विडंबन

२१ मार्च हा जागतिक कविता दिन आहे(च), म्हणून एखादी ताजी कविता आपणही शोधू म्हटलं. सादर आहे....

(म्हटलेच होते...)

सुबक दिसता, दे हृदय म्हटलेच होते
नाइलाजाला सवय म्हटलेच होते

खीर देती ते पुन्हा घेता पुरी मी
मीहि चरण्याला विजय म्हटलेच होते

एक मिटता नयन अन खुलताही दुसरा
उमटते गाली वलय म्हटलेच होते

वाटली होतीच भीती या क्षणाची
त्या कडीने ना अभय, म्हटलेच होते!!

'परतुनी' जा(ये)ती कशा समजे न रंग्या
सासवांना मी प्रलय म्हटलेच होते!

-चतुरंग
२१-३-१७

प्रेर्ना - पिरा तैं चा धागा
मूळ कविता - गदिमा

चला जाउ द्या पुढे हि चर्चा
अजुनी नाही धागा संपला
इथेच जमवा कंपू
इथेच टाका तंबू !

आणखी थोडा व्हिजा वाढवू
काही वर्षं अजून थांबू
इथेच जमवा कंपू
इथेच टाका तंबू !

नाही गर्दी नाही प्रदूषण
जीवन इथले असे विलक्षण
उतरा ओझी, विसरा नाती
डॉलर पळभर चुंबू
इथेच टाका तंबू !

घट्ट धरूया आपली संस्कृती
सण वार अन रितिभाती
ढोल ताशे जोरात वाजवू
हिरव्या नोटा छापू
इथेच टाका तंबू !

(टीपः हे गाणे आणि हाच विषय घेउन एक विड्म्बन मला व्हॉट्स अप वर आले होते (कवी अज्ञात) . त्याचे मी माझ्या पद्धतीने सोपस्कार करून गाणे आणिक विषय तोच ठेवून, मूळ विडम्बन काराच्या प्रतिभेला अभिवादन करून हे विडम्बन लिहीत आहे )

कोणास ठाऊक कशी पण जेलात गेली शशी
शशीने हलविली मान, घेतले सुंदर ध्यान
अदालत म्हणाली, व्वा व्वा !
शशी म्हणाली, सोडा मला

कोणास ठाऊक कशी, पण जेलात गेली शशी
पनीरने मारली उडी, भरभर चढला शिडी
शशी म्हणाली, थान्ब थान्ब !
पनीर म्हणाला, नानाची टान्ग

आम्ही कोण म्हणोनि काय पुसता? आम्ही असू लाडके-
"श्रेष्ठींनी" दिधले असे कुरण हे आम्हास पोसावया
पैशाने तुमच्याच आम्ही मिरवू चोहीकडे लीलया
दुष्काळातही अर्थप्राप्ती आमुची पार्टी कराया शके //

सारेही विधी, कायदे, नियम हे आम्हा तृणासारखे
हस्तक्षेपच आमुचा शकतसे राष्ट्राप्रती द्यावया
अस्थैर्यातिशया अशी वसंतसे जादू करा॑माजि या
पोटार्थी प्रति-सूर्य पाळु पदरी - सत्तेपुढे जे फिके //

होतकरू नगरसेवकानची भरली होती सभा,
व्होटर होता सभापती मधोमध उभा.
व्होटर म्हणाला, व्होटर म्हणाला, "मित्रांनो,
देवाघरची लूट.. देवाघरची लूट !
तुम्हां अम्हां सर्वांना एक एक व्होट
या व्होटाचे कराल काय ?"

वाघ म्हणाला, "अश्शा अश्शा, व्होटाने मी काढीन नीवीदा."

ईन्जीन म्हणाले, "ध्यानात धरीन, ध्यानात धरीन
मीही माझ्या व्होटाने, असेच करीन, असेच करीन,"

चक्र म्हणाले, "सत्तेत येण्यासाठी, शेपूट हलवीत राहीन."

कमळ म्हणाले, "नाही ग बाई, वाघासारखे माझे मुळीच नाही,
खूप खूप व्होट मिळतील तेन्व्हा परीवर्तन करेन परीवर्तन करेन."

विशाल भौंची नेहेमीप्रमाणेच सुरेख गजल वाचली 'वंचनांचे खर्चही पडताळणे आता नव्याने' आणि आमच्या काही वंचनांचा बांध फुटला! ;)

शोधतो मौनात बागा, निरखणे आता नव्याने
पेठ गल्लीबोळ फिरुनी शोधणे आता नव्याने!

कोणत्या त्या बंगली वसते परी सांगा गड्यांनो?
फाटकांच्या अंतरी डोकावणे आता नव्याने!

'भारती' अन 'वाडिया'ही वाटती का क्षुद्र आता?
फर्ग्युसनच्या मृगजळी धुंडाळणे आता नव्याने!

'सीसिडी'ला पडिकणे मी सोडले आहे अताशा
वंचनांचे खर्चही पडताळणे आता नव्याने!

अत्यंत अर्थहीन, स्वैर आणि अजागळ विडंबन सादर आहे!

कुणाच्या फांदीवर कुणाची आर्ची?

कशासाठी चढवावे टेकू देऊन?
झाड होते कुणासाठी मूळ रोवून?
जमतात येथे कुणी मुव्हीज बघून!
तरी कशी आणतात घरातुनी खुर्ची?

लोक सारे येती येथे बुलेटवरून
वृक्ष जाती वजनाने वाकून झुकून
फांदीवर घेती सेल्फी झोकून झोकून
म्हणती हे वेडे पीर, 'चढू फांदी वरची!'

अंत झाला फोटोसाठी, जन्म एक सेल्फी
पारध्याची वाणी म्हणजे बेचवच कुल्फी
फांदी तीच परी तिची पडे गड्या ढलपी
परश्यापरी आयुष्य हे फांदीमुळे खर्ची

- स्वामी