तुझे शहर

तुझ्या नकळत तुझे शहर फिरून आलेय –
डोळे न उघडता तुला पाहून आलेय

रस्ते ओलांडताना तुझा हात धरला आहे –
तुझा हात घामेजला आहे

मंदिरातले कासव ओलांडले आहे –
तुझ्या हातावर तीर्थ ठेवले आहे

दर्ग्यातल्या जाळीतून डोकावले आहे –
लोबानचा गंध दरवळत आहे

मिठाईच्या दुकानात इमरती घेतली आहे –
हात चिकट, तोंड गोड झाले आहे

भर बाजारात चिक्कीच्या बांगड्या घेतल्या आहेत –
तुझे डोळे चमकत आहेत

रसवंतीत पांढऱ्या मिशीचा रस प्याले आहे –
तुझा रुमाल पुढे, हसू मागे आहे

त्या झाडाखाली क्षणभर थांबलो आहोत –
तू सावली, मी नि:श्वास झालो आहोत

लाचा घेताना मी गोंधळले आहे –
तू म्हणतोस, रंग जाऊ दे, आठवणी राहू देत

‘हेच तुझे घर का?’ मी विचारले आहे –
हातात हात घेऊन तू मौन राखले आहेस

अर्ध्यामुर्ध्या नदीत मी पाय सोडले आहेत –
तू डोळ्यांत नदीला वाट दिली आहेस

‘मी वर्तमानात बोलते’ मी उगाच म्हणते –
‘तू कुठे माझा भूतकाळ आहेस!’ तुझा खोल श्वास बोलतो

तुझ्या नकळत तुझे शहर फिरून आलेय –
डोळे न उघडता तुला पाहून आलेय

-शिवकन्या