कला

"

'मला ना, का कोणास ठाउक, इथे येऊन असं एखाद्या परक्या प्रांतात आल्यासारखं वाटलं.', माझी बायको म्हणाली. त्या वेळी, आणि त्या आधी तीन तास मला तेच वाटत होतं पण नेमक्या शब्दात मांडता येत नव्हतं.

दहावी झाल्यानंतरच्या मे महिन्याच्या सुट्टीत मित्रांबरोबर मुंबईला गेलो होतो तेंव्हाही हे असंच 'परक्या प्रांताचं' फीलिंग आलं होतं. पण तेंव्हा कुतुहल, उत्सुकता, या गोष्टी मोठ्या होत्या त्यामुळे ते तसं जाणवलं नाही. तिथली गर्दी परकी वाटली नाही, त्या गर्दीचा उबग आला नाही, गोंगाटाचा त्रास झाला नाही की काही नाही. या वेळी काळा घोडा कला उत्सवाला मात्र असं सगळं वाटलं. मन रमलं नाही.

तसा चर्चाविषय शीर्षकातच उघड होतोय. सध्या येणार्‍या हिंदी (तसंच इंग्रजी आणि मराठी) चित्रपटांचा दर्जा बघता मी जुने चित्रपट बघण्याचा सपाटा लावला आहे. मला कधी सत्यदर्शी, सामाजिक चित्रपट आवडतात तर कधी मनाला फक्त विरंगुळा देणारे मनोरंजक चित्रपट बघावेसे वाटतात. कोणता चित्रपट बघायचा हे ठरवलेलं नसेल तर मी जुन्या काळी हिट्ट झालेले किंवा गाणी बघून उत्सुकता वाटलेले चित्रपट शोधून बघते. हेतू एकच की एकेकाळी चित्रपट बहुसंख्य लोकांना आवडला होता म्हणजे त्यात थोडं तरी मनोरंजन-मूल्य असेल नाहीतर किमान गाणी ऐकून तरी समाधान मिळेल.