विरंगुळा - ऑनलाईन चित्रपट

संदर्भ - इतिहास, संस्थळचर्चा इ इ

एक चित्रपट अधुन मधुन वेगवेगळ्या चॅनेल्सवर लागतो आजकाल. म्हणले तर जुना म्हणले तर नवा आहे. नाव बहुतेक 'अभी तक पचपन्न' का कायसेसे आहे. त्याची कथा तुम्हाला ऐकवतो. चित्रपट व कथा काल्पनिक आहे संबध लावायला गेलात तर
चक्रवाल! एन्जॉय करा.

सिनेमाची सुरवात दाखवली आहे साल १९४७. मुद्दाम ब्लॅक एन्ड व्हाईट दृश्य आहे. सेठ मोहनदासजी एक मोठ्या बिझनेस सामाज्याचे मालक आहेत. पण त्यांनी आता धंद्यात लक्ष कमी केले आहे. त्यांचे दोन विश्वासु कर्मचारी चेयरमन व जनरल मॅनेजर - जवाहरजी व सरदारजी मोठ्या मेहनतीने धंदा सांभाळत आहेत. एक दिवस मोहनदासजी आपल्या बँकेत जातात, बँक मॅनेजर त्यांचे स्वागत करतो, सेठजी आप बहुत दिनोंके बाद इ चहापाणी होते. सेठजी विवंचनेत आहेत असे दिसते. झाले असे असते की सेठजींनी सर्व काम ऑथोराइज्ड सिग्नेटरी म्हणुन चेयरमन, जनरल मॅनेजर यांच्या हवाली केले असते. बरेच दिवसात बँकेत सेठजी आलेही नसतात. त्यामुळे अचानक ५५ कोटींचा चेक सेठजींनी वटवायला दिलेला पाहून मॅनेजर काय करावे हा विचार करत असतो. सेठजींनी मॅनेजरला गळ घातली असते की हा चेक थांबवायला कदाचित चेयरमन, जनरल मॅनेजर सांगतील पण तु थांबवु नकोस. मॅनेजर म्हणतो की आज मला विचार करायला वेळ द्या, इतके पैसेही आत्ता तयार नाहीत तुम्ही उद्या या. सेठजी त्याला आपल्या जुन्या संबधांचा वास्ता देउन निघतात.

मॅनेजर आपल्या अधिकार्‍यांना बोलावतो म्हणतो मला उद्यापर्यंत ५५ कोटी हवेत सोय करा कुठूनही आणा. आता हा अधिकारी एक नंबरचा गुंडा, स्वताच खाजगी गुंड बाळगुन वसुलिचे कंत्राट बँकेसाठी घेत असतो. तो लगेच आपल्या पित्तूना बोलवतो व समुद्र किनार्‍याच्या एका निसर्ग संपन्न अश्या गावातल्या मधल्या अळीत जबरदस्ती असेल नसेल ते पैसे, दागिने, मुल्यवान वस्तु लुटून आणतो. गावाला आग लावतो.

दुसरा दिवस उजाडतो, सेठजी येतात, मॅनेजर पैसे देतो. सेठजी तशीच गाडी पुढे नेत थेट जीनामहल गाठतो. मालक 'आओ मोहनदास' म्हणून जुन्या मित्राचे स्वागत करतो. सेठजी मालकाला पैसे देतो. दोघे निवांत नीरा पीत असतात. दोघांच्या हसण्यात पलीकडे सुर्य अस्तांगाला जात असतो. (सुंदर सिनेमॅटोग्राफी व दिग्दर्शन, अभिजात कला)

