7:20 pm

काल "एबीपी माझा"वर एक बातमी पाहिली. त्यात सुरुची त्रिवेदी या मुलीने एका गतीमंद मुलाशी लग्न केले आणि त्यांचा संसार कसा सुखाचा आहे वैगेरे दाखवत होते. त्यांना एक मुलगी देखील आहे वैगेरे दाखवत होते. त्या बातमीला “तुझ्या माझ्या संसाराला आणि काय हवं, दिस येतील दिस जातील”, हे गाणे पार्श्वसंगीत म्हणुन वापरले होते. त्यात त्या मुलीच्या सासू सासऱ्यांची, गतीमंद नवऱ्याची मुलाखत दाखवली , तो माणूस फक्त ती खूप प्रेम करते एवढेच बोलू शकला पण बाकी ती कशी खुश आहे, कुटुंब कसे सावरलेय वैगेरे वर भाष्य चालले होते.

समाजविचारप्रतिसादप्रतिक्रिया

स्वैपाकघरातून पत्रे १

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जनातलं, मनातलं
19 May 2018 - 8:21 am

अन्नपूर्णा,
(तुझी सासू असती, तर तिला प्रिय म्हणाले असते... असो.)

मांडणीवावरसंस्कृतीपाकक्रियावाङ्मयसाहित्यिकसमाजजीवनमानतंत्रप्रकटनप्रतिभा

तुझ्यासाठी म्या काय नाय केलंय

खिलजि's picture
खिलजि in जे न देखे रवी...
14 May 2018 - 4:07 pm

तुझ्यासाठी म्या काय नाय केलंय

माझं मन बी बोन्साय केलंय

पयलं व्हतं त्ये धरणावाणी

त्यात मॉप व्हतं पाणी

रंगीत मासळी पवत होती

मस्त लव्हाळं झुलंत होती

दिवसा खोखो नि रात्री कबड्डी

जल्ला स्पीड म्हणू कि जेट्टी

चाबूक घेऊन खाली तू आली

काय ठाऊक तू खाऊन आली ?

फटक्यात जिंदगी स्मशान केली

ती चमचमती दुनिया बी गेली

त्या समद्यास्नी मारून टाकलंय

मॉप पाणी बी आटवून टाकलंय

समद्या भावनांना पेटवून टाकलंय

माझं मन बी बोन्साय केलंय

पयला होतो म्या ताडावाणी

दिस रात एक मज होते

आता मला वाटते भितीकाहीच्या काही कविताइतिहासविडंबनसुभाषितेसमाजजीवनमानआईस्क्रीम

पुनःश्च - किरण भिडे

वेल्लाभट's picture
वेल्लाभट in जनातलं, मनातलं
14 May 2018 - 11:24 am

नमस्कार,
किरण भिडे यांच्या वतीने हा लेख इथे देत आहे.
धन्यवाद.

------------------------------

a

वाङ्मयसमाजप्रकटनलेख

एकाच माळेचे मणी

जेडी's picture
जेडी in जनातलं, मनातलं
14 May 2018 - 10:28 am

विकेंडला बऱ्यापैकी युट्युबवर व्हीडिओ पाहत असते, मग जे काही ब्राउज लिस्ट मध्ये येईल ते पाहत असते, बऱ्यापैकी माहिती मिळते, नवीन काहीतरी सापडते.

पाच वर्षे झाली घरी टीव्ही नसल्याने करमणूक म्हणून पुस्तके आणि नेट वरच्या माहितीचा आधार मिळतो . तर सांगण्याचा मुद्दा असा कि, पाहता पाहता एका बाईंचा व्हीडिओ पहिला, त्या खूप जोरजोराने माईक समोर ओरडत होत्या. समोर अपार जनसमुदाय ऐकत होता . कोणी बाई इतक्या लोकांसमोर बोलत असल्या कि माझा उत्साहाला उधान येते त्यामुळे मग पुढे ऐकत राहिले.

समाजविचारप्रतिसादप्रतिक्रियालेखमत

आयुष्य म्हणजे काय रे भाऊ?...

अबोलघेवडा's picture
अबोलघेवडा in जनातलं, मनातलं
11 May 2018 - 11:48 am

एकंदरीत काहीतरी philosophical लिहायचा मूड झाला आज. सोसायटीची मीटिंग झाली. त्याच त्याच चर्चा, तेच तेच विषय.. आयुष्यात नाईलाजास्तव करावी लागणारी कुठली गोष्ट असेल तर ती म्हणजे आपण राहतो त्या सोसायटी च्या कमिटी मध्ये काम करणं. परमेश्वर सगळी सुखं हात जोडून समोर उभी येऊ देत नाही. म्हणून जेव्हा आनंदाने मनस्वी जगायचं ठरवलं तेव्हा परमेश्वर म्हणाला थांब. अजून हिशेब चुकते करायचेत तुझ्या पापांचे. आणि मग मी सोसायटी चा सचिव झालो.

समाजजीवनमानविचार

फुलांचा फोटो

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जनातलं, मनातलं
11 May 2018 - 9:52 am

‘ती आज येईल, तेव्हा तिला सांगेन,’ मनोहर कॅमेऱ्याची लेन्स पुसता पुसता स्वतःशीच म्हणाला. ‘तिला कळत नसेल, असं नाही, पण तिच्या लक्षात आलं नसेल. आपल्यातरी कुठं लक्षात आलेलं आधी!?’ सोनेरी फ्रेममधून त्याने बाहेर नजर टाकली. पाचगणीचा table land सकाळच्या कोवळ्या उन्हात फार लोभस दिसत होता. आज या batchला घेऊन जायचं होतं. आधी या मैदानावरून एक चक्कर, मग दऱ्याखोऱ्यात , जंगलात .....निसर्गाची प्रत्येक फ्रेम सुंदर, कशाचेही फोटो काढा! .... अठरा मुलंमुली, वेगवेगळ्या राज्यातून आलेल्या. आज तिसरा, उद्या शेवटचा दिवस. उद्या संध्याकाळी सगळे पांगतील. पुन्हा गाठ पडतील, न पडतील.... मनोहरला हे नवे नव्हते.

मांडणीवावरसंस्कृतीकलावाङ्मयकथासाहित्यिकसमाजजीवनमानप्रवासभूगोलदेशांतरराहती जागाछायाचित्रणरेखाटनस्थिरचित्रप्रकटनप्रतिभा

कोहम्

अबोलघेवडा's picture
अबोलघेवडा in जनातलं, मनातलं
7 May 2018 - 12:39 am

मी व्यक्तीशः या पृथ्वीवर का आलो? येऊन नक्की काय करायचा प्रयत्न करतोय? मी नसतो आलो इथे तर या पृथ्वीमध्ये म्हणा किंवा कोणाच्याही आयुष्यात म्हणा काय फरक पडला असता? जर आपण निमित्तमात्र आहोत आणि आपली दोरी त्या विधात्याच्या हातात आहे (आठवा तो आनंद सिनेमातला राजेश खन्ना चा प्रसिद्ध डायलॉग!) तर तुम नही तो कोई और सही असं म्हणून परमेश्वराने दुसऱ्या कोणाकडून तरी कामे करवून घेतली असती. म्हणजे थोडक्यात मदाय्राने दोरीने बांधलेल्या माकडासारखी माझी अवस्था आहे तर. असे काही बाही विचार हल्ली माझ्या डोक्यात येत असतात. कदाचित चाळीशी उलटल्याचा हा परिणाम असावा किंवा हल्ली म्हातारचळ लवकर सुरु होत असावा.

विनोदसमाजविचारअनुभव