कविता

दूरदेशिचा दरवळ घेऊन, झुळझुळणारा येतो वारा,
धडधडणारे काळिज आणिक फडफडणा-या नयनी तारा.
विशाल गो-या कपोलावरी घर्मबिंदु का सरसर जमती?
वरवर सारे शांत तरीही खळखळणा-या मनात धारा..

सळसळणा-या उत्तरियाचा पोत रेशमी नकोनकोसा,
थरथरणा-या कायी स्मरतो स्पर्श कोणता हवाहवासा?
किणकिणणा-या कंकणास का कुणकुण कोणा अगंतुकाची?
रुणझुण रुणझुण नाचति नुपुरे, पावलांस मग कुठला थारा?

वेडा वेडा पाऊस..

वेडा म्हणजे वेडा म्हणजे किती वेडा पाऊस?
काळ वेळ नाही, नुसती पडायची हौस..

छत्री विसरून निघाले तुझ्याकडे यायला,
होतं असं चुकून, कळावं ना पावसाला?
वेडाच तो, आला धावत, धो धो बरसला.
म्हणून भिजले,
नको ना रे भलता अर्थ लावूस!

भिजून बिजून आलं असं तर चहा कुणी करतोच ना?
बिनसाखर असला तरी गोड आपण म्हणतोच ना?
घोट घोट पिता पिता गप्पा छाटत बसतोच ना?
म्हणून थांबले,
नको की रे भलता अर्थ लावूस!

आयुष्याच्या सहाणेवर चंदन उगाळत नाही
भूतकाळा वरती, दोष मी उगाच मढत नाही

पांघरून भुतांच्या झुली ,वर्तमानात जगत नाही
उघडून चिंध्याचे गाठोडे, मी उगाच चिवडत नाही

करूनी पाटी कोरी, जुने हिशोब मांडत नाही
कर्जमुक्त मी आता, कुठलेही व्याज भरत नाही

झाली दृष्टीपटले साफ,लक्ष धुसर दिसत नाही
अमृत कणांचे आता, विष मी बनवत नाही

तुझ्या एका अबोल्यानं
उदासली फुलदाणी.
जीव झाला वेडापिसा
आणि काळजाचं पाणी..

तुझ्या एका अबोल्याची
कशी खुलावी रे कळी?
सुचेनासे होते काही
लोकं म्हणतात खुळी.

तुझ्या एका अबोल्यात
किती चंद्र गेले वाया..
अरे वेड्या, पाऊसही
आता आला नं संपाया!

तुझ्या एका अबोल्याशी
आता माझाही अबोला,
बघतेच किती वेळ
झुलतो हा खेळझुला!

पोलिसांना खाकी वर्दीत मिरवणुकांमध्ये नाचण्यास मनाई; वरिष्ठ अधिकाऱ्यांकडून निर्देश

https://maharashtratimes.com/maharashtra/mumbai-news/maharashtra-cops-wa...

उन्माद भाव मनात साचले
पोलिस मिरवणूकीत नाचले!!

आयुक्त कुलवंत सरंगळ
म्हणे हे सर्व आहे अमंगळ

बातमी : कॅप्टन अमरिंदर सिंग आज भाजपात प्रवेश करणार

https://www.loksatta.com/desh-videsh/former-punjab-cm-captain-amrinder-s...

कॅप्टन अमरींदसिंग झाले अगवा
हाती धरणार आता भगवा

सिध्दूने लावली त्यांची वाट
स्वत: उबवतोय जेल ची खाट

सिद्धू ने भरले रागा चे कान
पंजाबमधे आले भगवंत मान

बलीष्ट कॅप्टनचा केला अपमान
फुकटचंबू जनतेने दिला 'आप' ला मान

वंशज त्यांचे राजघराणे पटियाला
राजकारण हास्यजत्रा शो झाला

नभावरची साय
ऊतू ऊतू जाई,
गंधवेडी अवनी
बहरली रानो वनी||१||

फेसाळला नदीकाठ
ऋतू फुलांची गर्दी दाट
हिरव्या पदरावरती
दव मोती भरती ||२||

भिरभिरणाऱ्या अंगणात
फडफडती भिंगोरी पंखात
बरसणाऱ्या सरी धारा
काळजाचा गार निवारा||३||

-भक्ती

नुकत्याच होऊन गेलेल्या
वर्षावाला, निथळून टाकणारी
हिरव्याकंच कांतीची गर्द वनराई.
सकाळचे कोवळे ऊन पिऊन
तजेलदार झालेली नवी पालवी.
स्वच्छ धुऊन निघालेले,
लाल मातीच्या चिखलावर,
रेखीव छान वळणदार रांगोळीची
जणू निळीशार रेघच असलेले रस्ते.
त्यावरून वळणे घेत घेत मी
निवांतपणे,
आजूबाजूचा निसर्ग न्याहाळीत,
मजेत आवडीचे गाणे गुणगुणत,
घाटमाथ्यावर चढून जातो
आणि,
पुढे तसाच खाली उतरून जातो.
दिवसभर राबायला,
सिमेंटमध्ये वाळू, खडी मिसळायला.

परत येताना पुन्हा तेच सारं.

निसर्ग बरसला
सुखाचा पाऊस,
आनंदाचा कंद
घरी आला.

भक्तीचा उत्सव
आनंदले रोम
गणपतीचा सण
आला आला.

सुखकर्ता आला
विघ्नहर्ता आला,
आयुष्याचा कर्ता
घरी आला.

वर्षभर ज्याची
पाहतो मी वाट,
तो दु:खहर्ता
घरी आला.

फुलला पारिजात
उंचबळे सुवास,
सुगंधाचा दाता
घरी आला.

विद्येचा ईश्वर
ज्ञानाचा दाता
बुद्धीचा विधाता
घरी आला.

--- अभय बापट