नविन ट्रॅक

इकडे त्या लुटल्या गेलेल्या गावातला मुथुराम आपले बाहेरगावचे मंथन शिबीर आटोपून येतो. बघतो तर सगळे भग्न, उध्वस्त गाव. पळत पळत घरी जातो तर घरासमोर जमाव असतो, आत खाटेवर आई विकलांग जखमी असते. बेटे तु आ गया. करत
क्या हुआ माँ, ये सब कैसे हुआ? ची उत्तरे फ्लॅश बॅक इ मधे दिली जातात. मुथुरामच्या कपाळाची नस उडत असते, डोळे डबडबलेले असतात. आईचा मोनोलॉग बरोबर रोलही संपला असतो त्यामुळे ती डोळे मिटून डायरेक्टर कट बोलायची वाट
बघत असते. इकडे नथुराम &^% चुन चुन के मारुंगा, एक एक को चुन चुन के मारुंगा| रिपीट मोड मधे म्हणतो, बंदूक घेतो व बॅंकेकडे निघतो. तेथे अधिकारी धोडगेवार त्याला स्वताचे खाजगी वसुलिचे बिंग फुटू नये म्हणून खरा गुन्हेगार धडम्मक, वसुलिची नावे न घेता, हे बघ हे मोठे लोक मोहनदास सेठ त्यांना हवा तेवढा हवा तेव्हा पैसा मिळवायला बँकामार्फत गोरगरीबांकडून पैसा वसुल करतात. आमचे हात बांधले गेले आहेत. मी काही करु शकत नाही. खरे गुन्हेगार हे सेठजी आहेत म्हणून टोटल गुमराह करतो.

पुढे सेठजी सकाळाचे हास्य योगाच्या क्लासला अन्य लोकांबरोबर जमले असता मुथुराम तिथे येतो, गोळ्या घालतो, पकडला जातो, खटला, शिक्षा. ह्याच वेळीस मुथुरामची पत्नी आपल्या पोटातील बाळाला या जालीम दुनियापासुन दूर वाढवायचे ठरवते. एका आदीवासीशाळेत शिक्षीकेचे नोकरी करायला जाते. योग्य वेळी पुत्ररत्न जन्माला येते, होनहार, स्वाभिमानी इ असतेच. कल्याणकरगुरुजींच्या आश्रमात मोठा होतो. (अभिनेता सनी देओल, उत्तम वक्तृत्व , मैदानी खेळ तरबेज, नियमीत सनातन विकासमधे कॉलम लिहणारा व म्हैलाप्रिय युवक )

एक दिवस माळ्यावरच्या ट्रंकेत त्याला काही कागदपत्रे सापडतात त्यात बरीच मोठी जायदाद, पुरखोकी हवेली जप्त केली आहे असे बँकेचे कागद दिसतात. तो आईला खोदून खोदून विचारतो. आई शेवटी नाईलाजाने सगळे सांगते. त्यावेळी सनी
ह्याचा छडा लावायचा हे ठरवतो.

