कविता

गुन्हेगार!

एकेका श्वासाचा हिशोब मांडून केलेले आरोप
ती आरोपी असल्याचे सिद्ध करत होते ..ते !
"तिचं जगणं " हाच कसा गुन्हा असू शकतो…
नेहमीच ?

पण गीतेवर हात ठेवून तिनेही मान्य केले
की जगण्याचे विशेष असे काही कारण नाहीये!
" तो मर क्यो नहीं जाती ?"
तटस्थ लोकांनी प्रश्न विचारला!
नेहमीसारखाच !

ज्या प्रश्नांना उत्तर नसते, वा ज्यांचे ना उत्तर सुचते,
चौरस घेउन कागद काही, लिहून घ्यावे सुबक नेटके.
करून होडी त्या सा-यांची, पाण्यावरती सोडुन द्यावी.
काठावरती बसून आपण, त्या होडीची गंमत घ्यावी..

कुणी खोडकर खट्याळ मुलगा त्या होडीला उचलुन घेइल.
हसेल क्षणभर.. पान जाळिचे शीड म्हणूनी वरती ठेविल.
फुंकर घालुन हलके हलके पाण्यामध्ये लोटुन देइल ..
त्या पानाचा भार केवढा?? इवली होडी कशास साहिल?
डुबकी मारील एखादी वा लटपट लटपट पुढेहि जाइल..
नवीन पाणी नवा किनारा, दूरदूर वा-याने न्यावी ..
काठावरती बसून आपण, त्या होडीची गंमत घ्यावी..

मला ग बाई वाट गावली, माझ्या नशिबानं
सप्तशॄंग गडावर जायचं, नवरात्रीत चालून ||धृ||

हाती धरली कावड
गोदेच्या निर्मळ पाण्यानं ||१||

गड झाला हिरवा
साथ दिली पावसानं ||२||

घर माझं भरलं
धन धान्याच्या राशीनं ||३||

जगण्याची रीत दावली
देवी सप्तशॄंगीनं ||४||

नवसाला पावली आई
आशीर्वाद दिला तिनं ||५||

पुजा करून ओटी भरीन
कुंकू लावीन हातानं ||६||

सगे सोयरे झाले सोबती
पायी चालती आनंदानं ||७||

दर्शनाची आस लागली
घाईनं उचलते पाऊलं ||८||

कृपा असू द्यावी भक्तांवरी
विनवणी करी पाषाण ||९||

आता तिची दृष्टी परत मिळाली होती तिला
तिची भिरभिरती नजर शोधत होती
त्या राजकुमाराला
...
म्हणजे तिने तरी त्याला
आपल्या मनःचक्षु समोर असचं
रेखाटले होते
तरुण, लकाकणार्‍या निळ्या डोळ्यांचा
भुरभुरणार्‍या सोनेरी केसांचा
...
रोज पहाटे उठून
घराबाहेरच्या अंगणात
अंदाजाने फुलं वेचायची
चाचपडत,
अंधारामुळे नाही.. अजिबात नाही
अंधार तर तिचा जुना सोबती
तिची दृष्टी गेली बालपणी, तेव्हापासून
पण
कळी खुडली जाता कामा नये, हि भीती
....
एक दिवस अवचित या राजकुमाराची
अन् तिची गाठभेट झाली

एका पुरूषांच्या जुळ्यांच्या जोडीचे
स्त्री जुळ्यांच्या जोडीशी जुळले

(जोड्या स्त्री-पुरूषांच्या होत्या. आधीच खुलासा केला. कारण कुणी कलम ३७७ चा विचार करतील!)

