विरंगुळा

खरे तर गेले बरेच दिवस डोक्यात विचार येत होता कि देवाचे अस्तित्व खरच आहे ? खरच या जगात देव हि संकल्पना आहे?
म्हणायला गेलो तर मी थोडा डाव्या विचारांकडे झुकलेलो आहे पण अजूनही मला मी निट समजलो नाहीये.

घाबरू नका मंडळी गेल्या काही दिवसात बर्याच गल्लाभरू चित्रपटात हा विषय अगदी सोयीस्कर रीतीने हाताळून त्याची पद्धतशीरपणे वाट लावण्यात आली आहे. सो मी तुमचे बौद्धिक घेऊन तुम्हाला अजून पकवणार नाहीये.

खरे तर मी माझ्याच वागण्याचे आकलन करायचा प्रयत्न करतोय बघा.

एक कोडे
आकडेमोडीची कोडी मिसळपाव सारख्या साहित्याला वाहिलेल्या संस्थेच्या फलकावर द्यावीत का ? उत्तर अवघड आहे. पण मी आज जे कोडे देत आहे ते निराळ्या कारणामुळे. दिलेल्या कोड्याची दहा-पंधरा उत्तरे असतील तर ती सगळी (किंवा निदान बरीचशी) तर्काच्या सहा सात पायर्‍यात (steps) मिळवता येतील का ? वयोमानाने , आळशीपणाने व कित्येकवेळी तसा प्रयत्नच न केल्याने बुद्धीला गंज चढतो. ही गोष्ट तशी न परवडणारी. तेव्हा म्हटले देऊ तर खरे. प्रतिसाद बघून कळेलच की मला वाटते त्यात काही तथ्य आहे का.

लख लख चंदेरी तेजाची न्यारी दुनिया, म्हणजे अर्थातच आपली फिल्मी दुनिया. बॉलीवूड विषयी मला विलक्षण आदर आहे. म्हणजे जी industry गेली शंभर हून अधिक वर्षे कोट्यावधी लोकांना बनवून ठेऊ शकते. काय बनवून ठेऊ शकते ह्याकरता मुंबईत एक खास शब्द आहे जो मी इथे उच्चारू शकत नाही. तर बनवून ठेऊ शकते त्या industry करता माझे कोटी कोटी प्रणाम.

खो कथेला शिर्षक सुचवण्याचे आवाहन करणारा धागा

(हे स्क्रिप्ट standup करण्याच्या उद्देशाने लिहिलेलं आहे त्यामुळे वाचताना बरेचशे जोक पट्कन लक्षात येणार नाहीत कदाचित. तरीही).

नमस्कार मंडळी.

"मी आज केलेला व्यायाम" या धाग्यांना उदंड प्रतिसाद मिळत आहे आणि अनेकांनी यातून प्रेरणा घेऊन व्यायाम सुरू केला आहे.
व्यायाम सुरू केलेल्या आणि व्यायामात सातत्य ठेवलेल्या सर्वांचे अभिनंदन.

हाईट हाऊसच्या दारावर पोस्टमनने बेल वाजवली तसं मेलानिया ट्रम्प बाईनी भाकरी थापता थापता कडी काढून दार उघडलं. पोस्टमन कडून घेतलेलं पत्र चुलीपुढं बनियन लुंगी लावून गरम भाकरी अन पिटलं खात बसलेल्या डोनाल्ड तात्यांच्या हातात दिलं. डोळे मिचमिच करीत आणि तोंडातला भाकरीचा घास गिळत गिळत ट्रम्प तात्यानी एका दमात ते वाचून काढलं.
“काय वं काय लिवलय! जरा मोठ्यानं वाचून दाखवा की?” मेलानिया बाईनी परातीत थापलेली भाकरी तव्यात टाकत प्रश्न केला.

"हाय" त्या ओळखीच्या आवाजाने चमकून तिने दरवाज्याकडे पाहिलं. अपूर्वाला पाहून ती चकितच झाली. "अपूर्वा, तू इथे? सगळं ठीक आहे ना?" तिने काळजीने विचारलं.
"खरं म्हणजे ठीक नाहीये. ठीक असताना कोणी डॉक्टरकडे कशाला येईल?" अपूर्वाने हसत हसत म्हटलं.
"ते ही खरंच. अगं पण घरी यायचस, बोल काय म्हणतेस?" अंजलीने विचारलं. 

"आमची न्यूज तुझ्या कानावर आली की नाही?"क्षणभर विचार करून अंजली म्हणाली, "हो, आई म्हणाली की तुझं आणि तुषारचं पटत नाहीये म्हणून" 

संशोधन गुप्त होतं म्हणून तो गप्प बसला नाहीतर ‘युरेका युरेका’ असं ओरडत नागडं पळाला असता. पण ज्याच्यामुळे या शोधाची प्रेरणा मिळाली त्या जैवशास्त्रज्ञ मित्राला बातमी देणं आवश्यक होतं. डॉक्टर नाकतोडेने शंकुपात्रात पडून असलेला मोबाईल उचलला अन लंबेला कॉल केला

“बुट्ट्या, लगेच प्रयोगशाळेत ये.”

“नंतर येतो, सध्या मी माकडांना डान्स शिकवतोय.”

“त्यांचं सोड, इथे आल्यावर तूच डान्स करायला लागशील. बेट्या तू शापमुक्त होणार आज.”

“काय सांगतोस नाकतोड्या. आलोच बघ शून्य मिनिटात.”

नुकताच शशक स्पर्धेचा निकाल लागला आहे. त्यातील विजेत्यांचे अभिनंदन आणि साहित्य संपादकमंडळाचे स्पर्धा आयोजित केल्याबद्दल मी आभार मानतो. या स्पर्धेसाठी मी हि एक शशक लिहिली होती. त्याच कथेचा पूर्वरंग (प्रीक्वेल) आणि मुळ कथा इथे सादर करत आहे.
-------------------------------------------------------------------------------------------------

हे बंध रेशमाचे (मध्यरंग)
(शशक स्पर्धेसाठी लिहिलेली कथा)

"अरे नुसती मजा. तुला सांगतो...हि अशी...उंssच लाट यायची..."
नातू ‘आ’ वासून ऐकतोय.