नविन ट्रॅक

इकडे जीनामहाल मधे आता जीनाचा मुलगा झिया व त्याचा अतिशहाणा मुलगा मुशरर्फ त्या ५५ कोटीचे भरमसाठ व्याज घेउन गब्बर झाले असतात त्यामुळे पालथे धंदे अनलिमिटेड कंपनीच्या नावे बरेच गैरकानूनी धंदे करत असतात. त्याच वेळी सीन मधे डेव्हिस रेमंड हा अमेरीकन येतो. सगळे हात मिळवतात, गोदामात माल पोहोचल्याच्या खुशीत अनिवार्य डॅन्सपार्टी होते. (गोदामात माल पोहोचल्यावरची खलनायकानी अड्यावर दिलेली पार्टी व प्रोजेक्ट लाईव्ह गेल्यावर नेहमीच्या हॉटेलात प्रोजेक्ट मॅनेजरने दिलेली पार्टी यातला तात्त्वीक फरक माझ्या अजुन लक्षात यायचा आहे.) कोण बोंगळ चेहरा करुन हॅ हॅ हॅ करणार यात मुशरर्फ व डेव्हीस मधे स्पर्धा होते पण अपेक्षेप्रमाणे जुनाजाणाता झियाच जिंकतो. अगली कन्साईन्मेंट कधी येणार, देशात आतंकही आतंक व त्याच समुद्र किनार्‍याच्या खेडेगावातुन माल आणला जाणार इ इ चर्चा होत असताना, खणकन बाटली फुटल्याचा, पलीकडच्या खोलीतून आवाज येतो. त्याचे असे असते बघा की सनातन विकास मधे काम करणारा युवा पत्रकार ठणठणपा हे सगळे सबूत के तौर पर गोळा करुन पोल खोलण्यासाठी जात असताना बाटलीचा धक्का लागून आवाज होतो. अनिवार्य ती पळापळी होते, ठ्णठण पुढे गुंड मागे डाविकडे उजवीकडे होत भर रस्त्यात येतात. महिन्द्राच्या उघड्या जीप मधुन मुशरर्फ व डेव्हीस, ठणठणला गाठतात, कापतात. इथे मुशरर्फ व डेव्हीस भर रस्त्यात हमारे इरादोंके बीच जो भी आयेगा वो ऐसेही मारा जायेगा म्हणत असतात. (सीन ऐन रस्त्यात भर जमावासमोर चर्च व मशीदीच्या बॅकग्राउंडला असतो. प्रगल्भ दिग्दर्शकाचे राष्ट्रीय पुरस्काराला नामांकन पक्के)

अवघड कपड्यातील रिलॅक्स मैत्रीणीबरोबर कपड्यांपेक्षाही अवघडलेल्या डॅन्स् स्टेप्स करुन, नंतर मसुर उसळ खायला गेलेला सनी सर्व उरकून येतो. मगच त्याच्या मांडीवर मित्र शपथा घेववून प्राण सोडतो. सनी पुन्हा एकदा चवताळतो व यावेळी मात्र बदला घ्यायचे अगदी म्हणजे अगदी नक्की करतो. इकडे इराणमधुन भारतात पाईपलाईन यायच्या प्रकल्पावर शेख बिकाजानच्या मदतीने, सनी नोकरी मिळवतो.

सनी सरहद पलीकडे अन्य कामगारांबरोबर गेला असतो. १९८० च्या दशकातील सोनी हेडफोन वापरुन आपण कुठल्या लोकेशनला आहोत हे गावातील त्याच्या कॅफेमधे मित्रांकडून गुगल मॅपच्या सहाय्याने छडा लावून घेतो. हीच मुशरर्फ व
डेव्हीसने आलटून पालटून राखण करायला ठेवलेली अण्वस्त्रांचे गोदाम कम इंटरनॅशनल पाईपलाईन डेव्हलपमेंट कॉर्पोरेशनची जागा असते. उध्वस्त गावाचा बदला , मित्राच्या खुनाचा बदला व पुर्वजांवरच्या अन्यायाचा खात्मा करायची संधी आलेली सोडेल तो सनी कसला..

मग परत गावात रथयात्रेने स्वागत होते. फटाके वाजतात. एवढ्यात...

एवढ्यात त्या आवाजाने की कसे नितीनला एकदम जाग येते. बघतो तर दुपारचे साडे चार वाजले असतात तो एका ब्राउझरमधे तीन टॅब उघडुन मसंस्थळे, गुगल मधे फिरत असतो. समोर देशाच्या सद्य स्थितीवर निराशाजनक धाग्यांची रेलचेल
असते. 'साला नौटंकी' म्हणत चहा सिग्रेट मारायला बाहेर एक अमृततुल्य कम रद्दीनारळ केंद्रावर जातो. चहा पिताना शेजारी बसलेला बिंद्राज हसतो म्हणतो, ~~नितीन मला किनै १९४८ मधे प्रकाशित झालेले 'फाळणी व १७ कोटीचा तिसरा हप्ता' हे श्री. खि. स. पाडे यांचे दुर्मीळ पुस्तक मिळाले.~~ नितीन ~नऽऽऽऽही~ आरोळी ठोकून पसार होतो!!