इंद्रधनू
(आकाशात इंद्रधनुष्य पाहील्याने माझी मुलगी हरकली आहे अन ती मला बोलावते आहे.)
आकाशी ते इंद्रधनू आले
अहा!
चला बाबा बघा
ते पहा! ते पहा!!
कितीक मनोहर मोदभरे
आकाशीचे रंग खरे
कमान तयाची वाकली
माझ्यासवे पहा बरे
दवबिंदूवर प्रकाश पडूनी
आले ते वर उसळूनी
उल्हासीत झाले मी
चटकन या तुम्ही
वर्ण वरी घेई तांबडा
तदनंतर ये नारंगी पिवळा
चमके तो रंग हिरवा निळा
घेवूनी पारवा जांभळा
आकाशी व्यापली प्रकाशमाला
खुशाल कोडगं व्हायचं
कशाला मनाला लावून घ्यायचं
मनाला लावून घेण्याने परिस्थिती
थोडीच बदलणार आहे
अवतीभवतीची माणसं
थोडीच बदलणार आहेत
कशाला पाहिजे हळवं संवेदनशील मन
लहान सहान गोष्टींनी चरे पाडून घ्यायला
ओरखडे पडायला
काय सुख मिळतं संवेदनशील मनाने
चार ओळी लिहिता येतात
पानभर खरडता येते... एवढंच
सरळ निर्लज्ज व्हायचं
सुखी रहायचं
अर्ध्या हळकुंडात पिवळं व्हायचं
ज्याचं खायचं त्याच्यावरच ऊडायचं
रूबाब करायला कमी नाही पडायचं
येता जाता पिंका टाकायच्या
माणुसकीच्या बाता मारायच्या
ऐकावयास गेले,
बोलून काय आले?
बोलावलेस तू, मी
काॅफी पिऊन आले..
ना थेंब पावसाचा
ओली.. भिजून आले.
भांबावल्या दुपारी
काॅफी पिऊन आले..
होते कुणी न कोणी
नव्हतोच एकटे ना?
लोकां कसे पटावे
काॅफी पिऊन आले?
पेले जरी रिकामे
डोळे भरून आले..
वाहू मुळी न देता
काॅफी पिऊन आले.
कवी " बी " यांना विनम्र अभिवादन
धागा चालेना, धागा पळेना
धागा संथ चाली, काही केल्या पेटेना
गेलो ट्यार्पीच्या बनी
म्हंटली ट्रोलांसवे गाणी
आम्ही सुरात सूर मिळवून रे
गेलो डू-आयडीच्या बनी
डूख धरला मी मनी
ट्रोलांसवे गळाले आयडीभान रे
चल ये रे, ये रे ट्रोल्या
टोचू उचकवू घालु काड्या
टाकू पिंका पिंक पोरी पिंक पोरी पिंक
हे मिपाचे अंगण
अम्हां दिले आहे आंदण
ट्रोलिंग करू आपण सर्वजण रे
आयडी विषयाचे किडे
यांची धाव प्रतिसादाकडे
आपण करू शुद्ध "पिंक"पान रे
दे दे दे दे दे दे दे
अगं दे दे दे दे दे दे
जास्त वेळ नाही पण एकदा तरी दे
जास्त वेळ नाही पण थोडा वेळ तरी दे
किती वेळ झाला सारखा हातात घेते
तु जशी मालकीण मी पण मालक आहे
माझ्याच घरात मला चोरी झाली
मालकपणाची शान थोडी तरी दाखवू दे
दे दे दे दे दे दे दे
सारखं सारखं नवर्याला घालून पाडून बोलते
(चाल सोडून:-
भाजी आणा, दळण आणा, इस्त्री करा, डबा भरा)
महत्वाचे ते काम सोडून इतर कामे करवते
वैतागलो मी आता मला विरंगुळा हवा थोडा
सारखा रिमोट हातात ठेवते थोडा मला पण दे
सगळी क्रिकेट मॅच नाही पण हायलाईट्स तरी पाहूदे
शोधत होतो पुन्हा स्वत:ला
उपसत होतो पुन्हा पुन्हा मी
पुरातनाची प्रचंड पडझड
परंपरांची अपार अडगळ
शोधत होतो अथक स्वत:ला
ऐकत होतो पुन्हा पुन्हा मी
वर्तमान हतबल करणाऱ्या
भवितव्याचे भीषण पडघम
ऐकत होतो अधीरपणाने
माझीच अनोळखीशी चाहूल
कळून चुकला पुन्हा, स्वतःचा
शोध विफल ठरण्याचा संभव
मी तुझा विचार करते, मी तुझ्या वयात रमते....
माझे खळाळणारे हसू
अनुभवांच्या भोवऱ्यांतून तरून
सुशांत जलाशयातल्या
शांत स्मितासारखे
तुझ्या ओठांशी येऊन थांबेल......
मी तुझा विचार करते, मी तुझ्या वयात रमते......
तुझ्या एवढी होईन तेव्हा
शब्दांची झोळी बाहेर खुंटीला टांगेन
अर्थाच्यामागे धावणे थांबेल आणि,
उंच झाडांच्या गहन जंगलातून
निवांत चालत तुझ्या डोळ्यांच्या
वाटेशी थांबेन .......
काल झोपता झोपता, वेळ बाराची आली.
आमच्या बालकानी काल, जरा लै(च) रात केली.
अडीच वाजता पुन्हा,बालकाला आली जाग
त्याला वाटलं,अंथ-ऋण नव्हे..ही तर बाग!
बागडू लागलं,खेळू लागलं,
माझ्या हिच्या अंगावरून,मुक्तपणे लोळू लागलं!
बरच खेळल्यावर मग, त्यालाही पेंग आली.
पण तोपर्यंत आमची ,पहाट लाले लाल झाली.
मेली झोप, मोडून अंगं!
मीच दिली मग, कोंबड्यासारखी बांगं!
अश्या अवस्थेत, उठून आवरायला,
झुलतच मी गेलो, टॉवेल धरायला!
धरला टॉवेल ओ-रडली ही,
मला म्हणते, "गाऊन सोडा...शीSssssss!"
अज्ञाताच्या काठावर
शब्द होताना धूसर
अर्थ निरर्थाचे द्वैत
कल्लोळून झाले शांत
अदृष्टाच्या नजरेला
दिठी भिडविण्या आलो
अज्ञेयाच्या अनुल्लंघ्य
उंबर्‍याशी थबकलो
अथांगाच्या डोहावर
अनाहताचे तरंग
नश्वराच्या ओठावर
चिरंतनाचे अभंग
नाजूक, हळूवार गुलाब पाकळ्या
संथ, शांत, तरंगत
येतात जवळ, हलकेच्
माझी सुन्दर रेशमी त्वचा
नितळ, मऊशार, निरागस
दुधासारखी
छोटं का असतं सौदर्य?
का बोलावं लटीकं
फुकाफुकी?
सुन्दर क्षण नाहीत निसटत कधीच
गळून पडतात त्या आठवणी
आणि ध्यास भाबड्या स्वप्नांचे
मी बसूनच असते पाय सोडून
पाण्यात, माश्यांशी खेळत
ओंजळी ओंजळीने
त्याच्या बांसुरीचे स्वर का बरं खुणावतात?
आणि काय बरं सांगत असतात...
हळूवार - ओठाओठी?
मग पाणी होत जातं सोनेरी
आणि आकाश होतं वही
चित्रकलेची
