सांज फुलांनी भरू दे
काळोखा रंग सावल्यांत उतरू दे
धूसर झाली मावळतीची वाट
मोहरला लाल केशरी क्षितिजाचा तट
पंखात घेऊन भोवतीची वारे
परतू लागली चुकार पाखरे
सूर्य मिटून राने अंधारली
प्रकाशज्योत अलगद विजून गेली
अंबरी आकार घेई अर्धी चंद्रकोर
रात्र पावलाने पुढे येई हळुवार
सखी मी ...पावसाची
घनदाट काळ्या मेघाची
लख्ख कडकडणाय्रा दामीनीची
आतुरतेने वाट पाहणाय्रा चकोराची
सखी मी ... उनाड वाय्राची
दणकट रांगड्या डोंगराची
वेलीवरल्या फुलांची पानांची
अंगणात नाचणाय्रा चिमण्यांची
सखी मी...टिपुर चांदण्याची
शीतल साजय्रा चंद्राची
काळोखात भिजलेल्या रजनीची
सखी मी ...माझ्या सजणाची
शब्दांची कर्णफुले
प्रसन्न सुंदर सुगंधी सकाळी
प्रेम बरसले अवचीत अवकाळी
नाहत्या ओलेत्या भोर केशांतून
थेंब तयाचे अवतरले भाळी
ओठी शब्द फुलून आले
शब्दांचे मग मोती झाले
तु ते हळूवार उचलूनी घेत
कर्णफुलांसम कानी ल्याले
पंचतत्व
अनंत आकाश पाहता
मन माझे मोठे झाले
तेच आकाश मनात कोंबले
क्षणात सुक्ष्म अ‍ती लघू झाले ||१||
विस्तीर्ण जलाशय तो सागर
त्यापुढती मी यकश्चित केवळ
नाव घडवली फळकुट घेवून
लिलया पार कराया मिळे बळ ||२||
डोंगरांचे पर्वत जाहले
लंघून जाण्या उर धपापले
विमानात मात्र बसता
गिरिशिखर भव्य भासले ||३||
संकटांची धग आली पेटून
शत्रूसमान खिंडीत गाठून
वारामागून वार करून
पराजीत केले त्यांना जिंकून ||४||
कपिकुळाला सांगणारा तोच माझा वंश आहे,
माझ्यातही थोडासा त्या मर्कटाचा अंश आहे
संथ पाण्या पाहूनि, मोहुनि जाई कुणी,
खडे त्यात फेकण्याची का मला ही खोड आहे?
विचित्र या शब्दातही , चिवित्र काही शोधतो मी,
शोधल्यावरी सापडे काही , हे मात्र गूढ आहे
माणसे ठेवती जपूनी धीर वा गंभीर चेहरे
मुखवटयांच्या खालती त्या एक मंद स्मित आहे
तेच थोड़े ओठी येण्या, करो वाटे मग खट्याळ चाळा
खोल गेल्या वात्रटाला साद घालता मजा आहे
भली भली माणसे असती आतून व्रात्य मुलांपरी
या मुलांच्या हातावरी टाळी देण्याची खाज आहे
खरे चेहरे झाकण्या चढवूनी खोटे मुखवटे
खरेच आहे भासवतात मग ते चेहरे खोटे ||१||
मनात कटूता असूनी वाहवा करती
हसूनी खोटे वार करती पाठीवरती ||२||
तोंडदेखला आदर देवूनी स्वागत होई
पाठ वळता निंदा करण्याची करती घाई ||३||
स्वार्थ साधण्या स्तूती करती तोंडभरूनी
कार्यभाग संपला, टिकेची झोड वदनी ||४||
खोटे चेहरे वागवीत खोटे जीवन का जगावे?
मुखवट्याविना खरे चेहरे जगाला दाखवावे ||५||
- पाषाणभेद
२१/०९/२०२१
माझेच दु:ख मोठे का?
इतरांचे दु:ख छोटे का?
हातातले गमावले सारे काही
त्यांनी तरी कमावले का?
पर्वतासम संकटे आली
हादरून मी गेलो, ते नाही का?
जे गेले ते माझे होते
इतरांचे काहीच नव्हते का?
मानले माझे माझे, केले माझे माझे
असेच असते इतरांचेही, नव्हे का?
अपडेट : भरघोस प्रतिसादासाठी सर्व लेखकांचे मनःपूर्वक आभार. दिवाळी अंकात निवडी विषयीचा निरोप सर्व लेखकांना २७ ऑक्टोबरपर्यंत कळवला जाईल
काही सदस्यांनी साहित्य संपादक तसेच ईमेल आयडीवर मुदत वाढवण्यासंदर्भात विचारणा केल्याने मुदत येत्या रविवार पर्यंत वाढवत आहोत.
आजपर्यंत प्राप्त झालेल्या लेखनावर निर्णयप्रक्रिया + मुद्रितशोधन सुरू आहे. लेख दिवाळी अंकासाठी स्वीकारला गेला अथवा नाही, हे लेखकांना २७ ऑक्टोबरपर्यंत कळवण्यात येईल.
-दिवाळी अंक समिती
नमस्कार मिपाकरहो...
मी लिहावं, तू वाचावं.
मी बोलावं, तू ऐकावं.
मी भांडावं, तू रुसावं.
मी हसवावं, तू हसावं.
मी न बोलता जाणावं,
तू डोळ्यांतून सांगावं.
काळजाला स्पर्शणारं, तुझ्या वहीतलं,
मी एक, पिंपळपान व्हावं...
मुलांना संस्कार
पालकांचे कर्तव्य
पालकांवर संस्कार
मुलाचे कर्तव्य !!
वय वाढलं म्हणजे
अक्कल येतेच असं नाही
दर वेळी बचावाला
वकिल येतोच असे नाही
ब्राम्हणांविषयी बापाचे अपशब्द
नशिबाने विवेकी मुलगा उपलब्ध
मुलगा CM भूपेश 'बघेल'
बाप नंदकुमार ला जेल!!
https://www.lokmat.com/crime/chief-minister-bhupesh-baghels-father-arres... मुख्यमंत्री भूपेश बघेल यांच्या वडिलांना अटक, देशातील पहिलीच घटना
