कविता

कदाचित...

शिवाजी होळगे's picture
शिवाजी होळगे in जे न देखे रवी...
8 Oct 2021 - 7:18 pm

... हे षडयंत्र असेल कदाचित???
तेव्हा धर्म अफुची गोळी आहे अस म्हणणारा मार्क्स नव्हता ...
कदाचित धर्मभोळी माणसं होती.
उत्तर वैदिक काळापासून चालत आलेली जाती पातीची उतरंड होती.
...आणि नंतर त्या उतरंडीत घातलेला हैदोस माफीला पण लज्जित करेल असा होता.
...पण राम सगळ्या स्तरात जिवंत होता.
... आणि मग आलं इस्लाम नावाच्या शांततेचे वारं???
... चक्रिवादळ.
आणि सगळे जग रोंदल गेलं. फक्त हटवादी शांततेसाठी.
... तिथे नव्हती दयामया, नव्हती शरम,नव्हती सद्सद्विवेक बुद्धी...
आहो मंदिराचा इतिहास काय पाहता..

कविता माझीकविता

खुळावलो ग सखये मी खुळावलो

विजुभाऊ's picture
विजुभाऊ in जे न देखे रवी...
6 Oct 2021 - 9:10 pm

जादु अशी , कळेना मला , काय केली
नयनांनी या , ओठांनी या , मी खुळावलो.
खुळावलो ग सखये मी खुळावलो.
सांगू दे मला, हे या जगाला , मी खुळावलो.

स्वप्नकविता

आठवते का ...

प्रज्ञादीप's picture
प्रज्ञादीप in जे न देखे रवी...
5 Oct 2021 - 9:04 am

आठवते का तुला साजणा ...?

तुझी माझी प्रीत कशी जुळली
हृदयी प्रेम धारा कधी वाहीली
न तुला कळली न मला कळली

बोलता बोलता एकमेकांसोबत
आपण किती दूर चालत गेलो
परतीच्या या वाटा
नकळत साय्रा विसरत गेलो
भान न राहीले वास्तवाचे
प्रेम पाखरे कशी सीमा
ओलांडुन उडाली ..?

आठवते का तुला साजणा ...?

कविता

सांज फुले

चांदणशेला's picture
चांदणशेला in जे न देखे रवी...
3 Oct 2021 - 10:12 am

सांज फुलांनी भरू दे
काळोखा रंग सावल्यांत उतरू दे

धूसर झाली मावळतीची वाट
मोहरला लाल केशरी क्षितिजाचा तट

पंखात घेऊन भोवतीची वारे
परतू लागली चुकार पाखरे

सूर्य मिटून राने अंधारली
प्रकाशज्योत अलगद विजून गेली

अंबरी आकार घेई अर्धी चंद्रकोर
रात्र पावलाने पुढे येई हळुवार

कविता माझीकविता

सखी मी ....पावसाची

प्रज्ञादीप's picture
प्रज्ञादीप in जे न देखे रवी...
28 Sep 2021 - 10:18 am

सखी मी ...पावसाची
घनदाट काळ्या मेघाची
लख्ख कडकडणाय्रा दामीनीची
आतुरतेने वाट पाहणाय्रा चकोराची

सखी मी ... उनाड वाय्राची
दणकट रांगड्या डोंगराची
वेलीवरल्या फुलांची पानांची
अंगणात नाचणाय्रा चिमण्यांची

सखी मी...टिपुर चांदण्याची
शीतल साजय्रा चंद्राची
काळोखात भिजलेल्या रजनीची
सखी मी ...माझ्या सजणाची

कविता

शब्दांची कर्णफुले

पाषाणभेद's picture
पाषाणभेद in जे न देखे रवी...
24 Sep 2021 - 9:18 am

शब्दांची कर्णफुले

प्रसन्न सुंदर सुगंधी सकाळी
प्रेम बरसले अवचीत अवकाळी
नाहत्या ओलेत्या भोर केशांतून
थेंब तयाचे अवतरले भाळी