जुळले ते जुळले
कुणा न कळले

ज्याच्यात्याच्या जोडीदाराचा हातात हात घालूनी
प्रत्येक जोडी हनिमूनास निघाली

एकत्र मजा करायचा विचार नेक
भटकायचे ठिकाण ठरवले एक

बूक केले छानसे सी फेसींग हॉटेल थ्री स्टार
रूम शेजारी शेजारी नंबर दोनशे तिन, दोनशे चार

दिवसभर फिरले डोंगरावर
खाल्ले पिल्ले पोटभर

सेल्फी काढल्या घालून गळ्यात गळे
व्हाट्सअ‍ॅप फेबूवर स्टेटस शेअर केले

आतुरली यामिनी ही
उमलुनी पाकळ्यांना
मातलेल्या चांदण्याही
योजती बाहुपाशांना ।।१।।

गोडी जणु अमृताची
प्रसवे नभातुनी या
जोडी झुरे चातकांची
प्राशण्या ती शुभ्रमाया ।।२।।

अपूर्णता साहवेना
शश शोभे शशीदेहीं
काया छायेत मावेना
पूर्णता ये तिथीलाही ।।३।।

पौर्णिमेचा चांद भोळा
मनामनां मोहणारा
लाजताना तोळातोळा
कोजागिरी लुटणारा ।।४।।

जगदंबेच्या हातामधली शस्त्र शलाका विजयी होवो
रणचंडीचे स्मरण दुर्जना सदैव तुजला मनात होवो

ज्यांच्या हाती शस्त्र दुधारी त्यांचा बुद्धीभेद न होवो
नाही ज्यांच्या हाती काही त्यांचे घरटे सुखरुप होवो

आज निकामी शस्त्रे ज्यांची वृक्ष शमीचा त्यांना लाभो
सरुन जावो अज्ञाताचा काळ सुखाचा फिरुन येवो

सोन्याचा हा दिवस आजचा उजळ होऊ दे तुझ्या अंगणी
बलवानांचे मस्तक राज्ञी विनम्र होऊ दे तुझ्याच चरणी

दसऱ्याच्या मनःपूर्वक शुभेच्छा.

शिवकन्या

दो डोळ्यांचे झरते पाणी इथून मजला स्पष्ट दिसे
त्या पाण्याच्या आवेगावर ओठावरले गीत फिरे

डोळ्यांमधल्या रेषा तांबूस पूरी सांगते व्यथा खरी
सांगायाला शब्द कशाला झुळूक हळवी एक उरी

गदगद्णारे हृदय राजसा तुझा पोचतो इथे हुंदका
पाण्यालाही जागर असतो दिव्यात नसते केवळ ज्वाला

सहवासाचे अत्तर नाही तरी मिठीचा भास कोवळा
इथे तिथेही कुठेच नाही तरी बहराचा शुद्ध सोहळा

-शिवकन्या

व्हॉट्सअप च्या ग्रुपमधून नाव काढून टाकले
आणि सोशल मीडियाचे भूत मानगुटीवरून उतरले
मोबाईलच्या गुलामीतून जणू स्वातंत्र्य मिळाले
"मान वर करून" आता जगता यायला लागले

ह्याचा फॉरवर्ड त्याला, त्याचा फॉरवर्ड ह्याला
भलभलत्या विषयांवरचे वादविवाद संपले
दिवसाचे तास तर एवढे वाढलेत आता
की लॉंग पेंडिंग पुस्तकांचे वाचन करता आले

हॅप्पी गणेश चतुर्थी आणि हॅप्पी गुढी पाडवा
ईद,ख्रिसमस, पोंगल, ओणम सकट सगळे
सेल्फ्या काढण्या शिवाय सुद्धा
साजरे व्हायला लागले

तुझ्या भेटीला आलो दत्ता
सत्वरी या आता ||

तुझ्या मंदीराची केली वाट सोपी
नसे काही चिंता, मनी आस मोठी
वाट पाही दर्शनाची, तुम्ही प्रकटा ||

भक्तांची दु:खे करुनीया दूर
दिले जीवनात सुख भरपूर
सर्वांचा वाली तू तूच आमचा त्राता ||

पाहूनिया रुप होईल मनाची शांती
नसे आस कसली, तिच विश्रांती
सखा तूच गुरू तूच तूच होई दाता ||

ब्रम्हा विष्णू महेश तिन लोक शक्ती
तुझ्या ठाई एक झाले, व्यापूनी सृष्टी
रुप दाखवा तुम्ही दारी आलेल्या भक्तां ||

- पाषाणभेद
२८/०९/२०१९