मागील दुवा http://misalpav.com/node/44978
चालत सुटलो तर शंका समाधान होऊन खरा धबधबा दिसेल या विचाराने महेश पुढे चालायला लागला. अव्याचा नाईलाज झाला. त्याला त्याची शंका सोडवेल असा कोणीच दिसेना. अर्थात त्याने काही फारसे बिघडणार नव्हते. अव्याला दिवसभरात पुन्हा एखादी नवी न सुटणारी शंका सुचेल आणि ती कोणीतरी सोडवेल याची खात्री होती.
एका गल्लीतून पोरांचा घोळका सायकलींवरून बाहेर पडला, त्यांना बघून मी थांबलो. पुढच्या सिग्नलपर्यंत त्या पोरांनी रस्ता अडवला होता. मग ती परत एका गल्लीत घुसली. बहुतेक एका क्लासवरून दुसऱ्या क्लासला जात असावी. पण त्या पोरांमुळे माझ्या सायकलीच्या आठवणी जाग्या झाल्या.
मी आणि माझी सायकल 'एक दिल एक जान' होतो तेव्हा. शेजारच्या मित्राकडे, म्हणजे दोन इमारतीसोडून राहणाऱ्या मित्राकडे जायला मला बुडाखाली सायकल लागायची. आई बाबा वैतागायचे कधीतरी पण लक्ष नाही द्यायचे.
दिलीप चित्रे व जॅकलिन - अधोविश्वातली {Underworld}एक प्रेमकथा
-------------------------------------------
१}जान्हवी चा मृत्यू व हुस्न्या खाटीक
*
दिलीप चित्रे बार मध्ये बसला होता
समोर हुसेन खाटीक त्याचा जुना शाळेतला मित्र होता
शून्यात बघत दिलीप ने अर्धा चिकन टिक्का चा पीस उचलला
व बिअर चा घोट घेत तोंडात टाकला
भाय कितना दिन मातंग मनायेगा तू ?
जान्हवी भाभी थोडी ना वापस आने वाली है ? हुस्न्या चित्रे समजावत होता
हुस्न्या - मला सारे समजते पण तिच्यावर लहानपणा पासून प्रेम करत होतो आपण -ती जगात नाही ही कल्पनाच मला सहन होत नाही
(सत्य घटनेवर आधारित)
तारीख : 2 नोव्हेंबर
माणसं : एकूण आठ
अवस्था : प्रचंड दमलेली
व्यवस्था : एक क्वार्टर फ्युएल, दोन बाटल्या सिग्नेचर
तयारी : वेफर्स, शेंगदाणे, थोडसं चिकन, थोडे मासे, (गरीब शाकाहारी माणसांसाठी) थोडंस पनीर, चार ग्लास, कोल्ड्रिंक्स
वेळ : रात्रीचे अकरा वाजून तीस मिनिटे
अंक 1 : सुरुवात
एका ओळीत ठेवलेले चार ग्लास
एकात 10 मिली आणि दुसर्यात 30 मिली फ्युएल
तिसर्यात आणि चौथ्यात 30 मिली सिग्नेचर प्रत्येकी
कोल्ड्रिंक्स स्वादानुसार
"" चांगभलं ""
चर्चा : दमलेल्या आई बापाची कहाणी
बाळकृष्ण वारजे आणि सुमती वारजे हे दांपत्य आज जीवन हॉस्पिटलमध्ये आले होते. आज सुमती वारजे यांच्या चेकअपचा रिपोर्ट येणार होता. नर्सने बोलावलं तेव्हा ते दोघं डॉक्टरांच्या केबीनमध्ये गेले.
"नमस्कार. बसा." डॉक्टरांनी त्यांना बसावयास सांगितले.
"डॉक्टर रिपोर्टस् चं काय झालं??" बाळकृष्ण यांनी विचारलं
"थोडं मन घट्ट करा सर." डॉक्टर म्हणाले.
"काही प्रॉब्लेम आहे का??" सुमती वारजे म्हणाल्या.
मी ज्या सोसायटीत रहातो तिथे "आप्पा कुलकर्णी" नावाचा एक सदस्य रहातो..आमचे ३५-४० वर्षाचे संबंध आहेत
आप्पा व त्याचे मित्र गेली अनेक वर्षे एक उपक्रम दिवाळीत राबवतात..
तो म्हणजे
स्मशानात काम करणारे जे कर्मचारी आहेत त्याना "दिवाळी फराळ" वाटप
मृत्यु काळ वेळ दिवाळी दसरा पहात नाहि..
कर्मचा-याना ना दिवाळी ना दसरा...
आप्पा व मित्र हे काम वर्षानु वर्षे करत आहेत..
ना गवगवा ना चमकेगीरी...
सलाम
मला नोकरी लागेपर्यंत घरची परिस्थिती बेताची होती
आई खूप सुगरण होती -तिने "भरली वांग्याची भाजी केली -मस्त झाली होती
पुन्हा आईला म्हणालो ते तसली वांग्याची भाजी कर ना
तिने केली पण चव ठीक नव्हती -मी आईला म्हणालो भाजी पहिल्या सारखी नाही झाली
आई म्हणाले अरे महिना अखेर आहे तेल संम्पत आले आहे त्या मुळे तेल कमी वापरले
मी काहीच बोललो नाही
नोकरी लागली पहिला पगार झाला अन तिला त्या काळातला फेमस ब्रॅंड पोस्टमन रिफाईंड तेला चा डबा आणून दिला
तिला खूप भरून आले -व तिने जवळ घेऊन केसावरुन मायेनं हात फिरवला
आज सकाळी जाग आल्या आल्या पुन्हा तिने फेसबुक, व्हॉट्सअप चालू केलं. फेसबुकवर त्याचं नाव शोधलं पण ते दिसत नव्हतं म्हणजे अजूनही ब्लॉक लिस्ट मधेच आहे मी. तिने विचार केला आणि हसली मनात. काही मोठा इश्यू किंवा मोठं भांडण नव्हतं झालं. तरीपण त्याने तिला ब्लॉक केलं होतं. खुप रागवला होता तिच्यावर कारण पण तसंच होतं तिने मेसेज केला नव्हता त्याला. आता मेसेज नाही केला म्हणून इतकं काय रागवायचं?
आज बँकमध्ये खुप गर्दी होती. महीन्यातला शेवटचा आठवडा असला की गर्दी ठरलेलीच. मिताली विंडोवर बसून आपलं काम करत होती. स्लिपवर लिहलेली रक्कम मोजून समोरच्या ग्राहकांना देणं आणि घेणं मोठं जोखमीचं काम. म्हणजेच विड्रॉवल आणि डिपॉझिट दोन्ही मितालीकडेच होतं. त्यामुळे मान वर करून इकडे तिकडे बघणं अशक्य. दोन नंतर जेव्हा गर्दी कमी झाली तेव्हा मिताली लंचसाठी गेली. आल्यावर काम होतंच. चारला बँक बंद होत असे.