ओठी शब्द फुलून आले
शब्दांचे मग मोती झाले
तु ते हळूवार उचलूनी घेत
कर्णफुलांसम कानी ल्याले

इशाराकविता माझीजिलबीप्रेम कवितामाझी कवितामुक्त कवितारतीबाच्या कवितालावणीवाङ्मयशेतीवाङ्मयकविताप्रेमकाव्य

पंचतत्व

पाषाणभेद's picture
पाषाणभेद in जे न देखे रवी...
24 Sep 2021 - 5:43 am

पंचतत्व

अनंत आकाश पाहता
मन माझे मोठे झाले
तेच आकाश मनात कोंबले
क्षणात सुक्ष्म अ‍ती लघू झाले ||१||

विस्तीर्ण जलाशय तो सागर
त्यापुढती मी यकश्चित केवळ
नाव घडवली फळकुट घेवून
लिलया पार कराया मिळे बळ ||२||

डोंगरांचे पर्वत जाहले
लंघून जाण्या उर धपापले
विमानात मात्र बसता
गिरिशिखर भव्य भासले ||३||

संकटांची धग आली पेटून
शत्रूसमान खिंडीत गाठून
वारामागून वार करून
पराजीत केले त्यांना जिंकून ||४||

निसर्गप्रेरणात्मककविताजीवनमान

मर्कट वंश

मका म्हणे's picture
मका म्हणे in जे न देखे रवी...
22 Sep 2021 - 8:50 pm

कपिकुळाला सांगणारा तोच माझा वंश आहे,
माझ्यातही थोडासा त्या मर्कटाचा अंश आहे

संथ पाण्या पाहूनि, मोहुनि जाई कुणी,
खडे त्यात फेकण्याची का मला ही खोड आहे?

विचित्र या शब्दातही , चिवित्र काही शोधतो मी,
शोधल्यावरी सापडे काही , हे मात्र गूढ आहे

माणसे ठेवती जपूनी धीर वा गंभीर चेहरे
मुखवटयांच्या खालती त्या एक मंद स्मित आहे

तेच थोड़े ओठी येण्या, करो वाटे मग खट्याळ चाळा
खोल गेल्या वात्रटाला साद घालता मजा आहे

भली भली माणसे असती आतून व्रात्य मुलांपरी
या मुलांच्या हातावरी टाळी देण्याची खाज आहे

कविता

मुखवटे

पाषाणभेद's picture
पाषाणभेद in जे न देखे रवी...
21 Sep 2021 - 4:53 am

खरे चेहरे झाकण्या चढवूनी खोटे मुखवटे
खरेच आहे भासवतात मग ते चेहरे खोटे ||१||

मनात कटूता असूनी वाहवा करती
हसूनी खोटे वार करती पाठीवरती ||२||

तोंडदेखला आदर देवूनी स्वागत होई
पाठ वळता निंदा करण्याची करती घाई ||३||

स्वार्थ साधण्या स्तूती करती तोंडभरूनी
कार्यभाग संपला, टिकेची झोड वदनी ||४||

खोटे चेहरे वागवीत खोटे जीवन का जगावे?
मुखवट्याविना खरे चेहरे जगाला दाखवावे ||५||

- पाषाणभेद
२१/०९/२०२१

आयुष्यजीवनकविता

माझे अन इतरांचे

पाषाणभेद's picture
पाषाणभेद in जे न देखे रवी...
19 Sep 2021 - 5:34 am

माझेच दु:ख मोठे का?
इतरांचे दु:ख छोटे का?

हातातले गमावले सारे काही
त्यांनी तरी कमावले का?

पर्वतासम संकटे आली
हादरून मी गेलो, ते नाही का?

जे गेले ते माझे होते
इतरांचे काहीच नव्हते का?

मानले माझे माझे, केले माझे माझे
असेच असते इतरांचेही, नव्हे का?

miss you!आठवणीआयुष्यकरुणकविता