नमस्कार मिपाकरहो !
कृपया मला कुणी (फक्त) ऑफिसला साजेसा पर्याय सांगेल का?
अवतीभवती अशी बरीचशी माणसे आहेत ज्यांना तिथे काम करणे आवडत नाही आणि उपाशी राहणेही योग्य वाटत नाही. अशांसाठी काही पर्याय माहित असल्यास सुचवावे.
धन्यवाद.
गाभा: माझ्या एका मित्राला तू महाराष्ट्राच्या राजकारणात का जात नाही असे विचारले असता , त्याने ही इंडस्ट्री " of the maraathaa , by the maraathaa, for the maraathaa" आहे असे धक्कादायक उत्तर दिले . त्याच्याशी बराच वाद घातल्यानंतर त्याचे काही मुद्दे खालील होते जे मला मान्य करावे ,
उदा .
१) महाराष्ट्राच्या राजकारणातील बहुतेक आमदार मराठा आहेत .
२) मंत्रीमंडळात मधली characters ची नावेही एकाच विशिष्ट वर्गाची असतात . तसेच बोलली जाणारी भाषाही एका विशिष्ट वर्गाची असते , पुणे किंवा पार्ले येथील भाषा क्वचित असते .
ढिश्श- क्लेमर! :- एका फाइव्हस्टार देऊळाच्या एका 'सेवक' भटजीची सद्य:~कालीन व्यथा! ;)
गेले.. द्यायचे राहुनी
तुमचे 500 शें चे ते ऒझे
माझ्या माळ्यावरी.. आ.. त,
करं-कचून बांधलेले..!
आलो होतो देवळात मी
काहि अभिषेकांसाठी फक्त
वर्षाचे "झाले किती???"
पाचशे पाचशे शोषिती रक्त
अडिच लाखा चा दगड
लावलाय त्यांन्नी सेह्विंग्ज ला
बाकीच्यांचे निर्माल्य
काहि.. शे-कोटिंचा पाचोळा!
================
मूळ गीतकार, गीत - आरती प्रभु
(चाल : शूर आम्ही सरदार अम्हाला काय कुणाची भीती)
नेते आम्ही शूरवीर अम्हाला काय मोदींची भीती..
देव देश अन धर्म विसरूनी खेळू अंध ती निती..
भ्रष्ट सानिध्यात उमगली भ्रष्टाचारी रित..
खुर्चीवर जे बसवले आम्हा जडली येडी प्रित..
लाख पैसे ते चोरून नेईल अशी शक्ती या हाती..
देव देश अन धर्म विसरूनी खेळू अंध ती निती..
नेते आम्ही शूरवीर अम्हाला काय मोदींची भीती..
गेले दोन दिवस दोन कडव्यात अडकलो होतो, आता झटक्यात बाकीचे डोक्यात आले. =)) इथं पण सुचनांचं स्वागतच आहे.
काळा असे कुणाचा आक्रंदतात कोणी
मज पांढरा रुतावा हा दैवयोग आहे
सांगू कसे कुणाला कळ आपल्या रुप्याची?
चिल्लर कमावयाचा मज श्राप हाच आहे
थांबू घरी पहातो, होती 'अनर्थ' नोटा
रांगेत राहणेही विपरीत होत आहे
ही बँक, पोस्ट ते की, काहीच आकळेना
बंदीत सापडोनी मी 'रिक्तहस्त' आहे!
- स्वामी संकेतानंद
तू भरावे, मीच प्यावे,
साधणे ह्या क्रियेचे जमेना
अंतरीची, वारुणी ही
कां अशीही ओठी पडेना
हीच गोडी, हीच थोडी
पीण ग्लासात, काही पडेना
बूच वेढे, थोडे थोडे
सोडवावे, तरीही निघेना
बूच ढकलता, आत जाता
दारूमध्ये, तेही बुडेना
वास त्याचा, लाकडाचा
दारूला ह्या, मुळीही खुलेना
वास सुकल्या, या पेल्याची
आज भरता, तळी भरेना
वाट पाहत्या, या घशाची
आज खुलता, कळी खुलेना
('जगण्याचे भान हे' गाण्याच्या चालीवर रचलेले काव्य)
देशाचे प्रेम उसळले..
पाचशेचे नोटच गळले..
हजारला कीड लागली..
भ्रष्टांची गल्लत फसली..
मोदींचा निर्णय एकला....
भुरट्यांना केले कंगाल..
बॅंकांची भलती उलाढाल..
उधळून तो काळा पैसा शेठ मावळले....
अकलेचे झाड हे मोदी अपुले..
देशाचे हाड हे मोदी अपुले..
हम्म.. वट ती शेठांची झालीया फुसकी..
झालीया सार्या नेत्यांची मासकी..
जातच नाही गळ्यातून व्हिसकी..
काळी ती नोट निघाली नासकी..
नि:वस्त्र झाले..
भ्रष्ट पळाले..
मंत्र्यांनी सार्या..
चला आज दाखवतो तुम्हा विज्ञानाची प्रगती..
Video games मुळे होणारी मैदानी खेळांची अधोगती..
Robots मुळे माणूस स्वत:चे अवयव विसरलाय..
Machines च्या वाढत्या किंमतींमुळे रुपयाचा भाव घसरलाय..
Whatsapp आणि Facebook मुळे मुक्तसंवादाला बसलय टाळं..
Computer वरील प्रकाशामुळे जग दिसू लागलय काळं..
वाहनांच्या धुरामुळे Oxygen Traffic मध्ये अडकला..
Mileage Cars च्या अतिवापरामुळे Petrol चा भाव भडकला..
विज्ञानाच्या भुतांनी मिळवला अध्यात्मिक देवांवर विजय..
मुंबईसारख्या मायानगरीमुळे झाला गावच्या निसर्गाचा पराजय..
पेर्णा
"याड लागलं, याड लागलं" अशा फॉरिन ऑर्केस्ट्रासहीत मोबाइलची रिंग वाजली.
नंबर कोणाचा असावा असा विचार करीत असतानाच लक्षात आलं, सुरवातीला‘०७१५२’ आणि शेवटी डबल झीरो… अरे हा तर वर्ध्यावरुन आलेला, म्हणजे विदर्भातील दिसतोय. सोन्याबापू तर आला नाही ना सुट्टीवर? का कुणा विदर्भवासीवर अन्याव झाला आता?
‘हॅलो…’
आता कुणा टिपिकल वर्‍हाडी हेल कानावर पडणार म्हणून आनंद झाला.
मला मधुमाश्यांची भयंकर भीती वाटते. कारण हि तसेच आहे, बालपणीची गोष्ट १२-१३ वर्षांचा असेल. दिल्लीच्या बिर्लामन्दिराच्या मागे असलेल्या जंगलात मित्रांसोबत फिरत होतो. अचानक समोरून मधुमाश्यांचे भले मोठे सैन्य चालून येताना दिसते. कुणीतरी बहुधा त्यांची खोड काढली असावी. पण मधुमाश्यांच्या न्यायच अजब, गुन्हेगार कुणी का असेना, जो समोर दिसेल त्याला डसा. जीव मुठीत घेऊन पळालो. बहुधा उसेन बोल्टचा रिकार्ड सुद्धा मोडला असेल. ओलम्पिक असते तर नक्कीच सुवर्णपदक मिळाले असते. तरीही शरीरावर कित्येक ठिकाणी मधुमाश्यांच्या चुंबनांचे वेदानामयी काटे उमटलेच.
