कोर्पोरेत तमाशा ५ : चला खेळू मिटींग मिटींग

काम चालु होवून एक महिना होत आला होता. शुक्रवारी सन्ध्याकाळी मेल आली "You guys are doing a great job! Now we need to have better co-ordination. Monday onwards we will have daily stand up meeting at 11.00 am. Make sure that all of you are around. This is important for all of us to be on the same page!"
सोमवार पासून चक्र चालु झाला. २० लोक ११ वाजता एकत्र यायचे. काल काय केले, कोणत्या अडचणी आल्या, आणि उद्या काय करणार हे सांगायचे. त्या नंतर टिम लिड्स समरी द्यायचे! हे सगळा व्हायला जवळपास ४० मिनिटा लागायचे. पण पुढे अडचणींचे तोड्गे ही तीथच शोधले जावू लागेले. आणि वेळ वाढून दिड तासावर पोहोचला. सकळी १०-१०:३० ला लोक ऑफिसला यायचे. मिटींगची तयारी करून मीटिन्गला जायचे. ते सरळ १२:३० ला बाहेर. मग काय मेल वाचा आणि १ वाजता जेवायला जायचे. जेवल्यानंतर गप्पाटप्पा मारत २ वाजता पेंगत कामाला लागायचे. शुक्रवारि तर अजून भारी काम होता. सकाळी स्टॅन्ड अप, दुपारी " weekly status update ". सन्ध्याकाळी अमेरिकन टिम बरोबर मीटिंग. "Thank God. Its Friday!" हे कुठल्या गदढ्याने लिहिल आहे माहित नाहि!
अशान काम माग पडू लागला! मी लिडला म्हणालो. " यार स्टॅन्ड अप २० मिनीटात संपवायची असते! आपण दीड तास वाया घालवतो" तो - " पण याला पर्ञाय काय?". मी- " खर तर QA and DEV can have separate stand ups. there is hardly anything we share at this point of time. And Friday afternoon's meeting is good enough to converge. त्याला हे कळत कस नाहि की वेळ वाया जातो ते " . तो हसला " त्याचा वेळ जात नसणार!" मी- "कुणी तरि त्याला ह्याचि जाणिव करून दिलि पाहिजे!" गीता म्हणालि " मांजराच्या गळ्यात घंटा कोन बांधनार?" मी -" मि प्रयत्न करतो!"
दुसर्या दिवशीपासून माझा अपडेट ३० सेकंदात सम्पू लागला " yesterday I finished another 10% of the work and hope to do the same today! " चार दिवस मॅनेजरने ऐकून घेतला. एक दिवस तो म्हनाला " I want more details! " मी -" work in progress, its tough to describe here in details". तो - " ते काही नाहि. Tomorrow I need the finest level of details!"
बाहेर आल्याबर गीता म्हणाली " आत येशील सुतासारखा सरळ!". मी मनात विचार केला. " आयला लग्न न होता हि फुकटचा सासुरवास चालु आहे! " दुसर्या दिवशी मिटींग मध्ये दिड तास होवून गेले होते. माझा अप्डेट सगळ्यात शेवटी झाला. मी सुरु झालो " these are the finest levels of details. its gona take bit extra time. shall I go ahead? " तो -"without any doubts!" मी खिशातून प्रिन्टाअवूट्स चा गठ्ठा काढत -" I have written a static class my_job. it has five private variables. one public function do_job(). and 4 private functions do_job1() , do_job2() , do_job3() and do_job4() . all the private functions are called through do_job. do_job3() and do_job4()'s code is not yet ready. do_job1() , do_job2() put together has 250 lines of code. वाचून दाखवू? " आता सगळे लोक मान खाली घालून हसू लागले होते. तो म्हणाला "राहू दे! " मिटींग समप्त झालि. एकच हशा पिकला.
ह्या शुक्रवारि बहुधा सगळ्यान्चा काम मागा पडला होता! मॅनेजरने सगळ्याना फैलावर घेतला " we can't afford to miss deadlines like this! you people need to stay in the office longer! " मी म्हणालो. " you are treating symptoms not the root cause. fact is that the stand ups are proving out to be counter productive. we should have separate stand ups for dev and Qa ." तो आता चिडला होता म्हणाला " फक्त तुला एक्ट्याला प्रोब्लेम आहे. बाकि कुनाला वाटतय का असा? " कुणी काहि बोलला नाहि. मी म्हणालो " असा दम भरल्यावर कोण सांगनार. lets have an anonymous survey" चिट्ठ्या टाकून पाच मिनिटात सर्व्हे केला. मी २० विरूद्ध १ ने जिन्कलो होतो. तो पडलेला चेहरा घेवून म्हणाला " ठिक आहे जशी सर्वान्चि ईच्छा. रंगराव आता डेव मीटिंग ला तरि येणार ना?" मी -" No! I will up-date the team -lead and he can inform you. there is no need for stand-ups anymore. " रूम मध्ये शांतता पसरली होती. तो काहि बोलणार इतक्यात टीम लिड म्हणाला " I think he is right! lets try this approach for some time and see if it works!" . तो निघून गेल्यावर गीता म्हणाली " अहो बाजीराव पेशवे. आपले चरणकमल दाखवा. साष्टांग दंड्वत घालायचा आहे". बनिया म्हणाला " थँक्स यार. पर लगता है तेरि वाट लगने वालि हैन" . रात्री आदिचा मेल आला - "good job dude! but be careful! he can be vindictive"